შეშლილი მერი "პირველი თავი"

მერი დუმბაძე არის გოგო რომელიც იბრძვის თავი დაიმკვიდროს დიდ ქალაქში.აბარებს ერთიან ეროვნულ გამოცდებს და შემდეგ იწყებს მუშაობას ერთ-ერთი სწრაფი კვების ობიექტში.

რავი.

ალბათ ყველას მონატრებია ვიღაც.. ალბათ კი არა ყველას მონატრებია ვიღაც. იმ პატარა გამოუცდელ ბავშვსაც ჯერ არაფერი რომ არ უნახავს ცხოვრებაში, უგრძვნია და მონატრებია დედა, უტირია მაგრამ ვერავინ ამშვიდებდა სანამ ისევ დედამ არ ჩაიკრა გულში.

შენ ჩემი ხარ (3)

ძილში ვიგრძენი რომ ვიღაცა მაჭანჭყარებდა. თვალები გავახილე. ელენე საწოლზე იყო ჩამომჯდარი და დიდი,ლურჯი თვალებით მომშტერებოდა. ვერ ვიტანდი როცა მაღვიძებდნენ, მაგრა ასე როცა მიყურებდა , უბრალოდ ვერ ვუბრაზდებოდი.

აკვანი (სრულად)

შტორმი იყო... ზღვის ტალღები ერთმანეთს მთელი ძალით ეხეთქებოდნენ, ამას დართული ხის ტოტების მტვრევის ხმა იმდენად საზარლად ჟღერდა... ზომიერი სარტყელისთვის დამახასიათებელი ამინდის გამწვავება, ქარი ისეთი ძალით და ტემპით ქროდა

სიყვარულით მოგებული ბრძოლა(დასასრული)

რა თქმა უნდა საშინელი სევდა გაჯდა ჩემში,მაგრამ ფესვებს ვერ გაიდგა.მივხვდი რომ გავიზარდე,ჩემმა ცხოვრებამ,გადატანილმა უბედურებამ და დათას სიყვარულმა გამზარდა,მაქცია ქალად.ჰო,სწორედ ის მაძლევდა იმის საშუალებას რომ მებრძოლა.

სარკის წინ (სრულად)

ანტიკვარიატის მაღაზიაში მომუშავე ჩვეულებრივი გოგონა იყო. ფული ძალიან ჭირდებოდა და იქ დაიწყო მუშაობა. მხოლოდ 17 წლის იყო. 17წლის მართა. მამა არასდროს უნახავს. მან მართა და თამარი(დედამისი) მართას დაბადებამდე მიატოვა. მარტო ზრდიდა

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.მესამე ნაწილი 2 თავი.

-მე მარტო უნდა დავიძინო,არ მინდა ვინმემ შემაწუხოს. -მე ვიქნები შენთან ერთად.უთხრა როგნეტამ მაგრამ ბექამ შეხედა და უთხრა. -არა,არა მე და ჩემი მარტოობა ვიმარტოვებთ მხოლოდ

დანაშაული და კანონი ^თავი 1^

მე ვგრძნობ ყველაფერს, მე ვხედავ ყველაფერს.ყოველ წუთს და ყოველ გამოცდილებას თითოეული ჩემი სხეულის ნაწილით ვგრძნობ. მე ვცხოვრობ საკუთარ თავში, ის სავსეა საშინელი მოგონებებით და მწარე გამოცდილებით, რომელიც აღარასდროს განმეორდება!

მე სიყვარული შენი მომინდა

ჩამოქსოვილი ეს მზის სხივები მომიწვასვს ტკივილს და მიჩენს ლაქას,აბა რად მინდა მე ეგ სიტყვები როცა მჭირდები , თუ შენ აქ არხარ ?!ჩამოქსოვილი ღამის სხვივები,აყრილ-დაყრილი გალაქტიდები აბა რად მინდა ეს სილამაზე?!თუკი შენ მაინც დაგავიწყდები.

სკოლა (სრულად)

ყველა სკოლას აქვს თავისი საშიში ისტორიები, ბევრი ლეგენდაც მომისმენია, თუმცა ერთი წუთითაც არ მჯეროდა არცერთი სიტყვის არასდროს. დედაჩემი სამ წლამდე მიყვებოდა ზღაპრებს და ტკბილად მეძინებოდა, თუმცა არც მაშინ მჯეროდა სიმართლე, რომ გითხრათ