ღამე საზიზღარი

ღამე დალალებში როცა ჩამიჯდება და სულს შემიხუთავს ნესტი ოთახების როცა სიმარტოვე ფილტვებს ამომივსებს მაშინ მახსენდები მთელი გემოვნებით წუხელ ეს ქალაქი დელგმამ ჩაამუქა

ერთხელ ჯოჯოხეთში

წლები გადამტყდარან ათას'წლეულებად მიწურულ ნოემბრის სუსხიან შესა'ყართან. ყოველ ჯვარცმას და ღალატის კართან თავიდან სტკივა და სისხლი წვეთს ჯვარზედ, საუკუნეებად.

ვინა ვარ ნეტა

ვინა ვარ ნეტა სად მივდივარ, ან სად მოვედი?! სიკვილთან ბრძოლა აღარ მინდა, დავაგდე ხმალი... გიჟის თვალებით შევცქერივარ სიცოცხლის ნექტარს და შეშლილივით მივუყვები საოცარ ზეცას...

ბროწეულის ყვავილებს

ბროწეულის ყვავილი როცა სიოს შეხარის ძოწისფერი თვალები მისი ვის სულს მიაგავს? შევშლილვარ თუ შენ ხარ ეს, მცენარებად ქცეული, რომლის წითელ მზერასაც ცა შერთვია ციაგად.

ყველაზე ძლიერ სიყვარულს

მე შენ მიყვარდი როგორც გალაკტიონს მერი მე გელოდები, მინდა იცოდე რომ კიდევ გელი ჩემს გულს ისე აწვები როგორც ყვავილს მისი მტვერი შენ ხომ ყოფილხარ ჩემი ერთი გულის მბრძანებელი

წვიმა და ვივალდი

წვიმის წვეთები სახეზე ეცემა, სასიამოვნოდ უკრავს ვივალდი. ნელი მოძრაობიტ,მისკენ მიზიდავს და ტანგოს მეცეკვება წვიმაში. მუსიკა სწრაფად უკრავს, მგონი არ აპირებს ტემპი შეანელოს. სადღაც ეჩქარება,წვიმას ემალება, მაგრამ მაინც ჩნდება ვითომ ემალება?

ყველა უდაბნოს გადავლახავ და ვფიცავ მოგიტან წყალს

უბრალოდ არ მსურს რომ გაგატანო ქარს, ხვდები? რაც უფრო ხშირად ვფიქრობ შენზე, მეც უფრო მეტად ვბავშვდები.. ყოველგვარ გზას ვცდები, ვიცი რომ ეს სენია

ქუჩის ნაპირებს გავყვები ნელა

ქუჩის ნაპირებს გავყვები ნელა, წვიმის წვეთები მისველებს პალტოს, შენ შემოგხვდები საღამოს ბედად, და დაგიძახებ შორიდან კარგო.

უბრალოდ ჩვენ

აოცებთ სხივები ამ თვალთა უძირო შემოგვხედავენ და წამში ვქრებით გვითხრან მიყვარხარ!? არაა საჭირო ამას უსიტყვოდ ვხვდებით რამდენი კვალით გავთელეთ მსოფლიო ვაგროვებთ გრძნობებს,ნისიად ვყიდით ფუნჯებს მოვპარეთ ფერები უბიწო

მოვაწყობ ჯოჯოხეთს!

შიშველ ფეხებით მივუყვები ცხოვრების ბილიკს, მე დავიღალე, გადავიწვი, გადავიღალე... ბოროტი ხმები გზაზე ეკლებად მიგლეჯენ ტერფებს!, გამოვიფიტე , გავუცხოვდი და შევიშალე!...