-უჩემოდ შენ?-კარგი რა!!! (თავი 2)

-აუ, არ წავიდეთ სადმე?-ყველას გასაგონად თქვა საბამ და ნიცას გვერდით, ჰამაკში ჩაჯდა. -მართლა, წავიდეთ თორე უკვე აღარ შემიძლია ამ სიცხეში აქ ყოფნა-აყვა ლუკაც. -მოდი ყაზბეგში წავიდეთ-შესთავაზა ბავშვებს თეომ და ისინიც დათანხმდნენ. დიდად ფიქრის თავი

უცნობი (თავი 8)

ველი თქვენს შეფასებებს <3 კიდევ ერთხელ მადლობა ყველას ვინც კითხულობთზარი გადიოდა ნიკა კი ტელეფონს არ იღებდა, ათასი შეტყობინება დაუტოვა, წინ და უკან დადიოდა, პარალელურად მარიამს დაურეკა რომ მოსულიყო, 2საათში კი უკვე ტასოს დედაც ჩამოვიდოდა. ნიკა ამ

ჩვენ გადავცურავთ ზღვას (სრულად)

დილით რომ გავივიძე ტელეფონი ბალიშზე აღმოვაჩინე გათიშულა. არადა გუშინ ღამის 5 საათამდე ვსაუბრობდით. მერე ჩამეძინა. იმედია დღეს ვნახავ. სიხარულით წამოვფრინდი აბაზანაში შევვარდი და კბილები გამოვიხეხე. მოკლე შორტი შავი კედები და მაისური ჩავიცვი. სწრაფად

წახვედი...

ერტ დროს ცრემლები, სიკვდილად გულზე რომ მწარედ გხვდებოდა, ახლა კი ალბათ უბრალოდ, ცხელ სიტხედ მოგეჩვენება. იმ თვალებს ალბათ ვერ ამჩნევ, მწარე სევდით რომ აღვსილა, აი ის, შენ რომ გიყვარდა, ყოველ დილით რომ გიცქერდა.

ლურჯი მთვარე 6 თავი

ირაკლიმ სცენის წინ დამაყენა და სადღაც გავიდა, ორ წუთში სცენა ჩაბნელდა, სიჩუმე ჩამოწვა. გაოგნებული ვიდექი და ველოდი. მერე სცენიდან საოცრად ნაცნობი, ჟღერადი ხმა გაისმა, ვიღაც მთელი მონდომებით მღეროდა ZAYN – PILLOWTALK-ს. მერე ვიგრძენი როგორ მომეხვია

სექსუალური ბოსი! [2]

მთელი გზა ფიქრობდა იმაზე თუ რა ელოდან წინ. იმდენი იფიქრა რომ უკვე გადაღლილი იყო, მაგრამ ყავა შველიდა. მანტო სკამზე გადაკიდა და ჩანთაც იქვე ჩამოდო. სკამზე ჩამოჯდა და დაიწყო ფიქრი შეეტანა ყავა ბოსისთვის თუ არა.

ვამპირი 8

-ხოო....სანამ ისინი აქ მოვლენ დაგვიანებული იქნება დავინახე როგორ აენთო უფრო წითლად თვალებიდა მის ეშვებს მოვკარი თვალი უეცრად მწვდა, გაშმაგებულმა ჩამასო მისი გრძელი ეშვები კისერზე,აუტანელი ტკივილი ვიგძენი,ხელები მხრებზე დამადო და მიჭერდა. მინდოდა

ბრძოლა მაღალ ქუსლებზე –2–

''...თუმცა ჩემს შინაგან მეს არც არავინ უნდა, ფსიქოპატის გარდა! ამის გააზრებაა და ჩემი თავის საკერავ მანქანაში გატარება მინდება. ის პირველყოფილივით მომექცა, მე მას ველოდები... ეს ხომ მაზოხიზმია? ან მოწონება! ადამიანის გულში ჩავარდნა!''

ბედნიერების ჩარჩოები 1

„ისევ ბანალურად ვიწყებ წერას მომენატრეთ ჩემო ტკბილებო,ტკივილამდე მენატრებით.ხანდახან მგონია უბრალოდ ავდგები და თქვენტან გამოვიქცევი მაგრამ მინდა თქვენ დაბრუნდეთ აქ.მე ისევ ის განებივრებული თავნება ანუკი ვარ რომელსაც თქვენი ჩახუტება უნდა 25 წლის

ლილიამი

ნოემბრის ცივი თვეც იწურებოდა .. ბევრი რო არ ვისაუბროთ ალბათ იცით როგორია შემოდგომის დღეები ზამთრის დღეების ლოდინში, მაგრამ ეს შემოდგომა მეტად მხიარული და ამავდროულად სევდიანი იყო , ხალხნი აქეთ იქით დარბოდნენ , ზოგი მხიარული შეძახილებით ზოგი