ლამაზმანი (ნაწილი 8)

ამ სიტყვების შემდეგ გულშ ისეთი ტკივილი ვიგრძენი,,,გონება დავკარგე აზრზე რომ მოვედი პალატაში ვიწექი,ყვირლი ავტეხე გიოს ნახვა მინდოდა,არვიცოდი ის გადარჩებოდა თუ არა და ამიტომ მინდოდა მასთან ახლოს ვყოფილიყავი.ფეხზე ავდექი და ძლივს გიოს პალატასთან

ზღვარის ორივე მხარე (თავი III)

აუზში 1 საათიანი "ომის" შემდეგ ყველანი ძალიან დავიღალეთ, გოგონები თანდათან ადიოდნენ ზემოთ, მეც ასვლას ვაპირებდი მაგარამ უცებ ვიღაცის ხელი ვიგრძენი მკლავზე. -ნინა, გინდა შენი ლურჯი ბიუსალტერი

საცდელი ვირთხა (ნაწილი3)

სკოლის დაწყებამდე 1დღით ადრე ძლივს მიშოვეს ბილეთი, ისიც ისევ და ისევ ბიძაჩემის დახმარებით მას ოზურგეთძში ყველა იცნობს ამიტომ, რომ ვიკარგები გზას მუდამ მისით ვაგნებ. რათქმაუნდა ამდენმა ხანმა სოფელში ჩემს კილოსა და დიალექტში...

გაიქეცი თავს უშველე

გამარჯობათ ამ საიტზე ახალი ვარ თუმცა ბევრი ისტორია წამიკითხავს აქ მეც ვწერდი ხოლმე ჩემთვის რაღაცეებს მაგრამ არ ვფიქრობდი გამოქვეყნებას , რატომღაც გადავწყვიტე სიახლე დამედო ეს ისტორია 2 წლის წინ დავწერე და დრეს შემთხვევით გადავაწყდი , ძალიან

მიყვარხარ...ყველაზე და ყველაფერზე მეტად

- ელენეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეე - ელენე არ გესმის რომ გეძახი? - კიდევ 5 წუთი და ვდგები (ელენე) - არანაირი 5 წუთი (ნიკა) - კარგი ხოოო. ოო როგორ მეზარება 3 თვიანი დასვენების შემდეგ დილით ადგომა.

-ეს ომია? -სულაც არა ეს ჩემი ხასიათია - 2

-გირჩევია მოემზადო ზეგ იქნება წვეულება და იმედია კარგად მოიქცევი - ეს თქვა სახეზე ცინიკური ღიმილი აიკრა და ოთახი დატოვა მე კი კარებს ბალიში ვესროლე ისევ დავწექი და ტირილი დავიწყე.

უეცარი ბედნიერება 5

მაგრამ ბოლოს მაინც დავთანხმდი. ძალიან მინდოდა სანდროს შესახებ მეკითხრა,მაგრამ სირცხვილის და სიმაყის გამო არაფერი მიკითხიაამ ამბის შემდეგ სანდრო რამდენიმე დღე აღარ გამოჩენილა, დღეს პარასკებია და ამიტომაც ალბათ ისიც მიხვდა,რომ მე არ ვარ მისი

ანგელოზი

სიტყვა ანგელოზი მარტო შენზეა სიტყვა მენატრები ჩვენზეა რატომ წახვედი ჩემგან შორს არცკი გინახივარ არ გითქვამს სიტყვა დაიკოო ნეტავ შემეძლოს ზეცაში აფრენა რომ დაგინახო ჩაგიკრა გულში ხელი მომხვიო პატარა თითებოთ დაბადების წინ ერთი ასოც კი არ გითქვამს

მშვიდობით(უკვე მერამდენეჯერ)

არასდროს ცხოვრებაში არ მიფიქრია ასე რეალურად, და მივდვდი რომ არასდრო არ უნდა ვთქვათ მშვიდობით.თავი პირველი ყოველთვის ვფიქრობდი რომ გზას რომელსაც ცხოვრებაში გავივლიდი იქნებოდა, სწორი და სუფთა, ისეთივე სპეტაკი და ლამაზი როგორც ჩემს ოჯახს სურდა

ოქროს გოგონა (დასასრული)

ჰა ჰაჰაჰაჰა!!!-ერთადერთი,რაც აზრად მოუვიდა სიცილი იყო. ღმერთო დიდებულო!თუკი ოდესმე მეორედ მოსვლას აპირებ,გეხვეწები ახლა მოდი რა,გთხოვ,გთხოვ,გთხოვ!შეიძლება მოვკვდე? ფლიიზ-ლოცულობდა ანასტასია და მიწის გასკდომას ნატრობდა.რატომ არ აქვს