შემზარავი მარტოობა (სრულად)

,,დაეცი?-უნდა წამოდგე! დამარცხდი?-უნდა იბრძლო! მოკვდი?-მკვდარმაც უნდა იცოცხლო!" *** მოსიარულე მკვდარს დამსგავსებოდა ლიზა.მისი შემხედვარე ადამიანს სიცოცხლის სურვილი გაუქრებოდა.წარმოგენა შეეცვლებოდა ვარდისფერი სათვალიდან შემყურესაც ცხოვრებაზე.

მე- მე მინდა 9 თვის წინ

ხილი ვიპარო მეგობრებთან ერთად... მინდა ვიარო შატალოებზე, მინდა ვიყვირო სიხარულისაგან,როდესაც ფიზიკა ან ინგლისური გამიცდება... მინდა სპორტის გაკვეთილზე ბევრი ვიცინო და ფრენბურთი ვითამაშო... მინდა ბიჭების თამაშის დროს ბადეს ჩამოვეკიდო და ბიჭებს

ფარულავა 24

- ჰა ახლა დალიეთ და ცოტაც აგილდება გავიდეთ ზღვაზე..0- გამოაცხადა გიომ და თავისი ყავა მოსვა. ოთხამდე ბარში ვიყავით მერე სახლში გავიარეთ, ზღვისთვის გავემზადეთ და წავედით.. მშვენიერი მზეა .. რათქმაუნდა ბიჭები წყალში გალაგდნენ.. მხოლოდ ახლა გამახსენდა

აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{დასასრული}

-კარგი,აიღე ჩემი მანქანის გასაღები და დამირეკე-ცრემლნარევი ხმით მიპასუხა ისე რომ არ მიყურებდა და გასაღები მომაწოდა. გავვარდი. მანქანა გიჟივით გავაღე. დავქოქოქე და რაც შეიძლებოდა დიდი სიჩქარით გავაქროლე. თვალები მებინდებოდა. ყველაფერს ბუინდოვნად

რეალობას შერწყმული ფანტაზია! (თავი 2)

შეიძლება ითქვას ანამარიას იდეალური ბავშობა ქონდა, ყავდა პოპულარული მშობლები, თვითონაც ბავშვობიდან ძალიან პოპულარული იყო, ნანატრი არ ქონდა უკვე შესრულებული იყო ყველაფერი. ისიც როგორც სხვა ბავშვები თამაშობდა ეზოში, დადიოდა პარკებში, მისი მუხლებიც

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეექვსე)

-დიდი გოგო გაზრდილხარ-იმდენი ცინიკურობა ჩააქსოვა სიტყვებში რამე ბლაგვი საგანი,რომ მქონოდა არც დავფიქრდებოდი ისე ჩავარტყამდი -თქვენ ბავშვად გეკუთვნით ალბათ -ენა ვერ დავიმოკლე მე და რო გავიაზრე რა ვთქვი გული შემეკუმშა ნერვიულობით. ცინიკური სახით

წვიმას თუ არა თავს მაინც შეგაყვარებ (6 თავი)

მგონი ერთადერთი ადამიანი იყო ასეთი მხიარული, მწარე ენის პატრონი და საკუთარ თავზე შეყვარებული რომელიც საკუთარ დაბადების დღეს ვერ იტანდა! ბავშვობიდან სულ რაღაც ცუდი ხდებოდა მის დაბადების დღეზე. ხან გიორგი იყო ტრავმატოლოგიურში,

დუმილი, ვით სამარე... (9 ნაწილი)

ვილმამ გულიანად ამოისუნთქა და წერილი გადაიკითხა: - თუ დამშვიდდი, გადაგიარა გამოხტომებმა და მზად ხარ მომისმინო, გადმომირეკე სამსახურში და მაშინვე წამოვალ. ვილმამაც არ დააყოვნა და დაპირებისამებრ ქეთი სახლში ძალიან მალე გაჩნდა. სიხარულით გადაეხვია

დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (The End)

ორაზროვანი პასუხი გავეცი და გვერდი ვიცვალე, მათაც აღარ შევუწუხებივარ კითხვებით ოთახი დატოვენ და გავიდნენ. ორი დღე ოთახიდან არ გამოვსულვარ, არა იმიტომ რომ რეზის ,,ვგლოვობდი“ უბრალოდ ყველანაირი სურვილი ჩამიკვდა, ხომ შემეძლო თბილისში წავსულიყავი და

ჩემი მწვანეთვალება (3)

ელენას მოსვლამდე დრო რითი გამეყვან არ ვიცოდი ხან რა გავაკეთე ხან რა ბოლოს facebookზე შევედი სადაც მეგობროის მოთხოვნა მქონა მოსული გავხსენი და საბა დამხვდა, შევედი და მისი პროფილის დათვალიერებას შევუდექი... ლუკას მერე ყველაზე სიპმატიური ბიჭია ვინც