Давай за жизнь (8) დასასრული

ანასტასია და გეგი,გეგი და ანასტასია...რა ლამზად ჯგერს ერთად არა,მაგრამ...მაგრამ...აი ულვე 6 თვეა ერთმანეთს აღარ ელპარაკებიან,აუდიტორიაში ისე იქცვეიან თითქოს არ იცნობენ ერთმნათს,ქუჩაშიც ეგრე არც უყუებენ ერთმანეთს,სემდეგ იქვე კუთხეში გადის თასო დაა

ძვირფასი განძი [2]

დილით ადრიანად ადგა, კოსტუმი აქვს დასამთავრებელი, სხვა შეკვეთებიც ბევრია. ფიქრები მაინც არ ასვენებს, რა იქნება ახლა? თომამ რომ მოინდოდმოს, სამართლებრივი გზით მართლა შეძლებს საბას წაყვანას, კანონი მის მხარესაა.

"მეორე მე" VIII თავი

კვლავ მთაზე ვართ. ვმღერი, მაგრამ ვიცი, რომ მისი სიყვარული დანაშაულია. არც გიტარა მაქვს და არც ცივა, რომ ჟაკეტი მათხოვოს. ვგრძნობდი, რომ ჩემი სიმღერა მოსწონდა თუმცა ნინიზე ფიქრობდა. მიუხედავად ამისა მაინც ჩავეხუტე და ვუთხარი, რომ ძალიან მიყვარს. მან

დუმილი, ვით სამარე... (8 ნაწილი)

-- კარგია თუ მიხვდი როგორ არაადამიანურად მოიქეცი, გამითელე გრძნობები წიხლის ქვეშ, თხასავით გამცვალე დაქალში, ნუ ვიცი არც გქონდა ჩემს მიმართ გრძნობები, მაგრამ შეგეძლო უფრო ადამიანურად გაგეანალიზებინა ყოველივე, მაგრამ სინანული ხომ გონიერებაა, რომელიც

თვალები სიყვარულს მეტყველებენ 9

ელენეს უკვე ნომერში გაეღვიძა. თვალები როგორც კი გაახილა სახეზე ეგრევე ღიმილი გადაეფინა. ბიჭებს კოტეჯი ექირავებინათ. მისაღებიდან ბიჭების სიცილი ისმოდა. გამოიცვალა თავი მოიწესრიგა და ისიც ბიჭებს შეუერთდა. თავიდან ვერავინ შენიშნა მერე კი ყველამ

ეკლესია მაცოცხლებელი ძალა(თავი 1)

ეკლესია ეს ის შენობაა,რომელიც ცასა და დედამიწას აკავშირებს,ანუ ეკლესიაში ხორციელი და სულიერი ერთადაა შერწყმული.ის ადამიანები რომლებმაც ღვთის სამსახურს მიუძღვნა თავი და არიან სულით ამაღლებულები,რომლებთანაც უფრო ახლოს არის ღმერთიანსხვავებით მათ უფრო

უბრალო სიყვარულის ისტორია(თავი 2)

სკოლის შესასვლელში დირექტორი დაგვხვდა.თბილად მოგვესალმა.და კლასისაკენ გაგვიძღვა.კლასში როდესაც შევედით მათემატიკის გაკვეთილი ტარდებოდა.დირეკტორმა მასწავლებელს სთხოვა რამდენიმე წუთი დაეთმო.მასწავლებელს და ბავშვებს ჩვენი თავი გააცნო და თავისუფალი

ჩემი მწვანეთვალება (1)

ჩემი დღე არ იწყება „ჩვეულებრივ“ არ მაღვიძებს დედა, არც მამა და არც ძმა..... მხოლოდ და მხოლოდ მაღვიძარაა, ჩემი დედა, მამა და ძმაც.... ვარ ნიცა ჯოხაძე 20 წლის, ვსწავლობ იურიდიულზე.. 2 კურსზე... ყოველთვის მომწონდა ეს სფერო თუმცა არადროს მიფიქრია

წვიმას თუ არა თავს მაინც შეგაყვარებ (4 თავი)

გოგონებს ჯერ კიდევ მეათე კლასში ჰქონდათ დადებული პირობა, რომ ყველას ქორწილში ბოლომდე იგიჟებდნენ. ლიკას ქორწილში ეს აისრულეს, ისეთი ამბები ატრიალეს სტუმრები ეჭვის თვალით უყურებდნენ და არც ნიას ქორწილში აპირებდნენ ნაკლებს. მითუმეტეს ნუცას საჩუქარს რომ

კრიმინიალი შემიყვარდა! (მეორე თავი)

*დღეს სკოლაში იღრბლიანი დღე მქონდა, სამი ათიანი მივიღე... გზაში გადავწყვიტე ფეხით წავსულიყავი... ჩემ თავს ვეწინააღმდეგებოდი მარა არ შემეძლო, მინდა თუ არა იმ ბიჭზე ვფიქრობდი, რა დებილი ვარ, სახელი მაინც მეკითხა ან ეხლა ციხეში ხომარ ზის? ამის