პირველი სიყვარული

ბავშვებო ეს ისტორია არის ნამდვილი.კომენტარები დაწერეთ და თუ მოგეწონებათ გავაგრძელებ. -თამარ ადექი,სკოლაში დაგაგვიანდება.დილით დედის თბილმა ხმამ გააღვიძა თამარი. -აუ დედიკო არ მინდა სკოლაში,გარეთ სიცივეა,შემცივდება.დედის

ისმინე ჩემი უფალო!

ჩემს ქალაქს,რომ ვუყურებ ვხვდები,რომ მე სხვაგან მინდა.არვიცი რამდენი ფიქრობს ჩემსავით,მაგრამ ვიცი,რომ არის ვიღაც... ვიღაც ვინც მიხვდება,რისი თქმაც მინდა.მინდა,რომ წავიდე შორს,იქ სადაც ვერავინ მიპოვის და ბედნიერი ვიქნები.იცით როგორი რთულია,როცა

გამომძიებელი 2

სირენების ხმაზე, გამომუშავებული რეფლექსით წამოვდექი და გარეთ გავიხედე. პოლიციის მანქანიდან ჩემი უფროსი გადმოვიდა და სახლისკენ წამოვიდა. მე შეშინებული ჩავედი ქვემოთ. ჯერ ლიზის გავხედე კითხვის ნინშიანი თვალებით მან კიდე თვალი ვერ გამისწორა. ესე იგი

უეცარი ბედნიერება 6

სამზარეულოში შევედი და სკამზე კომფორტულად მოკალათებული სანდრო დავინახე, შევევედი ტუ არა მაშინცე შემეომხედა მე კი თვალი ავარიდ -რატო არ გძდინავს ? თუ ფიქრებმა ძილის საშუალებას არ მოგცეს?-მითხრა და ჩემკენ წამოვიდა -უბრალოდ წყალი მინოდოდა,-ვუთხარი

Давай за жизнь (5)

ტასო მთელი დღე უაზროდ იღიმოდა,ბევრჯერ გაუკეთა სხვებსაც მსგავსი,მაგრამ ამ წამს სხვა გძრნობა იპყრობდა და ძალიან მსოოწნდა ეს გრძნობა...მასაც შეიძლება გავუგოთ მთელი ცხოვრება მამიკოს ბიჭები „ეჩალიჩებოდნენ“და არცერთს არ გაუკეტებია ისეთი რამ რაც მას

დემონი დედამიწაზე(3)

კარებს ფრთხილად ვხურავ,რომ არ გაჯახუნდეს და მის სიტყვებს უკეთესად ვიაზრებ რაც დაახლოებით ასე ითარგმნება "თუ მეტს არ გადაიხდი შენს საწოლს მალე ახალ პატრონს მოვუძებნი", გამოდის რომ საძინებლისთვის უნდა გადავიხადო და აქამდეც ვიხდიდი. არავითარი

ჩემი ცხოვრების ყოველ წამს გითმობ (1)

მწველ მზერას ვგრძნობ ზურგში. ნაბიჯს ვუჩქარებ. სულ ცოტაც და მომიახლოვდება. უკვე შიშისგან ყვირილი უნდა დავიწყო, რომ ვტრიალდები და საკმაოდ სიმპათიურ ყმაწვილს „შევეჩეხები“

სიყვარულის მსხვერპლი (1)

ახალი ისტორიით დავბრუნდი ძალიან მინდა შემითასოთ, რატომღაც მომინდა ისტორია 90_იანების სტილში ყოფილიყო, არვიცი როგორი გა მოვიდა და თქვენი აზრი მაინტერესებს, არ დაგეზაროთ.გაზაფხულის მშვენიერი დილა იყო. თბილისის ერთ-ერთ ქუჩაზე "ბოშა" ქალებს მოეყარათ

მთვარე და ზღვა...

მთვარემ ბნელ ნისლში ჩაძირა ღამე, ზღვამ მოიტანა მრავალი წყენა... ხმა ამოიღე!მითხარი რამე! რომ გაიფანტოს ამ გულში სევდა...

მშვიდობით (უკვე მერამდენჯერ) თავი 2

საღამოს გავიღვიძე და ისევ ჩემს დაქალთან გავედი, მერე ზურამ გამომიარა მანქანით და გავისეირნეთ ასე გრძელდებოდა რამოდენიმე კვირა, თუმცა არა დითხანს.ერთ დღესაც გოგამ დამირეკა მისი ზარი არ გამკვირვებია რადგან ვიცოდი რომ უნდა დაერეკა, ყურმილი ავიღე და