რამდენად ტკბილი არ უნდა იყოს ოცნება, რეალობა მაინც მწარეა [1]

ცხოვრება ნაცრისფერი გახდა, თხუთმეტი წლის ასაკში რომ ვიყავი. ტკივილი... გაუსაძლისი ტკივილი... მარტოობის მოუშუშებელი გრძნობა... ტირილიც აღარ შემეძლიო, რადგნ ცრემლები დამშრალიყვნენ... რამ გამოიწვია ჩემი განადგურება? მამის, უძვირფასესი ადამიანის,

როცა სიამაყე საკმარისი არ არის [7]

ამასობაში სამი თვეც გავიდა... ანას საშინელი ტოკსიკოზი ქონდა, მაგრამ არც ერთხელ დაუწუწუნია...მიუხედავად იმისა, რომ ერთი თვეა მარტო ცხოვრობს, მაინც არცერთი ცრემლი გადმოუგდია...ისწავლა ამ გოგომ თავის დაფასება, მაგრამ თავიდანვე რომ ესწავლა არ იქნებოდა

როცა სიამაყე საკმარისი არ არის [6]

იმ ღამით ნინიმ ძლივს დაამშვიდა, ბოლოს ტირილისგან დაღლილ ანას მის კალთაში ჩაეძინა. ნაზად ეფერებოდა თმაზე და ობლად წამოსულ ცრემლს ხელის ზურგით იწმენდდა. ახლაც იცოდა, რომ დიდი ტანჯვა ელოდა წინ მის მეგობარს და ყველანაირად რომ გვერდში უნდა

როგორ მოვახერხოთ პატიება- თქვენ არ ისჯებით ბრაზის გამო, თქვენ ისჯებით

ჩვენ ადამიანები ვართ, დიდი ეგოთი და ბევრი ემოციით. ჩვენ ვბრაზობთ, გვწყინს და გვიჭირს პატიება, იმიტომ რომ გვტკივა. გარდა იმისა, რომ ამაზე უამრავ ენერგიას ვხარჯავთ, ვხარჯავთ ბედნიერების დროსაც და საკუთარ თავში თავს არაკომფორტულად ვგრძნობთ.

შენ მარტო არ ხარ

1)სილამაზე უნდა მოდიოდეს სულიდან და არა გარეგნობიდან... 2)რა ლამაზია სიცოცხლე მაშინ,როცა უბრალოდ შენ მარტო არ ხარ 3)მინდოდა ყველაფერი,უფრო მარტივი ყოვილიყო.მაგრამ მე შევცდი,იმაზე უფრო მეტად შემიყვარდი ვიდრე მეგონა 4)მე არაფერი მინდოდა შენი

მთელი ეს დრო ერთმანეთზე ფიქრიც არ გვსურდა

1.დარდი ვერ გამიქრო განშორებამ, იცი?! მე დღეს ისევ მედარდები... ვიცი რომ დაგკარგე სამუდამოდ, ვიცი და მაინც მენატრები.... გრძნობა მომეძალა შენი ნახვის, გული მოლოდინით ამიტირდა, კიდევ გავუძლებდი სიმარტოვეს; მაგრამ უშენობა გამიჭირდა.. ..

როცა სიამაყე საკმარისი არ არის [5]

დემეტრემ მთელი გრძნობით აკოცა და თითზე ბეჭედი ჩამოაცვა...რა მოხდა შემდეგ? შემდეგ იყო სახლი, მგრძნობიარე კოცნა, კოცნას მოყოლილი ვნება, ვნებას აყოლილი ქალ-ვაჟი, საბოლოოდ ბედნიერი ანა და სინდის ამხედრებული დემეტრე....ღამით ანას მშვიდად ეძინა, დემეტრეს

ჩახშობილი გრძნობები არ კვდება (სრულად)

და უცებ ცრემლი მის თვალზე.სიყვარული არ შეიძლება უცრემლოდ არსებობდეს. რაღაცა ტკიოდა,შიგნიდან რაც ანადგურებდა. რა იყო ეს? ალბათ ის რომ ნინის უკვე არანაირი რექაცია აღარ ქონდა. ეს ეტკინა, იმის მიუხედავად რომ იცოდა ნინის ისევ ისე უყვარდა როგორც ადრე, არა

ჩახშობილი ემოციები არ კვდება

იოანე.ჩახშობილი ემოციები არ კვდება. ასე მარტივად,მშვიდად და წყნარად. 2წელი. ყურებამდე შეყვარებული ნინი.მაგრამ ერთხელ უბრალოდ აირია ყველაფერი. საერთოდ ყველაფერი. როცა ადამიანს არ ხედავ, არ ეხუტები,ძნელია ფიქრით შეინარჩუნო ის. არავინ იცის, რატომ ან

მე არასოდეს არ მოვალ შენთან

მე არასოდეს არ მოვალ შენთან, შენც არ მოხვიდე ვერ გამახარებ. მკვდარს რომ აყრიან მიწას, ეს ვიცი, შენ კი მე ცოცხალს გადამაყარე. აღარასოდეს აღარ ახსენო შენი ცხოვრების ერთი ნაწილი.