ქუჩაში ერთხელ (სრულად)

-იდიოტო დედაშენს იმედია კიდევ ყავს სხვა შვილიც,-გაჰკიოდა თათია ბოლო ხმაზე და შუა ქუჩაში წელში მოხრილი ცდილობდა სუნთქვის აღდგენას -მწვანე ჩემთვის ანთია და არა შენთვის ინდაურო,-დაუღრიალა

შრამიანი (თავი 6)

და თუ გიყვარს დათმე ყველაფერი და უბრალოდ მიენდე მას!დამიჯერე ამაზე კარგს ვერასდროს ვერაფერს იზამ, თუ ასე არ მოიქცევი დამიჯერე მთელი ცხოვრება დაიტანჯები!

ასე ძალიან რომ გვიყვარს....

სიჩუმით ვლაპარაკობთ,თვალებით ვლაპარაკობთ,სახეს ჩემსკენ სწევ, შენი თბილი ჰაერი სახეზე მელამუნება, ტანში ჟრუანტელი მივლის, სუნთქვა მიხშირდება, შენი წვერი სახეზე მეღატუნება,ჩემს სხეულში ცისარტყელაა,ფერადი ცისარტყელა,ჩვენი ცისარტყელა,ჩემი და შენი

და დიახ, ასეც ხდება,ზუსტად აი ასე.

არვიცი როგორ გამოვხატო გრძნობები რომლებიც ჩემს გულში ტრიალებს მაგიჟებს , შეიძლება სულაც არ გამომდიის კარგად წერა მაგრამ უბრალოდ მინდა ვწწერო, თქვენ იკითხეთ , მერე ან შემაქებთ ან გამაკრიტკებთ

მომინდა და ასე

მომინდა და ასე, ლექსებსა ვწერ სავსეს; სიძულვილის, ბლანჟეს ,უშენობა ავსებს გეფიცები გავცემ ,გამორიყულ აზრებს; უშენობა დავთმე ,ცრემლს გავყევი კვალზე; მარტო ერთხელ მოუსმინე, ალინზე

არმეგონა ასე ადვილად თუ გაგიშვებდი!(თავი 3)

მაგრამ მე მას შევპირდი და ავასრულებ კიდეც,რომ მას დედოფალივით ვაცხოვრებ ეს ერთი წელი.გზაში ჩაფიქრებული იჯდა და მერე უცებ ღაღაცნაირად წამოიყვირა.შემეშინდა და მანქანა გავაჩერე,გამოკითხვა დავუწყე,მაგრამ სადმე წავიდეთ და მოგიყვებიო.მეც წავყევი და თავისი

და ირიჟრაჟებს ვით ედემში (თუ ასე გნებავს)

მაგრამ ვეღარ ცვლის უცაბედი წამი სურვილებს, მომავლის შიში დიად გრძნობებს ვერ იმორჩილებს, რადგან ღარიბი წამი ძერწავს მარტივ ოცნებებს და მოგონება მის გარშემო იკრებს მორჩილებს,

არმეგონა ასე ადვილად თუ გაგიშვებდი!(თავი 2)

-კარგით ქალბატ....ნატა!-გადაიკისკისა და მეც გამეცინა. -მე გავალ შენ მოეწყე.-თვალი ჩამიკრა და კარები მიიხურა.სავარძელში ჩავჯექი და ფანჯრიდან ბუნებას გავხედე ზღვა...რა ლამაზი იქნება გაზაფხული....მერე ზაფხული აქ ცურაობაც მეღირსება.უცებ კარებზე კაკუნია

მგონი ასე სჯობს, არა?!

ნამდვილი "მე" მხიარული, ლაღი და პრანჭია გოგოა... ეს არსება კი მაიძულებს, ვიყო ჩუმი, ბნელი და საკუთარ თავში ჩაკეტილი გოგო... გოგო, რომელსაც ჰგონია, რომ14 წლის ასაკში არ შეიძლება ვინმე მოსწონდეს და უყვარდეს... საკუთარ მეგობრებს სულ ვეკამათები: "რა

დრო ასე უბრალოდ გავიდა

წავიდა! ასე უბრალოდ ადგა და წავიდა მეორე მხარეს გავიდა და ამ წამიდან არაფრის თქმა აღარ ღირდა თავიდან! მოდი დავიწყოთ თავიდან თუმცა არ მინდა ვიცი რომ ისევ წამიზვალ,