ცხოვრება რაც არ უნდა უბედური იყოს, მასში მაინც არის რაღაც

ისტორია არის 16 წლის გოგონა,რომელმაც ყველაფერი დაკარგა..ბავშვთა სახლიდან გამოსული კი დგება ცხოვრებისეული სიძნელეები წინაშე,რომელიც მისთვის გაასმაგებულია...ყველაფრის და მიუხედავად გოგონა მზადაა შეებრძოლოს მათ,იაიხდინოს ოცნებები...ვნახოთ თუ შესძლებს

ქალური ბედნიერება...?!

ბედნიერი...ყელში ამოგივიდა მომწვანო-მოცისფრო კედლები,ტელევიზორის დამტვერილი მაგიდა,კარადები სადაც დედაშენის მზითვებია გამოფენილი,ცხიმის შხეფებიანი გაზქურა და ცრცილის დახრული წიგნების დიდი მწკრივი რომლებსაც ობის და გამოუყენებლობის სუნი ასდით.

"ჭიქა მარტინი და ბედნიერება..."(სრულად)

დაკარგულს ისევ თუ იპოვიდა. არ ეგონა და არ ეგონა არჩვაძეს წლები ვერაფერს რო ვერ დააკლებდა. იჯდა და უყურებდ ალექსანდრეს,რომელიც თმებისკენ ღრენით მიუთითებდა და ეღიმებოდა,ეღიმებოდა ბედნიერებისგან რომ სასურველი და საყვარელი მამაკაცი მის წინ იჯდა.. და

ბედნიერება გაზიარებით არ მცირდება (სრულად)

- ბაბუ, შენ ხომ გიყვარდა ბებო?! - მივარდა მოხუც თედო პაპას შვილიშვილი.- როგორ არ მიყვარდა, ბაბუ, -ნაღვლიანი თვალები მიაპყრო მაშინვე და დამჭკნარი ღაწვები ოდნავ შეარხია.- როგორია სიყვარული, ბაბუ?- სიყვარულს ვერ აღწერ, შვილო, სიყვარული უნდა იგრძნო. მზე

მეორადი ბედნიერება [სრულად (+დასასრული თავი 16)]

არაფერი ახსოვდა ანნას იმ ორი კვირიდან, გარდა სასამართლოს დღისა. მხოლოდ მოსამართლის სიტყვებს უსმენდა გაფაციცებით.. განაჩენის გამოტანისას ალბათ პეტრეზე მეტად ღელავდა.. პეტრე კი განაჩენის ნაცვლად, ანნაზე ნერვიულობდა, მის ღელვაზე,

უმიზეზო ბედნიერება (სრულად)

-შეიძლება არ მაქვს ის, რაც გეკუთვნის მაგრამ... მაგრამ გეფიცები, ყველაფერს მოგცემ! -ალუღლუღდა თავჩახრილი, -თუ საჭირო იქნება, გულს ამოვიღებ და ხელებში ჩაგიდებ! ოღონდ აღარ მინდა შენგან წასვლა და მარტო სუნთქვა.. შენი ფილტვებით მინდა ვისუნთქო, შენი

ბედნიერება?(5)

რა ლამაზია ბათუმი მზის ჩასვლისას. ნაპირთან ვსხედვართ და ვუმზერთ ამ ულამაზეს სანახაობას .მზე ნელ-ნელა იძირება ზღვის აბობოქრებულ ტალღებში და არეკლილი სხივები ნელ-ნელა მოიწევს ნაპირისაკენ.-მოდი ვიცეკვოთ .ფეხზე წამოიჭრა გიო, თავის ტელეფონში Qrazy all

მეორადი ბედნიერება [15]

პეტრე პირობას ასრულებდა. სამი დღე ისე გავიდა ზედმეტად არაფერი უთქვამს, მზერასაც არიდებდა, შეხებაზე ხომ საუბარიც ზედმეტია. ცდილობდა ბიჭებთან ემხიარულა და არ შეემჩნია ანნას მოწყენილი თვალები. ურეაქციო სახით დააბიჯებდა გოგონა,

მეორადი ბედნიერება [14]

დილით უჩვეულო შეგრძნებით გაეღვიძა ანნას. თბილ სხეულზე მიხუტებულს გულიც უცნაურად უძგერდა. წელზე მჭიდროდ მოეხვია ბიჭს ხელი, თავი საზურგეზე ჰქონდა გადავარდნილი. გაეღიმა, ოდნავ წამოიწია და შეაღვიძა.

მეორადი ბედნიერება [13]

კარგად ხვდებოდა რაც გააკეთა, ისიც იცოდა კიდევ უფრო რომ გაუჭირდებოდა ანნას გულის მოგება. ადვილი არ იქნებოდა მისი სიყვარულის მოპოვება, მაგრამ არ გაჩერდებოდა.. ვერ შეაშინებდა ის პატარა არსება, პირიქით, კიდევ უფრო მეტ სტიმულს აძლევდა..