''ბიჭი სიზმრიდან'' (თავი მეოთხე)

- დამიბრუნდი, ვეღარ ვძლებ!! - ვფიქრობდი ჩეთვის დამწუხრებული და ტუჩებს ნერვიულად ვათამაშებდი. უცებ საათს დავხედე უკვე თორმეტი გამხდარიყო. გარეთ უნდა გავიდე, გარეთ უნდა გავიდე- ვფიქრობდი. წამოვხტი და საჩქაროდ ჩავიცვი. გულმა გამჭვალა და სასიამოვნო

"ბიჭი სიზმრიდან" (თავი მესამე)

დედამ მითხრა მგონი ხასითი გამოგიკეთდაო. მე არაფერი მიპასუხია, მხოლოდ გავუღიმე. არ ვიცოდი თითქოს ვერც ვამჩნევდი ჩემს ცვლილებას, ანდაც ვამჩნევდი და ამას ყურადღებას არ ვაქცევდი. სასწავლი ბევრი მქონდა ამიტომ გვიან მომოწია დაძინება. იმდენად დაღლილი

"ბიჭი სიზმრიდან" (თავი მეორე)

გაკვეთილებზე ვერაფერს ვერ ვაკეთებდი. თავი მაგიდაზე მედო და ვფიქრობდი. არ ვიცოდი რა ხდებოდა. ყველაფერი რაღაც ფილმს გავდა და არც ის ვიცოდი დასასრული როგორი ექნებოდა ამ ფილმს. ჩემი კლასელი გოგოები რაღაცას ჩურჩულებდნენ და თან მე მიყურებდნენ.

"ბიჭი სიზმრიდან" (თავი პირველი.)

ისტორია მოგვითხრობს წყვილის სასიყვარულ ამბავს რომელიც სიზმრებიდან იწყება.მე გაუნძრევლად ვიდექი შუა გზაზე. უკუნითი ღამე იყო ჩამოწოლოლი. წინ ვიყურებოდი ქუჩის ბოლოში. თითქოს სიბნელეში მაინც ვარჩევდი სილუეტს, რომელიც ჯერ არც კი მოძრაობდა მერე კი

ბიჭი ( სრულად)

უკვე თითქმის ორი კვირაა, მე მას ვხედავ. ერთსა და იმავე ადგილას დგას თავჩაღუნული. თავზე კაპიუშონი აქვს წამოფარებული, შიგნიდან შავი, გაბურძგნული თმები უჩანს, ხელები ჯინსებში აქვს ჩაყოფილი და ვიღაცას თუ რაღაცას ელოდება. ზოგჯერ სიგარეტს მოუკიდებს,

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (სრულად)

ყველაფერს აქვს დასაწყისი და რასაკვირველია აქვს დასასრული, მაგრამ არის მომენტები როცა არ შეგიძლია დასვა წერტილი, უბრალოდ ამისთვის მიზეზი არ გაქვს და სადღაც გულის სიღრმეში გჯერა, რომ წერტილის დასმა არ იქნბა სწორი და გინდა იმ ერთს მიუმატო ორი და აქ

ჩემი ბრაზიანი ბიჭი (10)

- ვერ იძინებ? რომელია საათია ტო - ხუთი დაიწყო... - ამჯერად რა გინდა.. - თქვა და წამოჯდა. - პიცა მინდა... -ადექი ჩაიცვი. - რატომ? - კაფე ვიცი 24 საათი მუშაობენ და კარგი პიცაც აქვთ, მიდი ადექი. ლოყაზე ვაკოცე ჯერ კიდევ ნახევრად მძინარეს და საწოლიდან

ჩემი ბრაზიანი ბიჭი (9)

- ნიკა.. - მართალი ხარ,ამ ურთიერთობის დამთავრება მინდა! გაშტერებული ვუყურებდი,ცოტაც და ვიყვირებდი, ვიყვირებდი რომ ვეღარ ვიტან, მეზიზღება.. რომ მენატრება ის ბიჭი,რომელიც შემიყვარდა.. და არა ასეთი ნიკა.. - ხოდა დაამთავრე! - ვთქვი და ცრემლები

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (Xთავი-დასასრული)

დღეს მამიკოს ვნახავთ მე და ჩემი წერტილი .. ისე აქტიურბს დილიდან ალბათ გრძნობს მოსალოდნელ შეხვედრას... თვითფრინავში დრო ისე გაიწელა ვეღარ ვისვენებდი, ბევრჯელ ვცადე დაძინება მაგრამ ხან ბავშვი არ ისვენებდა ხან მე...ბევრჯერ დავხატე გონებაში ის სურათი

ჩემი ბრაზიანი ბიჭი (8)

გონზე რომ მოვედი საავადმყოფოში ვიყავი. პალატაში ლიზი იჯდა,თვალებდასიებული. -რა ხდება? - მთელი ღონე მოვიკრიბე იმისთვის რომ მეკითხა -ნია..-ღაპაღუპით სდიოდა ლიზის ცრემლები - თავი მაგრად დაარტყი, ტვინის შერყევააო ექიმმა. -ვაიმე! - ყველაფერი გამახსენდა