ბიჭი მდინარიდან [5] დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

ცუდად ვიყავი ,ჩემთვის აღარაფერს აღარ ჰქონდა მნიშვნელობა...დავცარიელდი თითქოს ყველაფერმა აზრი დაკარგა,რობოტივით ვიყავი ვეღარავინ ვეღარ მცნობდა უბრალოდ მკვდარი ვიყავი,მენატრებოდა ყველა წამი თორნიკესთან გატარებული.

ბიჭი მდინარიდან [4]

ამწამს ვიგრძენი რაიყო ნამდვილი ბედნიერება,ჩემთავს შეკითხვა დავუსვი "აქამდე როგორ ვცოხოვრობდი?" "ამ ადამიანის გარეშე როგორ ვსუნთქავდი?".."როგორ ვარსებობდი?",ყველა დღეს რომელსაც ყველაზებედნიერ დღეებად მივიჩნევდი გაფერმკთალდა, ახლა ყველა ბედნიერი

ბიჭი მდინარიდან [3]

დილით 12ზე გამეღვიძა უცბად წამოვდექი ჩაკეტილი კარები გავაღე და სააბაზანოს მივაშურე წყალი გადავივლე და ჩემი საყვარელი კომბინიზონი ჩავიცვი ჩემი "BVLGARI" მივიპყურე ლობუტინები ,კლატჩი და მზად ვარ თმა გავიშალე და უფერული ტუჩსაცხიც გადავისვი.

ბიჭი მდინარიდან [2]

ვფიქრობდი რა მეთქვა ამ ახმახისთვის ,რომ გაიღვიძებდა იქნებ სულაც გაბრაზდეს და მითხრას "რატომ გადამარჩინეო?!" და საერთოდ რა მინდოდა რას მომყავდა თავი ხელებში ჩავრგე და მაინც მეორე მემ მსძლია.."როცა,დაინახავდნენ თავს იკლავდა შენ ადგილაას ყველა

ბიჭი მდინარიდან [1]

ჩვეულებრივ 7-ზე ვდგები სარბენად გავდივარ,ნაცრისფერ ნაიკის შორტსა და ამავე ფერის მაისურს ვუხამებ..შავი ბოტასები ჩემი Mp3player-ი და მზად ვარ,ძაან მიყვარს დილის თბილისი სუფთა ჰაერი,კარგი მუსიკა და ჯანსაღი ცხოვრების წესი.

ჩემი ბიჭი ანუ მიყვარხარ (1)

მე თეო ღლონტი ვარ 16 წლის... 11 კლასელი და აი პირველი საატესტატო გამოცდებიც კარზე მომადგა... მართალია იქამდე ერთი თვეა მაგრამ მაინც ვთვლი, რომ კარზე მომადგა... მყავს ძმა ირაკლი ღლონტი, 21 წლის...მომავალი ადვოკატი, ირაკლის თქმით სარძლოც მყავს მაგრამ

მოვიტაცოთ ეგ ბიჭი!(სრულად)

ასჯერ გათელილ ბილიკს ისევ ცრემლებით მივყვები,გონება ცხოვრებას გაურბის და სიყვარულის ტყვეობაში მყოფი მძიმე ბორკილებით მიბობღავს საწყლად...და ამ გზაზე რთულია წინ სვალა როცა მარწუხები მძიმედ გიჭერენ და ერთ ადგილზე მიყინვას ლამობენ,მე კი ჯიუტად მივიწევ

სანდრო ბაგრატიონი შემიყვარდა! (თავი 2)

ხშირად მებადებოდა კითხვა რა მექნა? მებრძოლა იმ ადამიანისათვის რომელიც მე მიყვარდა და თან არმიცნობდა? თუ თავი დამენებებინა და გადამეყცარებინა.. როცა ამ კითხვას ბაბის ვუსმევდი მუდამ ამბობდა, რომ ვერ გადავიყვარებდი და მერ ეუარესად მეტკინებოდა

ლიზა ჯაფარიძე (ნაწილი 13)

რატი... რა უცნაურად იქცევა ეს ბიჭი.... ნუთუ შევუყვარდი... და ლიზამ ხელი პირზე აიფარა... თუ შევუყვარდი.. ეს ყვალაზე სევდიანი ისტორია იქნება ამ ქვეყნად, რადგან ჩემი ძმა ყვალაფერს გაიგებს და ვერაფერს ვერ მოვახერხებ... მამასთვის არ უნდა მეთქვა, მაგრამ

გარყვნილი გოგო და მისი ბიჭი 2 თავი

შუადღის სამი საათისთვის სანდრომ გაიღვიძა. ჩაიცვა და სოფის სამსახურში წავიდა. მას ძალიან უნდოდა კიდევ უამრავი ღამე სოფისთნ თუმცა იცოდა რომ ეს მარტივი არ იქნებოდა. -უკაცრავად, ქალბატონი სოფი წერეთელი სად უნდა ვნახო,- კითხა ოფისში შესულმა სანდრომ