მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეთოთხმეტე თავი (26)

სესილიმ ლევანის სახლთან გააჩერა მანქანა.საჭეს დაეყრდნო და თავი ქვემოთ დახარა.არ უნდა იმ სახლში შესვლა.ცოტა ხანს მანქანაში იჯდა.შემდეგ გადმოვიდა და ნელი ნაბიჯებით წავიდა სახლისკენ.მთელი სხეული უკანკალებდა.გასაღები საკეტს მოარგო და ორჯერ

ბოთლამდე მიმავალი გზა

– მას მარინა ერქვა, ზღვის პეიზაჟის სახელი, თუმცა მთელ ოკეანეს იტევდა მისი თვალები. გრძელი შავი თმა ჰქონდა, სქელ ნაწნავად იკრავდა. ამაყად სიარული იცოდა, ჩითის კაბა ეცვა ხოლმე, უბრალო, ძალიან უბრალო, სწორედ ეს უბრალოება ხდიდა მას ძვირფასს. როცა

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეცამეტე თავი (25)

აფორიაქებული დადიოდა მთელ სახლში,დანაშაულის გრძნობა კი მასაც მთელ სხეულს და სულს უწვავდა.გაურკვეველ მდგომარეობაში იყო.ცდილობდა,თუმცა იმ გრძნობებს ვერ ერეოდა,რომლებიც მის გულში შემოღწევას ლამობდნენ.სახლში სუნთქვა ეკვროდა,ვეღარ ჩერდებოდა და ეზოში

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეთორმეტე თავი (24)

-გამიშვი_ყვიროდა გოგონა -არ შემიძლია_ჩაესმა ყურთან ახლოს მამაკაცის დაბალი და ბოხი ხმა -გამიშვი მეთქი_მისი ხელებიდან გათავისუფლებას ცდილობდა სესილი,მაგრამ ამაოდ.მამაკაცს ძლიერად ეჭირა ის.მან გოგონა თავისკენ შემოატრიალა დ

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეთერთმეტე თავი (23)

მოაჯირს მიუახლოვდა და ქვემოთ ჩაიხედა.მშვიდი ღამე იყო,ქუცას მხოლოდ მთვარის სინათლე ანათებდა,რომელიც წყალზე ირეკლებოდა.ქვემოთ იყურებოდა ისევ,სახეზე ოდნავ ეხებოდა ცივი ნიავი და ცრემლებისგან ამწვარ ლოყებს სასიამოვნოდ უგრილებდა.გოგონამ თვალები დახუჭა და

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეათე თავი (22)

გზა სარეპეტიციომდე სწრაფად გაიარეს.მანქანა იქვე გაიარეს და სარეპეტიციოსკენ გაიქცნენ.კარი ღია იყო.ყველაფერი უწესრიგოდ ეყარა . -რა ჯანდაბა ამის დედაც ვატირე_დაიყვირა გიორგიმ -ვის უნდა გაეკეთებინა.ან რატომ?ინსტრუმენტებიც დაზიანებულია

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეცხრე თავი (21)

ჰო,უნდა წავიდე,ბოლო დროს ვეღარ მივდიოდი ხშირად და არ მინდა საქმე გავაფუჭო -კარგი კარგი_უპასუხა დათომ.ფეხზე წამოდგა და ქალს ხელები მოხვია.-მაგრამ დამპირდი,რომ მალე დაბრუნდები და ძალიან არ დაიღლი თავს,კარგი? -კარგი,კარგი_გაეცინა ქალს და თავი

გზა შენისაკენ (თავი 3)

გოგონა რომელიც, ახლა ქუჩაში იდგა და თვალებს აქეთ იქით აცეცებდა! განსხვავდებოდა ძველი ვიზუალით, ადრე მას მხოლოდ ბრეკეტებში და გამოყრილი სახით დაინახავდით, ისიც იშვიათად,სკოლაში. დიახ, სკოლასაც კი აცდენდა, კომპლექსს შეერყა. ოთახში ძველებური დიდი

გზა შენისაკენ (თავი 2)

შენ მე ტონს ვერ გამიკონტროლებ გოგო.-მსხვილ ტუჩებზე მიისვა ხელი. -ჩემთან ტონს სწორედაც მე გაგიკონტროლებ.-წარბს ავუწიე არც დავბნეულვარ, მაგიდაზე საფერფლე ძალიან ძლიერად დავახეთქე. -ცხოვრება დელტას ჰგავს ვინ სად გადავაწყდებით ერთმანეთს არ ვიცით ასე რომ

გზა შენისაკენ (თავი 1)

-რაიყო ეკონომიას აკეთებ? -მწვანე თვალებით ამომხედა,თან ცალი წარბი აწეული ჰქონდა ცალსახად იღიმოდა. სიგარეტის ყუთიდან ერთი ღერი ამოაძვრინა,წაუკიდა, სანთებელა სიგარეტის ყუთში ჩაჩურთა და ანგარიშმიუცემლად ,,ნაგლად’’ ჩემს ძველებურ მაგიდაზე მოისროლა,