მიჯაჭვული (XIV თავი)

ამასობაში კი სალომეს დიდი ყურედღებით აკვირდებოდა და საეჭვო მზერით გადმოხედავდა ხოლმე. შემდეგ იგივე მამაკაცი კაფიდან გამოსულმაც შეამჩნია, რომელიც იქვე პარკში, ხესთან ატუზულიყო და გოგონას კვლავ დაჟინებით შესცქეროდა.

სევდისფერი ცისარტყელა (თავი 1)

ეჰ… გაყვითლდა გარემო. სევდა შეერია შემოდგომას და გაირინდა ზამთრის მოლოდინში. რა სიჩუმეა ირგვლივ. თითქოს იგრძნობა, რომ საცაა, ყინვობისთვე შემოაბიჯებს ამაყად თავაწეული. ეს მე ვეძახი დეკემბერს ყინვობისთვეს, ისევე როგორც

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 2)

-შენ მემგონი ნიაკო შეგიყვარდა -არა, მაგრამ მემგონი შენ შეგიყვარდი მე-ერეკლემ ანკას თვალებში ჩახედა, ის გაშეშდა რადგან ერეკლე არ ცდებოდა -შენს ოცნებებში.-ძლივს წამოილუღლუღა- კარგი მოვდივარ.

დრო მიდის თავი1

ქალაქში წვიმს მაგრამ არ ცივა,ფანჯრიდან ვიყურები და როგორც ყოველთვის ჩემთვის ფიქრებში გავერთე ისე, რომ ვერ დავინახე როგორ შემოვიდა ჩემს ოთახში მარიამი ჩემი არაბიოლოგიური და არაბიოლოგიურიო იმიტომ ვამბობ რომ მხოლოდ მშობლები გვყავს

სიზმრის ქურდი (თავი XVII)

ღმერთო, რა სისულელე გავაკეთე! როგორ ავყევი, ნიკას! აი, ახლა კი ღმერთი იმისთვის მსჯის რომ მინდოდა გული სხვისთვის მეტკინა, საბოლოოდ კი ისევ მე ავღმოვჩნდი გულნატკენი. ეკას ნახვამ ისე გამახარა, მივხვდი როგორ მომნატრებოდა.

ვაჩე ვიბლიანი თავი 5

დილით ადრიანად გამომეღვიძა. გამახსენდა თუ არა გუშინდელი, მაშინვე დაფეთებული წამოვხტი, მაგრამ ვაჩე უკვე ამდგარი იყო. ისე როგორ მეძინა, რომ მისი გამოსვლა გამომრჩა? სააბაზანოში შევედი, გადავივლე და პირველ სართულზე ჩავედი. კარგ დროს გამღვიძებია,

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მერვე თავი)

იმედია მოგეწონებათ -დეე ცუდად ვარ- გულზე მივეხუტე და სლუკუნი დავიწყე. რთულია გინდოდეს.ხმამაღლა იტირო, იყვირო მაგრამ არ შეგიძლია. დედაც ჩემთან ერთად ტიროდა. დ ე დ ა ადამიანი რომელის ამაგსაც ვერასოდეს გადავიხდით.

უპირობოდ (3 თავი)

გაკვეთილი გვიცდებოდა, თუმცა სახლში არ გვიშვებდნენ, რადგან კიდევ ერთი საგანი გვქონდა დარჩენილი. სკოლა თითქმის ცარიელი იყო, რადგან აღდგომის არდადეგების წინა დღე იყო. ჩვენი კლასელების ნაწილი სკოლის ეზოში დადიოდა, ზოგიც სპორტდარბაზში, რამდენიმე კლასში

ურჩხული შემიყვარდა (თავი 9 )

მდინარესთან მივედი დიდი ხანი ვიყავი იქ და ვფიქრობდი რა მჭირდა იქნებ დემეტრე მართალი იყ და მართლა მიყვარდა ის კაპარჩხანა არა რას ვფიქრობ გამორიცხულია უბრალოდ მომწონს ასე ბევრი მომწონებია მაგრამ მასთან ვერ გავერთობი და არც ვაპირებ ბოლოსდაბოლოს

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 38)

მივდიოდი იმ კაცის სანახავად ვინ ამდენ წლიანი ტანჯვა თუ არ მომისაჯა არც ბევრი დამაკლო... კაცმა, რომელმაც საშინელი ცილი დამწამა, მოსაკლავად დამზდევდა, ციხეში ჩასმას მიპირებდა, მკვლელად შემრაცხა და მთელს ქვეყანაში უნიადაგოდ დამტოვა.