ლურჯი მთვარე 12 თავი

- გითხარი, მედალიონში ჩემი გული ჩავდე-მეთქი და მხოლოდ ლოყაზე მკოცნი? - ხელი გულზე მიიდო და გაკვირვებით აწია წარბები. - გული ჩადეეე? - ახლოს მივიწიე და ხელი მკერდზე დავადე. - აბა გული რატომ გიცემს? ორივეს გაგვეცინა, მაჯაში ხელი ჩამავლო და გულზე

ორი ბაბნიკი (თავი 2)

-გიოო....აქ რას აკეთებ?აა!უი!ბოდიში ძალიან უაზრო კითხვა იყო შენხომ სულ აქ ხარ!! (ანანო) -იცი მე.. (გიო) -არ არის საჭირო რამის ახსნა შენ ხომ ჩემთვის აღარავინ ხარ!(ანანო) -შენთან სალაპარაკო მაქვს (გიო) - მე კი შენთან სალაპარაკო...(გიო) აღარ

მიყვარხარ სვანო!! (4თავი)

დილით რომ გავიღვიძე, მოვწესრიგდი და დაბლა ჩავედი. ყველა მისაღებ ოთახში იყო. ზოგი ტახტზე წამოწოლილიყო, ზოგიც მაგიდაზე. ყველას ბორჯომი ეკავა და შუბლზე ჰქონდათ მიდებული. - აეე, ლოთების ბანდა რაშვებით დღეს? -აე გოგო რას ღრიალებ ცოტა ჩუმად გასკდა თავი.-

უჟმური უფროსის წესები (თავი 2)

უბანში შესვლისთანავე იგძნო როგორ მონატრებია აქაურობა, ეზო სადაც მთელი ბავშობა გაატარა. ტაქსს ფული გადაუხადა და კორპუსისაკენ წავიდა, ფეხით აიარა 4 სართული და თეთრ რკინის კარებზე სწრაფად დააკაკუნა და დაელოდა როდის გაიღებოდა კარები. კარს იქით

მომვლელი (ნაწილი II) თავი 2

ანა ,ანაა ,გიგი მისკენ დაიძრა -არ შემეხო ,ამოიკნავლასავით და თითქმის ატირებული თვალებით შეხედა ,ადგილზე გაქვავდა ,ხედავდა როგორ ეცა დიანა და თავზე გადაუსვა ხელი ,პიკი ის აღმჩნდა ლუკამ სწრაფად რომ მოირგო ექიმის როლი (თუმცა ნამდვილად ექიმი გახლდათ) და

უჟმური უფროსის წესები (თავი 1)

- რისი მადლობა აბა შენ იცი და ხვალ გელოდებით - უთხრა კულულა სანდრომ და მანქანისკენ დაიძრა. ელენეს გაეგიმა მათ გულწრფელობაზე და ტაქსი გააჩერა, იმით გახარებულმა რომ სამსახური იშოვა გადაწყვიტა მშობლები გაეხარებინა და მათი სახლისაკენ წავიდა და თან

'მარჯანიშვილზე' (თავი მესამე)

-გუკა ნაკანი -იოანა პირველი .-უცხო სხეულმა , რომელიც ბიჭის გვერდით იდგა დაკვირვებით აათვალიერ-ჩაათვალიერა, მერე გუკას ყურში რაღაც ჩასჩურჩულა და სვლა განაგრძო.. -შენს აქ ნახვას არ ველოდი.- ნაკანი კიბეზე ჩამოჯდა და ქვემოდან ამოხედა. თავი უხერხულად

უფლის იმედი....(2 თავი)

მიუხედავად იმისა,რომ სამსახურში დილით ადრიანად უნდა წასულიყო, მთელი ღამე ტირილში გაატარა ნანამ..ერთი რამ მკაცარად ჰქონდა გადაწყვეტილი:თავს შეაკლავდა და ბინას არ გააყიდინებდა.უხასიათოდ წავიდა სამსახურში,მთლიანად საქმეში გადაერთო,უსიტყვოდ აკეთებდა

აჩქარებული გულისცემა (თავი მეთორმეტე)

-რაო მარუს გამოგიჭირე? - ღიმილით ჩამაცქერდა თვალებში და ღუტუნი დამიწყო მანამ მიღუტუნებდა სანამ არ შეამჩნია რომ მართლა ცუდად ვიყავი ამდენი სიცილისგან. სწრაფად შეწყვიტა სიცილი და ნიკაპზე მაკოცა მეც დავსერიოზულდი. ნიკაპიდან ყელისკენ ჩავიდა რაზეც

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეცხრე თავი)

უკვე მერამდენე ცხვირსახოცი მოიფრიალა იატაკის მიმართულებით, ცრემლები უწყვეტად მოსდიოდა სახეზე, გულმა უკვე არსებობა შეწყვიტა.“გადავრჩები ჩემო პატარა აბა რას ვიზამ“ მისი ბოლო სიტყვები კადრებივით უტრიალებდა თავში,მგლოვიარე ქალივით იყო დამხობილი მუხლებზე