სიყვარული თუ შურისძიება?(მეშვიდე თავი)

პოლიცია მოვიდა და ბორკილები დამადო. ცაბაძე ოფიცერს მივარდა - რა ხდება? რაშია დამნაშავე? - ლუკა ბერიძის მკვლელობის მცდელობაში. - რააა? ელიზაბედს არავინ მოუკლავს, შეჩერდით. - ხელს ნუ გვიშლით. მე ხმას ვერ ვიღებდი. მხოლოდ ნიკას ვუყურებდი, რომელიც

ბედისწერა (თავი 8)

-არასდროს არის რაღაც ნაბიჯის გადადგმა გვიან. ყოველთვის უნდა იფიქრო მომავალზე, იმაზე თუ რა შედეგი მოჰყვება ამას და რას შეცვლის შენ ცხოვრებაში. ერთ წლიანმა მარტოსულობამ მართლა გაგაუბედურა, მაგრამ ახლა ნათელი გაქვს სახე, რაღაცისთვის იბრძვი, ბრძოლის

ტკივილი წავა და ბედნიერება მოვა (თავი 2)

სკოლაში მისვლისას ლიზა მეგებება: -როგორ ხარ? -კარგად შენ? -ვის ატყუებ ჰა? -არა გოგო რა ვიტყუები,მართლა კარგად ვარ -კაი რა,თვალებზე გეტყობა ყველაფერი -რა თვალები, კაი ღადაობ? -მარიამ,ხო იცი ყველაზე მეტარ რომ მიყვარხარ,მაგრამ ტყუილი არასდროს

"სიყვარული" თუ "სიძულვილი"?! (6 თავი)

სიყვარულის ისტორია. როგორც იქნა დადგა ნანატრი დღე...დილა ადრიან ნინა თამოსთან მივიდა და მზადებაში ეხმარებოდა. -ნინა,შეგიძლია მისაღები ოთახი,რომ მოართვევინო?(ელზა) -კი ახლავვე(ნინა)-პირველ სართულზე ეხმარეობდა ოთახის მორთვაში,როდესაც აჩი დაინახა.

salvation/ხსნა (თავი 5)

კარი გავღე გადმოსასვლელად ჩემი სახე თავის ხელებში რომ მოიქცია და მთელ სახეზე კოცნა დამიწყო. ხმის ამოღების საშუალებასაც კი არ მაძლევდა. ძალით მკოცნიდა. მერე ტუჩებზე გადავიდა ხელები მხრებზე დავადე და ვეცადე გამეწია, მაგრამ ვერ ვიშორებდი, წელზე ორივე

არის ქალბატონო სერჟანტო !! (თავი 3)

მარიამი სახლში დავბრუნდი, ოთახში შევიკეტე და საწოლზე დავვარდი.. შინაგანად ვერ ვისვენებდი, ისე კი, ერთ ადგილს მივჩერებოდი და უამრავ რაღაცაზე ვფიქრობდი... ახლა პირველ რიგში ის მაინტერესებდა, ვინ იყო ის ადამიანი, რომელიც ჩუმად დაგვდსევდა..

ჩემი ხარ ბარნოვა ! (თავი 7)

ნიკუშა შეზლონგზე იწვა.. წყლიდან ამოვედი, ჩუმად მივეპარე და სველი თმა ბეჭებზე დავაწურე.. - ვახ ჩემიი სწრაფად წამოხტა ზურგზე ხელს ისვამდა. - რა ცანცარა ხარ ტოო ჩემსკენ წამოვიდა და გავიქეცი, ისიც გამომეკიდა..

მაინც ჩემი გახდები . (თავი 1)

უაზროდ ვიჯექი და რვეულში რაღაცეებს ვწერდი . ლექტორის ხმა მესმოდა , მაგრამ მისი ნათქვამიდან აზრი ვერ , ან არ გამომქონდა . ისიც თითქოს გრძნიბდა ჩემს უყურადღებობას და მთელი ლექციის განმავლობაში მე მიყურებდა . ლექცია დამთავრდა თუ არა , მაშინვე ფეხზე

ტკივილი წავა და ბედნიერება მოვა (თავი 1)

ცხოვრება ისე არაა მოწყობილი როგორც ჩვენ გვინდა,ყოველთვის დიდი ბედნიერებისთის რაღაც უნდა დავთმოთ, რაღაც რაც ჩვენთის ძვირფასია. ადრე მახსოვს ამბობდნენ "ცხოვრება უსამართლოაო", მართალია ადრე არაფერი მესმოდა, მეგონა რომ ისინი აზვიადებდნენ, არასოდეს

ჭირვეული სტუმარი (13 თავი)

- ვააა, ლევან?! - თითქოს არ ელოდა ჩვენს იქ დანახვას, ხელოვნურად გაიოცა ზვიადმა, აშკარად არაფხიზელ მდგომარეობაში იმყოფებოდა. - გამარჯობა, ზვიად! - ზიზღით, ცივად ვუპასუხე - უკაცრავად ხელები მაქვს დასვრილი! - ირონიულად აღვნიშნე და ჩამოსართმევად