ისევ შემიყვარე... თავი (23) ნაწილი (2)

მისი თვალები რომ დაგენახათ...არ ჰგავდა ჩვეულებრივს,აი იმ წამს დავრწმუნდი,რომ უკვე ყველანაირი სამაგიერო გადავუხადე ამ სიტყვებით,მის მწვანე თვალებში იკითხებოდა ის დიდი ტკვილი,რომლითაც ცხოვრების გაგრძელლება გაუჭირდებოდა,გაშეშებული იდგა და ადგილიდან არ

ეშმაკი და ანგელოზი მეთექვსმეტე თავი

კვირეები ისე სწრაფად გადიოდა ვეც კი ვამჩნებდი. ჩემს ცხოვრებაში ყველაფერი კარგად იყო. მთელი ამ ხნის განმავლობაში სულ ბედნიერი ვიყავი. ხანდახან კი გამოერეოდა ხოლმე გურო რომელსაც თურმე მე მოვწონდი და ასევე გავიგე რომ მის გარდა კიდევ ჩვენს რამოდენიმე

მიყვარხარ... თავი 1

ვკვდები,ალბათ ცოტაც და ჩემი ძმის საფლავის გვერდით სულ მალე მეც დამასაფლავებენ...მივრბივარ და გიოს მივსდევ ვუყვირი რო არწავიდეს მაგრამ მიდის სამოთხის კარებს აღებს და შიგ შედის ვევედრები რომ დარჩეს მაგრამ არა მაინც მიდის მტოვებს ამ ჯოჯოხეთში რასაც

უცნობი (თავი 5)

ძმაკაცებმა ერთმანეთს გადახედეს და მიმტანს როცა შეხედეს, ერთ-ერთ მათგანს რომელიც ლუდს სვამდა, გადასცდა და ხველება აუტყდა. ყველა იქ მყოფი შოკში იყო. ვერაფერს აცნობიერებდნენ. გიორგიმ, ნიკას ძმაკაცი, ვეღარ რჩებოდა, ასეთი რა მოვწიეთ ბიჭებო იმას ხედავთ

ისევ შემიყვარე... თავი (22) ნაწილი (2)

1 საათში უკვე თვითმფრინავში ვისხედით,რამდენიმე საათში კი მოსკოვის აეროპორტში ვიყავით. ჩემი დეიდაშვილები დაგვხვდნენ,ორივეს გადავეხვიე,იმდენად გამიხარდა მათი დანახვა,რომ მგონი ყველაფერი გადამავიწყდა.საშინლად ყინავდა მოსკოვში,ალბათ -20 გრადუსი მაინც

მერამდენედ მეჯახები? (1 თავი)

-ჰო ჭამე ეს მშრალი ნაყიდი საჭმელები და დაიავადე კუჭი- ისე ქოთქოთებდა. -კაი ხო, შენი ხათრით- სულ ძალით ვჭამე რომ არ გამებრაზებინა დედა, ნინას დავურეკე და ამოსვლა ვთხოვე..-ნინ ამოხვალ?.. გავცივდი.. ვჭამე უკვე.. აუ, კაი რა რას დამცინი.. ამო დროზე..

მინდა მიყვარდეს თავი 33

იმედია არ მიწყენთ ამდენი ხანი რომ დავაგვიანე რაღაც მიზეზების და გამო.ახალი თავი დავდე და ველოდები თქვენს კომენტარებს. მიყვარხარტ და ყველანი ძალიან მომენატრეთ.

აჩქარებული გულისცემა (თავი მესამე)

ჯერ კიდევ შოკირებული ვიყავი ალექსანდრეს ამ უცნაური ქცევით, ვერც კი ვხვდებოდი ამით რის მიღწევას ცდილობდა, მისი ეს ქცევა საშინლად არ მომწონდა. უნდა ვაღიარო რომ მისი კოცნა მომეწონა თუმცა მისი და ჩემი ეს ურთიერთობა ზედმეტად უცნაურია, ამიერიდან ვეცდები

ისევ შემიყვარე... თავი (21) ნაწილი (2)

მგონი რაც კი უბედურება არსებობდა ჩემთვის გაუმეტებია ბედს,სასაცილოა უბრალოდ,განა რა დავაშავე ასეთი?თუმცა ცხოვრება ხომ ბუმერანგია?ცოტაც დაიცადე,სულ ცოტაც...ცხოვრება ბუმერანგია დღეს შენ ტირი ხვალ ის ატირდება,არ მახსოვს ეს ფრაზა სად ამოვიკითხე,თუმცა

ბავშვობის სიყვარული თუ სექსუალური მოცეკვავე ? (თავი 3)

-ამოგიღებ,კარგი?-გოგონამ მხოლოდ თავი დაუქნია,სხვა რა გზა ჰქონდა...წამებიც და გაბრიელის ხელი უკანალზე იგრძნო..ჰარნმონიული და ნაზი შეხება იყო,მაგრამ მაინც იგრძნო,რომ ვიღაცამ უკან ხელი შეახო. -აჰა..შევხტით-ხელით ლიფტისკენ უბიძგა გოგონას.