ლოლა (თავი 1)

თეთრი ოთახი,ოდნავ მბჟუტავი ნათურა და საწოლთან შეკრებილი ხალხი.სწორედ ამას ვხედავ ახლა ვერ ვიხსენებ სად ვარ,რატო ვარ,ვერ ვხვდები რა მოხდა გუშინ-ლოლიტაა - სიხარულით ყვირის დედაჩემი მართალი მას ვერ ვხედავ მაგრამ ლოლიტას

პლიაჟის რომანები გრძელდება?! (თავი 6)

დაარიგა ავიღე ხელში კარტი და პირი დამრჩა ღია არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა ხან თორნიკეს ვუყურებდი ხან კარტს. მკითხველი რომ არ დავაბნიო გეტყვით რა მოხდა. ხომ ვთამაშობდიტ სამი კარტით ხოდა ავიღე ეს კარტი და დამხვდა წარწერით “მიყ ვარ ხარ“ ანუ სამ კარტზე იყო

ფიფქის ეფექტი [თავი 6]

-ეს მხოლოდ მაშინ, თუ გულამდე მომწვდები! -ეს როგორ გავიგო?-ხელები ჩამოიღო აცრემლებულმა. -მე ცოცხალი არ უნდა ვიყო, დარია!-მკერდში კიდევ ერთხელ დაუარა ტკივილის ტალღამ. შუბლზე ოფლმა დაასხა, თავს ძალა დაატანა და განაგრძო.-ძმაკაცმა მიხსნა.

ნაპოვნი ყელსაბამი • თავი 3 •

თავი საშინლად მძიმე მაქვს და უსაშველოდ მტკივა. რა მოხდა გუშინ? ტკივილს მუცლის არეშიც ვგრძნობ. თვალი გაახილე, მეგი. ქუთუთოებზე ლოდები მადევს, მაგრამ ვახერხებ და თვალს ვახელ. უცხო ოთახში ვარ. იდაყვებს ვეყრდნობი და წინ ვიწევი, რათა

მინდა მიყვარდეს თავი 21

-დიახ მართალი ხართ.ძალიან ჯიუტია ეს გოგო.-ღიმილით ჩაურთო ლევანმა და მე გადმომხედა.არ გვინდოდა ანას დედას ნამდვილი მიზეზი გაეგო,მშობელი იყო და ვიცოდიტ რომ ძალიან ინერვიულებდა ამიტომ ყველაფრის დამალვა ვამჯობინეთ.

ცრემლიანი ღამეები (თავი 5)

-რატომ? ყველას ასე კოცნი? -აღიარე,რომ მოგეწონა..უბრალოდ აღიარე.. -არა!-კარებისკენ ვანიშნე. -რა ლამაზად გამოიყურები..ეს შენთვის არ მითქვამს? უნდა წავიდეთ..ვიცი,რომ მელოდებოდი..

ჩანახატი (8 თავი)

მერვე თავი აშკარად ატყობდა ფარნა, ხასიათზე რომ ვერ იყვნენ. რემდენიმეჯერ ტატომაც იკითხა: - რამე სერიოზული ხომ არ მიქარეს, ან ხომ არ გაწყენინესო. თუმცა გოგონები ჯიუტად დუმდნენ. ერთი რამ დანამდვილებით იცოდა თეკლემ, რომ უცნობებს შეურაწყოფას ასე იოლად

ფიფქის ეფექტი [თავი 5]

–თოვს...–გახარებულმა წამოიყვირა და თავიდან ამოუვარდა ვაჩეც და ''სიყვარულიც''. თბილისში რამდენი ხანია ამხელა თოვლი არ ღირსებია. აქ კი როგორ ბარდნის, გადაპენტილია მთები, გორები, ხეები, ბუჩქები... და უმალ გადაიპენტა დარიას გონებაც. წინასწარ იყო

პლიაჟის რომანები გრძელდება?! (თავი 5)

- მიიწიე რა (თოკა) - კრესლო არის და იქ ჩაჯექი (მე) - მე აქ მინდა (თოკა) - მე ვწევარ აქ (მე) - კაი მაშინ არ დგები ნუ დგები და გადამწვა ზედ

შენ ჩემი გახდები (თავი 6)

შემოდგომა ბოლო დღეებს ითვლიდა,მალე ზამთარი შემოაღებდა კარს და ნინუცაც იმ სიცივით გათბებოდა რასაც ზამთარი არგუნებდა. ჰმ,მაინც როგორ უყვარდა ეს ცივი და სპეტაკი ზამთარი გედენიძის ქალს. როგორც იქნა მიილია კვირა და ნანატრი შაბათ-კვირა დადგა,ნინუცას სული