მეორადი ბედნიერება [სრულად (+დასასრული თავი 16)]

არაფერი ახსოვდა ანნას იმ ორი კვირიდან, გარდა სასამართლოს დღისა. მხოლოდ მოსამართლის სიტყვებს უსმენდა გაფაციცებით.. განაჩენის გამოტანისას ალბათ პეტრეზე მეტად ღელავდა.. პეტრე კი განაჩენის ნაცვლად, ანნაზე ნერვიულობდა, მის ღელვაზე,

შეშლილი, შეშლილი ევა! თავი II

რამდენიმე საათიანი დამღლელი მგზავრობის შემდეგ, რომელიღაც, მიყრუებულ სოფელში შევდით, მხოლოდ ერთი მოხუცებული კაცი შევამჩნიე, რომელიც გაკვირვებული მოშტერებოდა მანქანას. _ეტყობა აქ ცივილიზაცია ჯერ არ შემოსულა..._ჩავილაპარაკე ჩემთის. _შენ ალბათ რობოტი

ჯარში ნაპოვნი სიყვარული (თავი 7) დასასრული

ელისაბედი იჯდა იმ სახლის სახურავზე, რომელთანაც ყველაზე დიდი და ტკბილი მოგონება აკავშირებდა, იხსენებდა როგორ აუხსნა სიყვარული ალექსანდრემ და ცრემლები დიოდა, ენატრებოდა! უყვარდა! იგრძნო შეხება, მიტრიალდა, დაინახა მონატრებული სიყვარული, ნელ-ნელა

ვუყვარდი?არ ვუყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 9

"... და შენ ამბობ რომ სხვა გეგმები გქონდა?მერე ხომ ააწყვე ის გეგმები? და მე?! ჩემი გეგმები და მომავალი? ნუთუ გგონია რომ ამაზე ვვოცნებობდი? საყვარელ კაცს მივეტოვებინე და შემდეგ უსიყვარულოდ გავყოლოდი იმ ადამიანს ცოლად ვინც არ მიყვარს! არა ნიკა, არა არ

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 39)

ლექსომ სახლში შემიყვანა, თვითონ კი უკან გაბრუნდა. მე უბრალოდ ვიჯექი დივანზე, გაუნძრევლად, მხოლოდ დემეტრეზე ვფიქრობდი, ალბათ მომკლავდა რო გაეგო ვისთან ერთად ვიყავი, ისე რა ჩემი ბრალია ყველგან, სადაც რაღაც შარს ავიკიდებ ეგ თუა.სიმართლე რომ ვთქვა უკვე

ბაგრატიჩის რჩეული (თავი 7)

-და რაზე ნერვიულობ ვერ ვხვდები!-ხმა გაიმკაცრა და თვალებში ჯიქურად ჩამაშტერდა.-უბრალოდ...იცი?...მე..-ვლუღლუღდი და თავი ვერ მოვაბი სათქმელს-ვიცი,ვიცი რომ შენთვის პირველი ვიყავი და არაკაციც არ ვარ რომ ვერ გაგიგო.ორივემ დავუშვით ეს შეცდომა მაგრამ მე

ჯარში ნაპოვნი სიყვარული (თავი 6)

-მინდა ერთი სადღეგრძელო შემოგთავაზოთ-წამოდგა ფეხზე ერეკლე-მინდა ის სიყვარული დავლოცო, რომელიც თითოეული ჩვენგანი გულშია, რომელიც ათას სისულელეს გაკეთებიებს და ვერ ხვდები,(ალექსანდრეს გაახსენდა ტყეში ელისაბედთან ერთად სირბილი და დაღმართში დაგორება,

შეშლილი, შეშლილი ევა! თავი I

მარიამს, ძალიანაც რომ მოენდომებინა - ვერ დამეწეოდა. ერთი პატარა სუსტი გოგოა, მწვანე ლამაზი თვალებითა და გრძელი ხვეული თმით. სპორტით არასოდეს დაკავებულა, აი, მე კი - მოცურავე ვარ. ასე რომ მისი შანსები ნულს უტოლდებოდა, რომ არა ერთი ფაქტორი.გიჟივით

ჩემი თუ არა აბა ვისი უნდა იყო?! (თავი 38)

დილით ტელეფონის ზარმა გამაღვიძა „ვაიმეეე, ამოწყდით ყველა ერთ დღეს, ვერ გიტანთ, მძულხართ, რაარი დილით ხო არ გაცლიან ძილს ვაახ!!!“ -ბატონო-დაგუბებული ხმით ამოვილაპარაკე.-ხოდა მისმინე-მომესმა ლელუკას სიცილნარევი ხმა-გაგაღვიძე ხო?!-არა კაცო რა

ვუყვარდი?არ ვუყვარდი? (ჩემი ცხოვრების ისტორია) თავი 8

სახლიდან რომ გამოვედი უცნაური შეგრძნება დამეუფლა,გული რაღაცას მიგრძნობდა მაგრამ რას ჯერ ვერ ვერკვეოდი. გზად საჩუქრების მაღაზიაში შევიარეთ,დემემ აარჩია ელესთვის საჩუქარი და ის იყო რომ გამოვედით და მანქანაში უნდა ჩავმჯდარიყავით რომ ზურგსუკან