ისევ შემიყვარე... თავი (14) ნაწილი (2)

ზურგზე მომიგდო და ოთახში ამიყვანა,საწოლზე წამომაწვინა,პლედი გადამაფარა და იქვე მდგარ ხის სკამზე ჩამოჯდა,მიუხედავად იმისა რომ მთვრალი ვიყავი,მაინც შემეძლო საღად აზროვნება და საერთოდაც არ ვნანობდი იმას რაც მას ვუთხარი,არ ვაპატიებ,არ ვაპატიებ,არ

ისევ შემიყვარე... თავი (13) ნაწილი (2)

ნინოს არ მოეწონა ეს აზრი,ხომ იცი მამაშენს არ მოსწონს ღამე სადმე რომ რჩებიო,თანაც ძალიან მოუხშირე სიარულსო,მოკლედ ახლა მამაჩემი უნდა 'დამეკერა' , რომ მცხეთაში გავეშვი,თუმცა ეჭვი მეპარებოდა.საღამოს მოვიდა გიაც,ახლა დრო უნდა შემერჩია როდის

ისევ შემიყვარე... თავი (12) ნაწილი (2)

ბოლოს ყველას გაგვეცინა,მივულოცეთ და ბედნიერება ვუსურვეთ მეგობარს.ქორწილი 1 კვირაში იყო,ახლა იმაზე უნდ ამეფიქრა რას ჩავიცვამდი,ჩემს მკერავთან წავედი, დამპირდა 1 კვირაში მოგისწრებ აუცილებლადო.სადა კაბა მინდოდა,ზოგადად არ მიყვარდა ზედმეტად გადაპრანჭული

ისევ შემიყვარე... თავი (11) ნაწილი (2)

ვიცოდი,რომ საშინლად მოვიქეცი,არც ამ უაზრო გეგმას უნდ ადავთანხმებოდი,თუმცა ალეკო არც არაფერ აეთებდა იმისთვის,რომ ჩემთვის დაემტკიცებინა თავისი სიყვარული,სიტყვებით კი ამას ნამდვილად ვერ მოახერხებდა,სისულელე იყო საერთოდ ყველაფერი,მალე თავი გამისკდებოდა

ისევ შემიყვარე... თავი (10) ნაწილი (2)

სიყვარული ბრმააო სწორედაც,რომ მართალი უთქვამთ,სანამ შეგიყვარდება მანამ გაახილე თვალები,თორემ სიყვარული ბრმააო,ბრმა ყრუ, მუნჯი.ამაზე ძლიერი ხო ბუნებაში არაფერი არსებობს,ეს ისეთი რამაა რასაც უბრალოდ სიტყვებით ვერ ახსნი,გრძნობ როგორ გიცემს გული მისი

ისევ შემიყვარე... თავი (9) ნაწილი (2)

დილით ჩვეულებრივ წავედი უნივერსიტეტში,ლანა შემხვდა,მას ყველაფერი მოვუყევი და გამაფრთხილა რომ არც კი მეფიქრა შერიგებაზე,საზიზღარი სიტყვებით ლანძღა დანელია,ალბათ აკოს რომ მოესმინა შუაზე გაგლეჯდა ლანას.ვიცოდი რომ ლანა ცამდე მართალი იყო.

ისევ შემიყვარე... თავი (8) ნაწილი (2)

აბა რა ეგონა? პანიკებში ჩავვარდებოდი? წავიდა ეგ დრო,ახლა მხოლოდ სიმშვიდე უნდა შევინარჩუნო,არაფერზე ღირს გაღიზიანება,ეს ხომ უკვე გამოვლილი მქონდა,რისთვისღა ამეშალა ნერვები? ისევ მე დავზარალდებოდი ამით და მის წისქვილზე წყალს დავასხამდი. –ეჰ,ჩემო

ისევ შემიყვარე... თავი (7) ნაწილი (2)

ცხოვრება მოულოდნელი სიურპრიზებით არის სავსე,რასაც არ ელი სწორედ ის შეიძლება მოხდეს,წარმოუდგენელი არაფერია ამქვეყნად,მთავარია გეჯროდეს,გულით გჯეროდეს,რომ შენ ამას შეძლებ და ყველაფერი კარგად იქნება,როცა ძალიან გტკივა და უკვე არაფერი გშველის,კისერში

ისევ შემიყვარე... თავი (6) ნაწილი (2)

დილით ბარგი და ნივთები ჩავალაგეთ და თბილისისკენ დავიძარით,დანელია ჩემს გვერდით იჯდა და ხმას არ იღებდა,ან რაღა უნდა ეთქვა,მგონი ამჯერად მართლა დავაჯერე რომ მის მიმართ არაფერს ვგრძნობდი,სამაგიეროს არ ვუხდიდი უბრალოდ ჩემი თავმოყვარეობა არ მაძლევდა ამის

ისევ შემიყვარე... თავი (5) ნაწილი (2)

ნასვამი დანელია ხომ პიკი იყო,გამომხედა და მიღიმოდა,ვიცოდი ეს კარგის მომასწავებელი არ იყო და არც მისი გაღიზიანება ღირდა,საზიზღრი სიმთვრალე ჰქონდა,მითუმეტეს თუ რამეზე უარს ეტყოდი თავის კონტროლს კარგავდა,თუმცა ეს ფეხებზე მეკიდა,ჩემთვის მშვიდად,ჩუმად