როცა მოვკვდი(თავი მეოთხე)

გონს რომ მოვედი რა გავაკეთე უკვე ბათუმის გზას ვადექით. სებასტიანი მაქნანაში მთელი გზა მღეროდა და იცინოდა, მე კი ნერვიულობისა და სიცხისაგან ოფლად ვიღვრებოდი. ჩემი პირველი სტუმრობა იყო წყლის ამხელა მასასთან. როგორც კი ფანჯრიდან ზღვა გამოჩნდა სებამ

მე მია ( თავი მეოთხე )

სარკესთან მივდივარ და ვუყურებ ჩემს სახეს , ჩემს თმას რომელიც მხრებზე დამყრია, ჩემს სხეულს და სტილს, ყველაფერი ერთად იდეალურია.. წითური გოგონა, ცისფერი თვალებით და სახეზე ჭორფლებით, გრძელი ფეხებით რომელსაც მოკლე კაბა და ბადე კოლგოტი ამშვენებს, დიდი

ყოველი ოცდამეერთე (თავი მეოთხე)

კარზე ბრახუნია. ოთახიდან შეშინებული გამოვარდი და დედას შევხედე რომელსაც, სადაცაა, შიშისგან გული ამოუვარდება. - სესი, ჯერ გაიხედე, ეგრევე ნუ გააღებ - მაფრთხილებს დედა. გავიხედე თუ არა, გავიცინე და დედას ვუთხარი - ეს ხომ მამაა, მაკდონალდსის მენიუებით

ჩემს იქით გზა აღარ გაქვს (თავი მეოთხე)

იცი რაა ეს დღე კარგად დაიმახსოვრე ელენე დვალო, კარგად დაიმახსოვრე, დღეიდან ყველაფერი შეიცვლებაა, მეტის ღირსი ვარ ნამდვილად, აიეხლა ნახავ როგორია ნამდვილი ოჯახური იდილია ჩემო ეგრედწოდენულო მეუღლევ - გაცოფებული იყო დემეტრე, ჯერ ესეთი არმინახავს,

ზღვარი (თავი მეოთხე)

თითქოს დაჩის ნაბიჯები ნელდება.ხალხის აღარ მესმის,რომლებიც ჩემ გარშემო ბუზებივით ბზუიან.ვეღარც საბას თვალებს ვამჩნევ,უბრალოდ ვხვდები,რომ ნერვიულობა ისტერიკაში გადამდის და ვცდილობ ღრმად ვისუნთქო.

ცუდი ბიჭების სასტავი (თავი მეოთხე)

სხვათაშირის ფანჯრიდან გადმოვძვერი და კისერი ვიტკინე-მოისაწყლა თავი -ვაიმეე დამეწვა ფეხი -ყველაზე გულქვა ადამიანი ხარ ვინც კი შემხვედრია ცხოვრებაში-თქვა დემეტრემ -შენ კიდე ყველაზე თავდაჯერებული იდიოტი -ეგ კომპლიმენტი იყო არა?-მკითხა და გაიკრიჭა

ძველი "მე" წინა წელს რაჭაში დავტოვე (თავი მეოთხე)

საოცარი ადამიანი ხარ დემნა -ოხ მართლა? ეგ ჩემთვის არავის უთქვია -ხოდა კომპლიმენტად შეიფერე-ვუთხარი და გავიცინე -მატასი ეველინს აპატიე რა -არავითარ შემთხვევაში ეს როგორ ვაპატიო ხოარ გაგიჟდი? -ძალიან ნანობს თავის საქციელს, პატიების თხოვნა უნდა, იქნებ

სიყვარული ჩვენს ქუჩაზეც მოდის (თავი მეოთხე)

მას შემდეგ , რაც სანდრა საავადმყოფოდან დაბრუნდა ოთახში ჩაიკეტა და ფიქრი დაიწყო იმაზე თუ, როგორ დალაპარაკებოდა დედამის წარსულის ამბებზე, რომლებიც სანდროს დედასთან აკავშირებდა. როგორც კი

დასასრულის დასაწყისი (თავი მეოთხე)

ოპერაცია დიდხანს გაგრძელდა, შინაგანი სისხლდენა შევუჩერე, ჩემი საქმე იქ თითქმის აღარ იყო და საოპერაციოდან გამოვედი. ცოტა ხნით დასვენებას ვაპირებდი და ერთ ერთი გასახდელი ოთახის კარები შევაღე , საწოლზე გიორგი და ხატია დავინახე, თუ როგორ ეხუტებოდნეენ

ბედნიერი ზაფხული (თავი მეოთხე)

ხელები საჯდომზე დამადო , მაგრამ ამ დროს კარების ხმა გავიგეთ მომშორდა გამიღიმა და თავისი ოთახისკენ წავიდა რამოდენიმე წამში ბავშვებიც შემოლაგდნენ ლაზარე და ნინია საეჭვოდ მიყურებდნენ თითქოს რამის თქმა უნდოდათ მაგრამ ვერ ბედავდნენ მეც დავიღალე თან