ველური შროშანები თავი მეოთხე (დასასრული)

-კეთილი იყოს თქვენი ჩამოსვლა მოირბინა ჩემმა დედოფალმა. ლადო აიქაჩა ძლივს მოვასწარი სახელოთი მისი დაჭერა -ეს ალისიაა ჩემი საცოლე,-წარადგინა დემურმა და ხელი წელზე შემოხვია. თავბრუ დამესხა წარმოვიდგინე ამ კაცის დანაოჭებული ხელები როგორ

აღარასოდეს დაგკარგავ (მეოთხე თავი)

მშვენიერი დილა გათენდა. ძალიან კარგ ხასიათზე ვიყავი. მალევე ავდექი და სააბაზანოში შესვლა გადავწყვიტე. -დილამშვიდობისა. -იკა? შემაშინე. დილამშვიდობისა.

წამომყევ ქალავ(თავი მეოთხე)

აშკარა იყო, საკუთარ თავთან გაავდრებული დიალოგის განმავლობაში ჩამოაღამდა გორაკზე გამოკიდებულ ბელეტაჟ ბინებს. შევერცხლილმა,კოკისპირულმა წვიმამ ააშიშხინა გამოფიტულ მიწაზე შემოღეღილი მზის მძაფრი სიმხურვალე და ცხელ-ცხელი ოხშივარი აადინა იქაურობას. პეტრე

გოგონა იასამნისფერი თმებით (თავი მეოთხე)

ემე შენ იმდენად ძლიერი პიროვნება ხარ მსგავსი რაღაც შენ, თან მომავალ ფსიქოლოგ ქალს არ უნდა გაშინებდეს. შენ თავში უნდა იპოვო წერტილი და მისცე შენივე თავს და ცხოვრებას მეორე შანსი. ეგრე შიშით სულ ხომ ვერ იქნები არა? ამ ერთი ცუდი გამოცდილების გამო უარს

იღბლიანი შეცდომა ( თავი მეოთხე)

განსაკუთრებული სიხარულით შევუდექი ბარგის ჩალაგებას. არ არსებობს იმაზე სასიამოვნო შეგრძნება, ვიდრე საკუთარ სახლში ყოფნაა, სახლში, სადაც გაიზარდე, ყველაზე მნიშნვნელოვანი დღეები გაატარე, საერთოდ,ბევრჯერ

როცა მოვკვდი(თავი მეოთხე)

გონს რომ მოვედი რა გავაკეთე უკვე ბათუმის გზას ვადექით. სებასტიანი მაქნანაში მთელი გზა მღეროდა და იცინოდა, მე კი ნერვიულობისა და სიცხისაგან ოფლად ვიღვრებოდი. ჩემი პირველი სტუმრობა იყო წყლის ამხელა მასასთან. როგორც კი ფანჯრიდან ზღვა გამოჩნდა სებამ

მე მია ( თავი მეოთხე )

სარკესთან მივდივარ და ვუყურებ ჩემს სახეს , ჩემს თმას რომელიც მხრებზე დამყრია, ჩემს სხეულს და სტილს, ყველაფერი ერთად იდეალურია.. წითური გოგონა, ცისფერი თვალებით და სახეზე ჭორფლებით, გრძელი ფეხებით რომელსაც მოკლე კაბა და ბადე კოლგოტი ამშვენებს, დიდი

ყოველი ოცდამეერთე (თავი მეოთხე)

კარზე ბრახუნია. ოთახიდან შეშინებული გამოვარდი და დედას შევხედე რომელსაც, სადაცაა, შიშისგან გული ამოუვარდება. - სესი, ჯერ გაიხედე, ეგრევე ნუ გააღებ - მაფრთხილებს დედა. გავიხედე თუ არა, გავიცინე და დედას ვუთხარი - ეს ხომ მამაა, მაკდონალდსის მენიუებით

ჩემს იქით გზა აღარ გაქვს (თავი მეოთხე)

იცი რაა ეს დღე კარგად დაიმახსოვრე ელენე დვალო, კარგად დაიმახსოვრე, დღეიდან ყველაფერი შეიცვლებაა, მეტის ღირსი ვარ ნამდვილად, აიეხლა ნახავ როგორია ნამდვილი ოჯახური იდილია ჩემო ეგრედწოდენულო მეუღლევ - გაცოფებული იყო დემეტრე, ჯერ ესეთი არმინახავს,

ზღვარი (თავი მეოთხე)

თითქოს დაჩის ნაბიჯები ნელდება.ხალხის აღარ მესმის,რომლებიც ჩემ გარშემო ბუზებივით ბზუიან.ვეღარც საბას თვალებს ვამჩნევ,უბრალოდ ვხვდები,რომ ნერვიულობა ისტერიკაში გადამდის და ვცდილობ ღრმად ვისუნთქო.