ბედნიერების რეცეპტი (მეოთხე თავი)
დაღვრემილი სახით გაჰყურებდა ხეობაში დაკლაკნილ გზაზე მიმავალ ავტომობილს ნიკოლოზი, დედის კალთაში მჯდომ პატარა თორნიკეს თავი გამოეყო ფანჯრიდან, გაკრეჭილი, ბედნიერი სახით უქნევდა ხელს და ნახვამდისო, ხმამაღლა ეძახდა მამაოს. ბავშვის წკრიალა ხალისიანიასეც ხდება ხოლმე (მეოთხე თავი)
სულ არ მანტერესებდა აუდიტორიაში მომცინარი ჯგუფელების შეძახილები , რასაც ნოს კომენტარი და ნიას სიცილი, ახლდა თან .. არავისთვის არ მცხელოდა, მხოლოდ გაქცევა მინდოდა, რომ თავი დამეღწია ამ უაზრო სიტუაციიდან , მაგრამ არსებობს უდიდესი პრობლემადილამშვიდობისა პრინცესა!!! (თავი მეოთხე)
ვთქვი ბუზღუნით ტაქსი გავაჩერე და წავედი.... დემეტრე. ლოლა ვთქვი იმ იმედით რომ დარჩებოდა და მოისმენდა ჩემს ახსნა განმარტებას მაგრამ არც კი შემოუხედავს ისე დაჯდა ტაქსიში და წავიდა...ვერ შეგელევი მეოთხე თავი (+18)
ტაისია, ჩემო საყვარელო, ჩემო ერთადერთო, გთხოვ მაპატიე, საშუალება მომეცი აგიხსნა ყველაფერი, ძალიან მომენატრე.- საოცარი სისწრაფით მიაყოლა სიტყვები ერთმანეთს, ბოლოს გაჩუმდა და ჩემს პაუხს დაელოდა. - გიორგი მომი....- სიტყვის თქმა ვერ მოვასწარი ისეარასდროს ითამაშოთ ამის პატრონმა რა ქნას (თავი მეოთხე)
გადიოდა დრო , ნინი და ლევანი ერთად იყვნენ, ,ცხოვრება უხაროდათ ერთმანეთის გარეშე არ შეეძლოთ , მია და გიოც იყვნენ ბედნიერად მაგრამ ამას თუ ბედნიერება ჰქვია კლავდნენ ერთმანეთს .გიორგი დასტიონი ტიპი იყო მია კი როგორ გითხრათ ზედმეტად ცანცარა ამიტომაცანდრო, ყაზბეგი და ორი ქეთა.. (ნაწილი მეოთხე)
-კაი რა, რა ვიცეკვო-თავი გავაქნიე-რო ავდგე შეიძლება წავიქცე, თან მუსიკაც არაა.. -აუ მიდი რა, მიდი და მე დავუკრავ. მგონი მართლა გააფრინა. -გარეკე ანდრო? ჩავიხითხითე მე. -აუ ისეთი ხარ, მართლა არეკინებ კაცს და რა ვქნა? ცოტახანი გაჩუმდა. რაღაც ისეთიერთხელ წვიმაში (მეოთხე თავი)
უკვე სამი კვირა გავიდა რაც რომში ვარ აქ ერთი გოგო გავიცანი ისიც ქართველია, ჰოდა კიდევ კარგი ელენე მყავდა თორემ სულ გავგიჟდებოდი, აქ ყოფნა უკვე მაგიჟებდა და გადავწყვიტე დედასთვის და მამასთვის რაღაც მეთქვა და ორივე დავიჯინე გვერდით და დავუწყედაჩი,ანუ გზა ბედნიერებისკენ(მეოთხე თავი)
მე ხო არ ვეტყოდი სანდრო მოდი სახელი დავირქვათთქო რათქმაუნდა ამ ნაბიჯსაც მისგან ველოდებოდი და ალბათ ის ჩემგან. ამ ბოლო დროს ამაზე ხშირად ვკამათობდით მეგონა ყოველი კამათის შემდეგ მეტყოდა რამეს ჩვენზე ან ჩვენს ურთიერთობაზე,მაგრამ უფრო და უფრო ჯიუტდებოდათამაში მუსიკის წესებით (მეოთხე თავი)
მეოთხე თავი ბაკურიანში ჩასულები ოთხ-ოთხად გადანაწილდნენ მათთვის გამოყოფილ ნომრებში. ლიკა, მარიამი, ირმა და კიდევ ერთი ჯგუფის წევრი გოგონა, სახელად სოფო მესამე სართულზე არსებულ საერთო, ორ ოთახიან ნომერში შევიდნენ. გოგონაც მარიამის მსგავსადვირტუალური მეგობარი (მეოთხე თავი)
მეოთხე თავი ყველაფერი სულ რაღაც ხუთ დღეში დასრულდა. ვინმეს რომ ეთქვა არ დავიჯერებდი. ხუთიოდე დღე საკმარისი აღმოჩნდა, ჩემი ცხოვრების ძირ-ფესვიანად შესაცვლელად... თბილისიდან გახიზნულნი, თუ საომრად წასულნი დაბრუნდნენ. დევნილები დროებით სკოლებსა დატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.