იასამნისფერი (მეორე თავი)

დილით ადრე ავდექი. დედაჩემის დაჟინებული მოთხოვნის მიუხედავად არ მისაუზმია. შორტი და მაისური ჩავიცვი და გადავწყვიტე დედაჩემს მანქანაში დავლოდებოდი. ნახევარი საათის შემდეგ როგორც იქნა

ვერ შეგელევი მეორე თავი (+18)

თავი საშინლად მტკიოდა, თვალების გახელაც კი მიჭირდა, მივხვდი რომ ეს ყველაფერი ჩემი გუშინდელი დალევის ბრალი იყო. რამდენიმე წუთის შემდეგ თვალი ნელა გავახილე, უცხო ოთახის დანახვისას ცოტა აღვშფოთდი, გარემო სწრაფად შევათვალიერე, საძინებელი სადად და

არასდროს ითამაშოთ ამის პატრონმა რა ქნას (თავი მეორე)

იმ შემთხვევიდან დაახლოებით ერთი კვირა გავიდა , მართა გახარებულიიყო ფიქრობდა მგონი პირველი ადამიანი ვარ ,რომელიც სანდროს გადაურჩაო , მაგრამ ამაზე ლაპარაკი ჯერ კიდევ ადრეა ,როცა ცხოვრება წინაა. გოგონა თითქოს მოსაოდნელ საფრთხეს გრძნობდა მაგრამ ახლა

ცხოვრების თეორია {ნაწილი მეორე}

''ლიზის მშვენივრად ახსოვდა ბიოლოგიური დედა და მის მიმართ საშინელ სიძულვილს გრძნობდა. როცა ბავშვი ამ თემაზე ალაპარაკდებოდა ქრისტინე ან მის გადარწმუნებას ცდილობდა, ანდაც დუმდებოდა და მალულად ტიროდა. ჯერ კიდევ ვერ შეჩვეოდა იმ აზრს, რომ ბავშვს უფლება

ანდრო, ყაზბეგი და ორი ქეთა.. (ნაწილი მეორე)

-ხო იცი, მსოფლიოში ყველაზე მაგარი დედა ხარ შენ! დოინჯშემორტყმული ვდგავარ და ველოდები, როდის იგდებს ყურთ ჩემს ხმას. -შარვლის ჯიბეში ნახე და აიღე, ოღონდ მთლად არ გამაღარიბო,იცოდე.

დაჩი.ანუ გზა ბედნიერებისკენ (მეორე თავი)

მირჩიეთ გავაგრძელო?ისევ მაკლდა და მენატრებოდა მაგრამ როგორც შემეძლო ამ გრძნობას ვინახავდი ჩემში 21აგვისტო მიყვარს ბათუმი,ხალხმრავლობა პირველი კურსის მერე ნამდვილად მჭირდებოდა ჩემს საუკეთესო მეგობრებთან ერთად დასვენება ანი,სოფო,ლუკა და რატი.ესენი

ნუ წახვალ ბოლომდე დარჩი (მეორე თავი)

მის გარეშე აგერ უკვე 2 კვირაა გასული რატომ უნდა ვიდარდო ? ის ჩემი დარდის ღირსი არ არის! ტელეფონი გამორთული მაქვს,რადგან ჩვენ ფოტოს რომ ვხედავ მაშინვე ვკანკალებ. ალბათ რამდენჯერ მირეკავდა ბოლო ამ ხნის განმალობაში.სახლში მოსვლას ვერ ბედავს რო თავისი

თამაში მუსიკის წესებით (მეორე თავი)

თამაში მუსიკის წესებით მეორე თავი მოუხედავად ტატოს პროტესტისა, მარიამმა იმდენი მოახერხა, რომ ბიჭები თავისუფლების მოედნამდე ფეხით სეირნობაზე დაითანხმა, თუმცა ცოდვა გამხელილი სჯობს, საბას დიდი ხვეწნა არც სჭირდებოდა. გოგონაზე ნაკლებად არც ის იყო

ერთხელ წვიმაში (მეორე თავი)

ერთხელ წვიმაში (მეორე თავი) *** (ზაფხული) -დედა არ შემიძლია წამოსვლა (ვუთხარი გაცოფებულმა ლელას) -კარგი რა ნინი აქ ხო არ დაქტოვებთ -კარგი რაა უკვე დიდი ვარ! -არაა ვერ დაქტოვებ მე იქ ვიყო და შენ აქ? -ხოო რა მოხვდება, კარგი რა უკვე დიდი ვარ იმისთვის

რა დავარქვა ამ სიყვარულს? (თავი მეორე)

მთელი ღამე მის სახლთან გავათენე, ფეხი არ მომიცვლია იმ იმედით რომ შემამჩნევდა. დილით მხარზე მისი ხელი ვიგრძენი ემა:-ჰეი! გაიღვიძე... მე:-რაა? რახდება ემა:-აქ რას აკეთებ? უკვე ბევრჯერ მომხვდი თვალში ცუდად! მოშორდი აქედან თორემ პოლიციას გამოვიძახებ.