შხამიანი ყვავილი/თავი მეხუთე

სანდრო გაცხარებული შევიდა სახლში და მისი ოთახი თავდაყირა დააყენა, ამის შემსწრე სამსონი მიუახლოვდა სანდროს და ეკითხება თუ რას ეძებს?!.. სანდრო კი პასუხს არ სცემს. :რას დაამსგავსე ოთახი?!... გესმის შენ თუ კედელს ველპარაკები?

მხეცი/თავი მეხუთე

უკვე შუა ღამე იყო, სადარბაზოსთან კი არავინ ჩანდა, ბადრის ძილი ერეოდა... ამაზე კი თემო ღიზიანდებოდა, რადგან ხმის გამცემი აღარ ეყოლებოდა ამიტომ იქვე ახლოს მაღაზიიდან მოიმარაგა თხილეული და ჩიფსები რომ გამოეფიხლებინა მეწყვილე და მარტოს არ ემორიგევა.

... შენ მაიძულე მეცხოვრა... (მეხუთე თავი)

სექტემბრის მზიანი და თბილი დილა გათენდა. ძალიანს ველოდი ამ დღეს. დაგეგმილ ტურში მივდივარ. გავემზადე, ტაქსი გამოვიძახე და ნახევრად მძინარე გავეშურე

კიდევ ერთხელ(თავი მეხუთე)

ბოლოს სტუმრები გააცილეს, ემოციურად დაღლილმა ოთახის კარი შეაღო, და გაეღიმა, როდესაც საკუთარი და დაინახა საწოლზე გაშოლტილი, პატარა სწორი ცხვირი შეჭმუხნოდა, დრო და დრო მოიქექებდა კიდევაც, გვერდით მიუწვა, თავზე აკოცა, და გაირინდა. გულში რაღაც გრძნობამ

კომუნისტი (მეხუთე თავი)

მანჩო თბილისის ახალ უბანში, საბურთალოზე ცხოვრობდა. ბახტრიონზე, როგორც მან უწოდა ამ დასახლებას. ერთმანეთის გვერდი-გვერდ ჩამწკრივებული კერძო სახლები იწონებდნენ თავს. როგორც თავად მითხრა, მასთან ერთად ცხოვრობდნენ მშობლები, მამა - ნუგზარ მწითური,

ელფთა სამეფო: შავი ჯადოქარი (თავი მეხუთე) - ასტრონომიული

სურათზე იყო ჩამუქებული მზის ფონი, რომელსაც რაღაც ეფარებოდა წინ და მის სინათლეს ახშობდა. დედამიწა ისე საზარლად გამოიყურებოდა, როგორსაც იგი ვერასოდეს წარმოიდგენდა - ბნელი, უწყლო და უკაცრიელი, თითქოს ამქვეყნად ყველანაირი სიხარული და ბედნიერება

პირველიც შენ ხარ და უკანასკნელიც (თავი მეხუთე)

ოთახიდან საღამომდე არ გამოვსულვარ, ანდროსაც არ შეუწუხებია თავი, ოთახში შემოსვლებით. გარეთ უკვე ბნელოდა. ქუჩებს ლამპიონის შუქი ანათებდა. უცნაური საღამო იყო. ამდენი ხნის, შემდეგ პირველად ვიყავი ანდროსთან სახლში, მის საძინებელში. პირველად ვიყავით ასე

ცხოვრების შანსი ( თავი მეხუთე)

არაფერი უპასუხია.ცრემლები მომეძალა ასეთი უსუსური რომ გავხდი.არასდროს არავისთვის დახმარება არ მითხოვია .ახლა კი შიში მიპყრობდა იმ არამზადას გამო.რამდენიმე წამში საოცარი სისწრაფით გაიღო ოთახის კარი

ერთი კვირა ერთ ოთახში (მეხუთე თავი)

მეორე ბოთლ ღვინოზე გადასვლაც მოვასწარით. მატილდა უფრო მეტს სვამდა, ვიდრე მე. ერთი მეორეს მიყოლებით იცლებოდა და ივსებოდა ბოკალები, რომლებსაც საყვარლის კოცნასავით ემჩნეოდა ალკოჰოლის ნაკვალევი. სასმელი ეკიდებოდა და კიდევ უფრო შარმიანი ხდებოდა.

ზღვარს მიღმა (თავი მეხუთე)

- შენს სამყაროში? -ჯეისმა ნორას წელზე ხელი მოხვია შემოატრიალა და შავი თვალებით ჩააცქერდა თაფლისფერ აციმციმებულ თვალებში, -მესმის რომ ჯერ გიჭირს ფორმულირება მაგრამ მიეჩვევი, ეს არის შენი სამყარო და არა ის რაც უკვე უკან მოიტოვე,