ანუკი. გაგრძელება (თავი მეხუთე)

-ბოლო გამოკვლევა როდის ჩაიტარეთ? -ზუსტად არ მახსოვს. -იქნებ თქვენ მეუღლეს ახსოვს? -ჩემ.. ჩემ ვის უკაცრავად?-ანუკი კინაღამ საწოლიდან გადმოყირავდა ამ სიტყვების გაგონებაზე და ალექსანდრეს გახედა , რომელიც სიცილს ძლივს იკავებდა და უხერხულობისაგან სახეზე

თუ გაიმარჯვებ! (თავი მეხუთე)

ემილი იმ ერთ-ერთ იღბლიან მოზართა შორისა,რომლებიც ყველაზე სახენგალთქმულ სკოლაში სწავლობენ . სახელის მიუხედავად, ამ სკოლაში უსამართლობა და დააჩაგვრა გაამეფებული ! აქ ხომ ყველას ეშინია გამეფებული უსამართლობის მთავარ მიზეზთან "ჯონ ჯეისონთამ" სკოლის

გზა ვარსკვლავებისკენ (მეხუთე თავი)

გამთენიისას გამეღვიძა: ღამის ფარდებში პატრა სიცარიელე გაპარულიყო და იქიდან მზის სხივები აჭყიტებდა, ჩემი საწოლის პირდაპირ კიდევ ერთი უსარგებლო საწოლი, ჩემს მარჯვნივ ცარიელი კომოდი, თეთრი შავ ზოლებიანი თეთრეული ჩემს სხეულზე, ფეხებთან მიძუყნილი

ჟანგბადი (თავი მეხუთე)

ხალხს დაავიწყდება რა თქვი... ხალხს დაავიწყდება რა გააკეთე... მაგრამ ხალხს არადროს დაავიწყდება ის თუ როგორ მოექეცი მათ, არ დაავიწყდებათ როგორ აგრძნობინე თავი...

ვითომ შემთხვევით (მეხუთე ნაწილი)

- მაგას ვერც მე ვიჯერებ , გაეცინა დიტოს. პირველად მომწონს გოგო ასე და იმასაც ვერ ვიმორჩილებ, ვერანაირად, აი არ ვიცი როგორ მივუდგე. - დაგეოკებინა შენი ჰორმონები თავიდან და არ იქნებოდი ახლა ამ დღეში, სიცილით ჩაერია დათო , რაზეც პასუხად დიტოს ჯმუხი

სუსტი ძლიერი (მეხუთე ნაწილი)

-მომწონს პირდაპირი მამაკაცები, მაგრამ სიმპათიური პირდაპირი მამაკაცები კიდევ უფრო.-გამეცინა შეფასებაზე. -რატომ იცინი?-გაკვირვებული შემეკითხა და წარბებს ქვეშ უკმაყოფილებისგან ნაოჭი გამოებერა. -ბევრს იცნობ ალბათ ასეთს და ყველა მოგწონს?-არც ვაციე და არც

მომენდე (მეხუთე თავი)

-საშიში არაფერია დამიჯერე,მოდუნდი და ,,მომენდე’’ პატარ -პატარა ჩხვლეტებს ვგრძნობდი , სანდრო ისე ფრთხილად მოქმედებდა ზოგჯერ დავცინოდი.უფრო მტკკივნეული მეგონა მაგრან ან ძალიან მტკივნეული არ არის ანდაც სანდროს ხელით გაკეთებული არ იყო მტკივნეული.

არ დამივიწყო (თავი მეხუთე)

თმაში ხელი შემიცურა, ჩემი თავიცი მისი ხელის მოძრაობას თავისით მიჰყვა, თავი ოდნავ უკან გადავწიე, თვალებიც კი თავისით დამეხუჭა, მისი ცხელი და სველი ტუჩები ვიგრძენი ქვედა ტუჩზე. ალბათ ორი წამიც კი არ უკოცნია. ალბათ მსოფლიოში ყველაზე ხანმოკლე კოცნაც კი

შემთხვევითი პატარძალი (თავი მეხუთე)

-რამდენი გინდა?მობეზრებულად ვკითხე თათიას და მაისური გადავიცვი. -როგორც ყოველთვის,მოკლედ მომიჭრა ქალმა შემდეგ კი ძილი შეიბრუნა.ჩემი ნივთები სწრაფად შევაგროვე,სიგარეტი საფერფლეში ჩავაგდე შემდეგ კი ადგილი ელვის სისწრაფით დავტოვე.

ცრემლების პრინცესა (თავი მეხუთე)

იცი თათია, ხვალ ან ზეგ ისევ ისე მოვიქცევი შენთან, როგორც აქამდე ალბათ. მაგრამ რახან ახლა ასე ვიქცევი, იმას არ ნიშნავს რომ მებრალები. უბრალოდ გჭირდება ვიღაც, ვისაც გვერდით იგრძნობ. მოდი დღეს მე ვიყო ეს ადამიანი. უბრალოდ, ყოველგვარი ახსნა