უიმედო სიყვარული (თავი მეხუთე)

(ანუკი) რა საოცარია არა ცხოვრება? ჩვენგან დამოუკიდებლად ხდება ყველაფერი,რაც ზოგჯერ გვაბედნიერებს, ზოგჯერ კი პირიქით, საშინელ განწყობას გვიქმნის. ყველას ქონია ცოხვრებაში ის მომენტი, როცა სიკვდილი უნატრია. როცა ყველლა ეზიზღება და უბრალოდ მარტო ყოფნა

მოთამაშე (მეხუთე ნაწილი)

მოსვა, გოგოს დააკვირდა, რომელსაც თავი ჩაეღუნა. — როდესმე შეძლებ ჩემს პატიებას? — ვერა… მშვიდად, გულის დაწყვეტით ჩაილაარაკა გოგომ — მეგონა, ჩემს მიმართ გქონდა გრძნობები და იმ ამბის მერე თავს არ აბიჯებდი, ამ ქორწინებით მეგონა რომ გამოტყდებოდი, მაგრამ

ერთადერთი იმედი (მეხუთე ნაწილი)

მოსაღამივდა , თაკომ ბავშვი დააძინა და სტუმრებს ელოდა , მანამდე კი სუფრა გაშალა , ლევანიც ეხმარებოდა , ერთად ტრიალებდნენ . ბოლოს ლევანმა გამბედაობა მოიკრიბა , თამოს ხელი ხელებში მოიქცია

მეც შემიყვარდა (თავი მეხუთე)

დილას მზის სხივებმა გამაღვიძა. საათი რვას უჩვენებდა. ვეღარ დავიძინე, ავდექი, დილის პროცედურები სწრაფად ჩავამთავრე და სანამ დაბლა ჩავედი გოგონებს დავურეკე. ოთხივე ჩავრთე ხაზზე. მინდოდა გამერკვია რომელმა უთხრა ალექსანდრეს თუ სად ვიყავი.

წამის მეასედში შემიყვარდი... (თავი მეხუთე)

-სანდრო გავიგე დედაშენს რო ელაპარაკებოდი, ვის ცოლად მოყვანას გთხოვს?-ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი.-ჩემო ლამაზმანო, წამო ისევ ტბასთან წავიდეთ და მოგიყვები-მითხრა და შუბლზე ნაზად მაკოცა. მე სიტყვას

წამის მეასედში შემიყვარდი...(თავი მეხუთე)

მანქანიდან გადმოვედი, გიოს დავემშვიდობე და შემოვბრუნდი, დავინახე ნიკა და სანდრო როგორ კამათობენ...მათკენ წავედი-სანნნ რახდებაა?-ნიკას ზედაც კიარ ვუყურებ-მარტო "სან"-ს ხედავ აქ??-დამცინავად მეუბნება

თბილისელები ფერადდებიან [ნაწილი მეხუთე]

მიუახლოვდა, იმაზე მეტად ვიდრე შესაძლებელი იყო. შეკრული თმა გაუშალა და თავი ააწევინა.-ნა-ნო-ე,-ხრინწიანი და ჩამწყდარი ხმით უთხრა-ჩემი აღმაფრენა ხარ!-ხელის გულებით თმა გადაუწია და შუბლზე აკოცა.

უნებლიე მოწმე (თავი მეხუთე)

-რა საყვარელია-თქვა ნოემ და სამზარეულოში მყოფ , მოკლე შორტებში გამოწყობილ ლილიანას შეავლო თვალი. გრძელი ,კოსად აკრული თმა და აკეცილი მაისური მასში სასიამოვნო გრძნობებს იწვევდა. სიამოვნებდა ნარნარით მოსიარულე ლილიანას ყურება-ხომ არ

მივიწყებული გრძნობა (მეხუთე თავი)

მას შემდეგ რაც ყველაფერი გავიაზრე და ჩემი სასოწარკვეთის მიზეზიც დავადგინე,ვცდილიბდი გიორგის აღარ გავკარებოდი.არ მინდოდა თავი უსაფუძვლოდ დამეიმედებინა თუმცა ეს არც ისე ადვილი იყო.მინდოდა ეს თუ არა,მისი ნახვა მაინც ხშირად მიწევდა.

აღარასოდეს დაგკარგავ (მეხუთე თავი)

ვერ წარმოიდგენთ თავი როგორ ვიგრძენი. თითქოს ყველაფერი დავკარგე, თითქოს გული ამომაცალეს. მას შემდეგ ნორმალურად არც გამიღიმია. მალევე მივხვდი ვინც იყო დამნაშავე ამ ყველაფერში.