ერთადერთი იმედი (მეხუთე ნაწილი)

მოსაღამივდა , თაკომ ბავშვი დააძინა და სტუმრებს ელოდა , მანამდე კი სუფრა გაშალა , ლევანიც ეხმარებოდა , ერთად ტრიალებდნენ . ბოლოს ლევანმა გამბედაობა მოიკრიბა , თამოს ხელი ხელებში მოიქცია

მეც შემიყვარდა (თავი მეხუთე)

დილას მზის სხივებმა გამაღვიძა. საათი რვას უჩვენებდა. ვეღარ დავიძინე, ავდექი, დილის პროცედურები სწრაფად ჩავამთავრე და სანამ დაბლა ჩავედი გოგონებს დავურეკე. ოთხივე ჩავრთე ხაზზე. მინდოდა გამერკვია რომელმა უთხრა ალექსანდრეს თუ სად ვიყავი.

წამის მეასედში შემიყვარდი... (თავი მეხუთე)

-სანდრო გავიგე დედაშენს რო ელაპარაკებოდი, ვის ცოლად მოყვანას გთხოვს?-ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი.-ჩემო ლამაზმანო, წამო ისევ ტბასთან წავიდეთ და მოგიყვები-მითხრა და შუბლზე ნაზად მაკოცა. მე სიტყვას

წამის მეასედში შემიყვარდი...(თავი მეხუთე)

მანქანიდან გადმოვედი, გიოს დავემშვიდობე და შემოვბრუნდი, დავინახე ნიკა და სანდრო როგორ კამათობენ...მათკენ წავედი-სანნნ რახდებაა?-ნიკას ზედაც კიარ ვუყურებ-მარტო "სან"-ს ხედავ აქ??-დამცინავად მეუბნება

თბილისელები ფერადდებიან [ნაწილი მეხუთე]

მიუახლოვდა, იმაზე მეტად ვიდრე შესაძლებელი იყო. შეკრული თმა გაუშალა და თავი ააწევინა.-ნა-ნო-ე,-ხრინწიანი და ჩამწყდარი ხმით უთხრა-ჩემი აღმაფრენა ხარ!-ხელის გულებით თმა გადაუწია და შუბლზე აკოცა.

უნებლიე მოწმე (თავი მეხუთე)

-რა საყვარელია-თქვა ნოემ და სამზარეულოში მყოფ , მოკლე შორტებში გამოწყობილ ლილიანას შეავლო თვალი. გრძელი ,კოსად აკრული თმა და აკეცილი მაისური მასში სასიამოვნო გრძნობებს იწვევდა. სიამოვნებდა ნარნარით მოსიარულე ლილიანას ყურება-ხომ არ

მივიწყებული გრძნობა (მეხუთე თავი)

მას შემდეგ რაც ყველაფერი გავიაზრე და ჩემი სასოწარკვეთის მიზეზიც დავადგინე,ვცდილიბდი გიორგის აღარ გავკარებოდი.არ მინდოდა თავი უსაფუძვლოდ დამეიმედებინა თუმცა ეს არც ისე ადვილი იყო.მინდოდა ეს თუ არა,მისი ნახვა მაინც ხშირად მიწევდა.

აღარასოდეს დაგკარგავ (მეხუთე თავი)

ვერ წარმოიდგენთ თავი როგორ ვიგრძენი. თითქოს ყველაფერი დავკარგე, თითქოს გული ამომაცალეს. მას შემდეგ ნორმალურად არც გამიღიმია. მალევე მივხვდი ვინც იყო დამნაშავე ამ ყველაფერში.

გოგონა იასამნისფერი თმებით (თავი მეხუთე)

- სიგიჟის კლასი ხარ. საოცრება ხარ. - ოო ოთო არ უნდა ახლა ეს პათეტიკა. - რა იყო თაყვანი გცე? თუ როგორ გაგაგებინო ჩემი სერიოზული ტონი? - აუ მართლა ოთ? როგორ გამახარეე შენ თუ მოგწონს ანუ უკვე გიორგისაც მოეწონება. - აქვს კი უფლება რომ არ მოეწონოს?

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეხუთე)

სანდრო გიორგაძე ვერაფრით წარმოიდგენდა,რომ ჩვეულებრივი დასასრულისთვის განწირული შემოდგომის ერთი ჩვეულებრივი დღე ასეთი სასიამოვნო მოულოდნელობით იქნებოდა აღსავსე.დაღლილი ბრუნდებოდა სახლში