მე

გუშინ შენს ლექსებს ვკითხულობდი და ვტიროდი. ვტიროდი ცრემლით და ვიცი, რომ ეს ყველაზე ნამდვილია რაც ბოლო ერთ წელიწადში განვიცადე. მინდა მჯეროდეს, რომ შენი სული ჯერ ისევ ცოცხლობს ჩემში, რომ ცხოვრებამ არ გადამყლაპა და არ გამაქრო, რომ ყოველდიურმა სევდამ

მე შენ მიყვარხარ..

მე შენ მიყვარხარო... ჩუმად ჩაგჩურჩულე, შენ კი ამიხლართე გზები, ვიღაც სხვა მეტრფისო, ფიქრი გამირთულე ჭირსაც წაუღია სხვები. მე შენ მიყვარხარო... ზეცას დავაწერე შენზე შევღაღადე უფალს, გული გამომექცა ვეღარ გავაჩერე შენი სიყვარული ღუპავს. მე

მე ჩემს საფლავთან თავჩაქინდრულს მისია დამრჩა

შავი ვარდები ჩემგან სახსოვრად ხომ მაინც დაგრჩა წითელი ფარჩა შეიფერა მწარე დროებამ შენი სიტყვები გონებაში მალულად ჩამრჩა "სიყვარულია ქვეყნად მთავარი, მთელი ქონება" მე ჩემს საფლავთან თავჩაქინდრულს მისია დამრჩა რომ ვემსახურო უფალს ბოლომდე, ვინ იცის

მე – ღმერთი – ნაწილი პირველი – ამონარიდი 2

საწოლიდან ვდგები. ასე ვიცი ხოლმე, თუ შუაღამეს გამეღვიძება, კიდევ ოცი წუთი დაძინებას ვცდილობ, მაგრამ უკვე შევეგუე იმ ფაქტს, რომ ეს ოცი წუთი უბრალოდ დაგარგული დროა. ტრადიციულად ვამოწმებ „ფეისბუქს.“ შეტყობინება არ არის. მეგონა ჩემი ერთჯერადი მეგობრის

მე – ღმერთი – ნაწილი პირველი – ამონარიდი 1

"თქვენა ხართ ღმერთები, ყველანი უზენაისის ძეები ხართ" ფსალმუნი, 86:6 რომელიღაცა დღე. რომელიღაცა ქუჩა. კარგად არ მახსოვს თენდებოდა თუ უკვე გათენებული იყო, მაგრამ არამგონია ამას რამე მნიშვნელობა ჰქონდეს. ჩავთვალოთ, რომ თენდებოდა. ჩემს

მე უბრალოდ გადავცურე ზღვა

სიყვარულის მორევში ვარ ისევ არ გეგონოს შემიყვარდა სხვა მე უბრალოდ მომერია სევდა მე უბრალოდ გადავცურე ზღვა არ მინდა რომ გაიფიქრო წამით იქნებ ვინნმე შეუყვარდა სხვა ეს არ არის განშორება ძვირფაოსო მე უბრალოდ გადავცურე ზღვა მოვა დრო და მიმიხვდები კარგო

უბრალოდ მე თავი3

დილით გვიან გაგვეღვიძა და ამიტომ სკოლის გაცდენა მოგვიხდა.ანამ და სალიმ საუზმე გააამზადეს.სამზარეულოში ვიჯექით და დღევანდელი დღის გეგმებზე ვსაუბრობდით.

მე შენი...

და ქარებს ვფანტავ ზღვაში. სიჩქარე მკლავებს გადასდის ნელში, მეც გეფერები ტყის ძირას მთაში. მე შენი ტბები, ფსკერი ვრცელი და ვრცელი, შიგნით ისხამენ სხეულებს ფრთები, და მესმის სუნთქვა შენი, ნელი.

უბრალოდ მე თავი2

გოგოებს ერთ-ერთ კაფეში შევხვდი,საკმაოდ მყუდრო გარემო იყო,ერთი კაპუჩინო შევუკვეთე და გოგონებთან ლაპარაკი დავიწყე.ცოტა ხანში ტელეფონმა დამირეკა. -გისმენთ -ლიზ დე როგორ ხარ მომენატრე-დედა -კარგად დე შენ როგორ ხარ? -ეხლა პარიზში ვართ

უბრალოდ მე თავი1

გამარჯობა მე ვარ ელიზაბედ ერისთავი 15წლის.დავიბადე თბილისში მაგრამ დედას პროფესიის გამო ხშირად მიწევდა სხვადასხვა ქვეყანაში ცხოვერა.დედა მოდელია დეა დადიანი.მამა ერეკლე ერისთავი ყოფილი ფეხბურთლი ამჟამად ბიზნესმენი.ჩემი მშობლები პატარები იყვნენ რომ