მე ის აღმოვაჩინე! [1]

თბილისის ქუჩებში თოვლის ფანტელები მოძრაობდნენ. სიცივეს ქუჩების მოყინვა დაეწყო. ფიფქები მიწაზე დაცემისთანავე დნებოდნენ. ჩაბნელებულ ქუჩებში ორიოდე ადამიანს თუ შენიშნავდი. ერთერთი იყო ბარბარე ამაშუკელიც. მიდიოდა სიცივისგან აწითლებული

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (7,8)

ბევრი ყოყმანის შემდეგ, თხელი ჟაკეტი შემოიცვა და უთქმელად დაეშვა კიბეებზე. შეზარხოშებულ ხალხთან არ ჰქონდა ახსნა-განმარტებების ჩამორთმევის თავი. რამდენიმე სართული შეუჩერებლად ჩაირბინა და გასასვლელს მიახლოებულმა, ოდნავ მოუკლო ტემპს.

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (6)

ისევ ტრიალებდნენ სიტყვები: „წლების შემდეგ, ქუჩაში გავლილს, ჩვენი თვალები ერთმანეთს შეხვდება და სახლში მისული მოიფიქრებ, რომ ნანახი თვალები ოდესღაც შენს პირად გალაქტიკას წარმოადგენდა!“; „ნინა, მე დედა დავასაფლავე... ხუთი დაწყევლილი თვის წინ, დედა

მე ავანტიურიტი

_მე ავანტიურიტი ვარ ხო და ყველაფერიც ასე ხდება სიტუაცის გააჩნია და ხარისხს ხო დავიწყოთ იმით, რომ მე ისეთივარ როგორსაც მოითხოვენ ჩემგან! ცნობადობის პაქტი არაფრისდიდებით გამომდინარეობს კანონმდებლობიდან .

სექსუალური მე (თავი 1)

-დღეს რაღაც ახალი სუნამოს სუნი აგდის არა? -შენთვისაა-ვიღიმი და ვუახლოვდები.წამზე ნაკლებში მისი ხელები მიპყრობს,წელზე მხვევს ხელებს და ნელ-ნელა ზემოთ მიდის,თან მისი ტუჩები მეხება და ხავერდოვნად მელამუნება კისერზე,მეც ვეხები ტუჩებით მის სახეს და

მე მომინდა ..9

ეგას თავი დაანებე.. გაბრაზებულმა გოართვა ტელეფონი და სააბაზანოში შევიდა მერე კი სახლი დატოვა დილოთ გაღვიძებულმა ირაკლის სურნელი რომ იგრძნო გააჟრჟოლა, თვალები მაგრად დახუჭა და გუშინდელი ღამე გაიხსენა, თას ბედნიერად იგრძნობდ მაგრამ მოგონებები უდროოდ

ბანდიტი და მე ( Part VIII)

ეს მოთხრობა გრძელდება სისის ხათრით, რა თქმა უნდა, მუზაც ვიპოვნე და იმედი მაქვს, ვინც ადრე კითხულობდა არ ჩამცხრილავთ. ღირსი კი ვიქნები. მომდევნო თავი ამდღეებში დაიდება და ბოლოს წინა თავი იქნება. :) გირჩევთ წინა თავები გადაიკითხოთ, რომ გაიხსენოთ რა

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (5)

ბოლომდე მინდობოდა მამაკაცის ძლიერ ხელებსა და გამოცდილ ბაგეებს. მუცელში ნაზად იშლებოდნენ და ყვავილდებოდნენ კვირტები. გაზაფხული დგებოდა, ნელა იტოტებოდა ფოთოლდაცვენილი ტოტები. პეპლები იშლებოდნენ და ფეხს იკიდებდნენ აყვავილებულ მცენარეებზე.

მე მომინდა ..8

ბავშვი შეიყვანა, ელეც მიყვა საწოლი გაუსწორა დააფარა აკოცა და ოთახიდან გავიდა როგორც კი კარი მიხურა და მობრუნდა ირაკლის აეკრო, დაბნეულმა ახედა თითქმის 5 თვეა ასე ახლოს არ ყოფილა მასთან ყველა ემოციამ ერთად იფეთქა, მონატრებამ, სიყვარულმა, ტკივილმა,

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (4)

მუცელზე შეუცურა გავარვარებული ტორები და ყელში ცხელი სუნთქვა შეაფრქვია. - შეგცივდა, პროვინციელო? - სიცილით ჩაილაპარაკა ნაცნობმა ხმამ. უსიამოვნო ჟრუანტელთან ერთად, სასიამოვნოც კი იყო ეს სიტუაცია ვნების სიმთვრალე შეპარული ნატროშვილისთვის.