მე ვარ კატალეია(5თავი)

აქეთ იქით დავბოდიალობდი. არც კი ვნერვიულობდი იმაზე რომ თუ დამინახავდნენ, ცოცხალი ვერ გადავრჩებოდი. 'ეს ჩემი ოცნებაა! მისი ასრულება დიდი ხამია შემიძლია! ვიცი რომ ბოლოს მაინც მომკლავენ! მომკლავენ თუნდაც იმის გამო რომ არ ვარ უსამართლობის

სექსუალური მე (თავი 4)

-კარგი,მაინც არავინ მელოდება სახლში..-ვიღიმი სევდანარევად და ადგილს ვიკავებ-სხვანაირი წარმომედგინე. -მაინც როგორი? -არ ვიცი,მაგრამ ასეთიც არა. -კარგი.გინდა ზემოთ ავიდეთ ბუხართან. მივყვები და ხალიჩაზე ვჯდები,ისიც გვერდით მიჯდება და ცეცხლს უყურებს.

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (10, დასასრული)

ან, ისევ ძველ თემას ვუბრუნდები... ხვალ შენ თეთრ კაბას ჩაიცმევ, ანგელოზი ხარ და ფრთებს შეისხამ, და მე ამ ბედნიერ დღეს ვერ ვიქნები შენთან... ვერა ფიზიკურად, თორემ ახლა მეც ისევე მიცემს გული, მირბის და მიხტის, მწიწკნის და მაწამებს, როგორც შენ და რადგან

ბანდიტი და მე (Part IX)

ჯიუტად შევიკარი შარვლის ღილი და ღრმად ამოვისუნთქე, იარაღი თავისუფლად ეტეოდა შარვლის შიგნით, ძალიან გავხდი და ეს მაწუხებდა. ჩემი საყვარელი ჯინსიც დიდი მაქვს, უკვე. დღეს ამ დამპალი საავადმყოფოს პაციენტობის ბოლო დღე იყო.

მე ვარ კატალეია(4თავი)

საშინელი ტკივილი განვიცადე, ტკივილი რომელიც ტერორისტებმა მომაყენეს... ტვინი მაშინვე გამეთიშა მაგრამ არსებობდა ერთი რაღაც. თეთრი სხივივით დამტრიალებდა თავს და მისკენ მივყავდი.- მე იქ მელოდებიან! არ წამიყვანო გთხოვ! - ვევედრებოდი ამ შუქს.

მე ის აღმოვაჩინე [2]

-ჰეი შენ! "სიმპაწიაგა"!- გასძახა ბარბარემ და ახარხარებულ გიორგის ყურადღება არ მიაქცია - მოდი ერთი მასაჟი გამიკეთე წელზე თორე დავინვალიდდი ქალი - ამოილაპარაკა დამანჭულმა და სიმთვრალით გათამამებულმა. ბიჭის ირონიული მზერაც კი ვერ მოქმედებდა მასზე

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (9)

- იმიტომ, რომ უკანასკნელმა გარემოებებმა იქონია გავლენა! - მაშინ, ჩუმად ვიქორწინოთ... - ისევ ჩურჩულზე გადავიდა, თითქოს კვლავაც კონფიდენციალურ ინფორმაციას გასცემდა. - ჩუმად? - ეცინებოდა ისევ, სახე კი უაზროდ ენამებოდა ცხელი ცრემლებით.

ჩემი ძმის ძმაკაცი შემიყვარდა (1 მე-2 და მე-3 თავების გაერთიანება)

ვიცი ბევრი ვიბოდიალე ამ საიტზე, მაგრამ ახლა აგიხსნით რა მოხდა. სამივე თავი გავაერთიანე, რადგან პირველი ორი საიტმა წაშალა, მერე სხვა სათაურით დავდე ეს თავები. ახლა ისევ აღვიდგინე ძველი პანელი თუ რაც ჰქვია და გადავწყვიტე ისევ აქ დამედო ჩემი ისტორია

მე ვარ კატალეია (1,2,3 თავი)

-თაგვების სოროს უფრო გავს! - შევასწორე! იქაურობაში ახალი ამბავი არ ყოფილა რომ კითხვა უკვე 5წლისამ ვისწავლე... კლასი ნელ-ნელა ბავშვებით ივსებოდა. მალე მასწავლებელიც შემოვიდა. წკეპლით დ. ფურცლებით ხელში. დიდ, უშველებელ სათვალეში სახე

სექსუალური მე (თავი 2-3)

-რა? ორსულად ხარ?-მაშო გაკვირვებულია. -ჰო,ორსულად ვარ-აცრემლებული სახით ვამბობ. -გოგო,ეტყვი? -არა,ამაში საჭიროებას ვერ ვხედავ,არ უნდა მოვქცეულიყავი ესე..-ატირებულს გულში მიკრავს და ცდილობს დამამშვიდოს,მაგრამ მე რა მამშვდებს...