OLIVIA ნაწილი 8 ( მგელი )

და აი რამდენიმე წამში სახლის წინ ვიდექი,კარი სრუკიად თავისუფლად შევაღე და აქეთ-იქით მიმოვიხედე.ჯენისამზარეულოში ფუსფუსებდა და დივანზე მჯდომ მაიკს "ემსახურებოდა". -ჰეი , მე ვერავინ მამჩნევთ... -ხელებგაშლილი , უყმაყოფილოდ

შენს მეზობლად (ნაწილი 25)

ლუკა კედელში ჩაშენებულ გრძელ სკამზე ჩამოჯდა, რომელიც თაროს უფრო ჰგავდა, ხელები თმაში შეაცურა და იდაყვებით მუხლებს დაეყრდნო. ოთახში დაძაბული სიჩუმე ჩამოწვა.- დაიმახსოვრე ჩემო ბიჭო, ზოგჯერ ერთადერთი სიმართლე,

განაჩენგამოტანილი (ნაწილი 6)

ველოდი რას მეტყოდა, გული გამალებით მიცემდა, მისი ტუჩების სიმხურვალე ისევ მინდოდა შემეგრძნო.. ჩუმად არის.. ხმარ არ იღებს.. უბრალოდ დგას და მიყურებს. მეტი აღარ შემიძლია ეს სიჩუმე ისევ მე დავარღვიე:- არაფერს იტყვი? - პასუხად კვლავ

სიყვარულის უარმყოფელი(ნაწილი 10,დასასრული)

ჩემო ძვირფასო მეგობრებო, სამწუხაროდ ჩვენი ისტორია დასასრულს მიუახლოვდა, ამ ბოლო თავში შევეცდები მოკლედ გადმოგცეთ თუ რა მოხდა სოფოსა და დედამისის სახლიდან წამოსვლის შემდეგ, ბატონი ვახუშტი თავიდან

შენს მეზობლად (ნაწილი 24)

ლიზის სახლი ძალიან მოეწონა, ბედნიერი ქალი ვარო, განაცხადა და სახლის საკუთარი გემოვნებით მოწყობას შეუდგა: ავეჯი დაამატეს, ინტერიერში სხვადასხვა დეტალები შეცვალეს, მერე ბარგი შემოზიდეს და საღამოხანს, როცა ყველაფერს მორჩნენ და როგორც იქნა, მილაგდნენ,

განაჩენგამოტანილი (ნაწილი 5)

ყოველთვის ჩაკეტილი ადამიანი ვიყავი მუდამ ვერიდებოდი ჩემს პრობლემებზე სხვებთან ლაპარაკს მაგრამ მიშო ის ადამიანი იყო რომელიც ყველაფერს მავიწყებდა. არასდროს არავის თვალწინ არ მიტირია, მე კი ამას მეორედ ვაკეთებდი...

სიყვარულის უარმყოფელი(ნაწილი 9)

-რა გაარკვიეე? სახლში დაბრუნებულ ქალიშვილს მაშინვე დაეტაკა ბატონი ვახუშტი. სოფო ადგილზე გაიყინა. -შენ გეკითხები რაც ცისანამ თქვა მართალია თუ არა? -კიი მართალია, მაგრამ... სოფომ რაღაცის თქმა დააპირა, მაგრამ მამამისმა

უკეთესობის მოლოდინში (ნაწილი 2)

მაპატიეთ ბავშვებო ვერ შემოვდიოდი.. გუშინ ვაპირებდი ამ ისტორიის დადებას მაგრამ ორჯერ წამეშალა და ისევ ამის გადაწერის თავი აღარ მქონდა..ტელეფონით დავდე და ვიცი შევდომები ბევრი მექნება მაპატიეთ... ვეცდები მესამე ნაწილი ორ დღეში დავდო.. დიდი მადლიბა

განაჩენგამოტანილი (ნაწილი 4)

მიშო მაშინვე ტანააცმელებიანად მდინარეში ჩამოხტა ჩემთან სწრაფად მოვიდა და ცდილობდა წყლიდან ამოვეყვანე მე კი ამ დროს სიცილი წამსკდა ბოლო ხმაზე- აჰაჰაჰაჰა ნეტა ახლა შენი თავი დაგანახა.. რა შეშინებული როჟა გაქვს.. უფს..

განაჩენგამოტანილი (ნაწილი 3)

ვეხუტებოდი მიშოს მთელი არსებით და ყველაზე გასაკვირი იცით რა არის? არ მეშინოდა!! თითქოს ამ წუთას ეს საზარელი ხმა ვერაფერს მავნებდა, თავს ისე ვგრძნობდი რომ მის გვერდით ვერავინ ვერაფერს დამაკლებდა.. არც კი ვიცი ეს