ანდრო, ყაზბეგი და ორი ქეთა.. (ნაწილი პირველი)
ღმერთმანი! მარცხნივ რო დგას ნიკუშაა ლატარია,კალათბურთელი, გახსოვს საყიდლებზე რომ დამეჯახა? ეგ იყო..-გახედვას ვაპირებდი, ელენემ ფეხი რომ ლამის მომაძრო.-არ გაიხედო, გიჟი ხარ? -კაი რა იყო, ხო არ იკბინებიან,ორი გაჩერება (ნაწილი პირველი)
არვიცი რამდენს უცდია, მაგრამ ხანდახან სახლიდან უმიზეზოდ უნდა გახვიდე, მითუმეტეს თუ ხელოვანი ხარ და თუ უცხო პორტრეტს ეძებ... ადრე გამოვედი სახლიდან ლექციებამდე კიდევ ორი საათი მქონდა, სწრაფად ჩავირბინე სადარბაზო და ქუჩაში გავედი, პორტრეტის დახატვაორი ბოლო
იწვოდნენ...იწვოდნენ ნელა და ჩუმად...აალებული ბოლოებიდან თითქოს ბრაზს და სიმშვიდეს ერთად აფრქვევდნენ;თითქოს გაბნეულ კვამლში ერთდროულად იკითხებოდა სიხარული,სევდა,კაეშანი,ძრწოლა რაიმესადმი ან კიდევ სხვა,რაღაც ამოუცნობი...რაღაც ისეთი,რისთვისაც ჯერ ჩვენსორი ბილეთი წალკოტამდე (თავი 4)
- აბა, რისთვის შევხვდით ერთმანეთს? - კოპებშეკრულმა ირიბად გავხედე და ბლოკნოტი დავხურე. - იმისთვის, რომ უკეთ გაგიცნოთ... წმინდა პროფესიული თვალსაზრისით, - დააკონკრეტა, - ერთი-ორი დღე მჭირდება, რომ ფორმაშიორი ბილეთი წალკოტამდე (თავი III)
ოცი წლის რომ გავხდი, სრულიად სხვაგვარი შეხედულებები ჩამომიყალიბდა სიყვარულზე. ჩემ ირგვლივ ყველა შეყვარებული იყო, გოგოები ისეთ რამეებს მიყვებოდნენ, ხანდახან შოკში ვვარდებოდი. ვერაფრით წარმომედგინა,ორი ბილეთი წალკოტამდე (თავი II)
- ეს ფერი თქვენს თვალებს განსაკუთრებულ ელფერს აძლევს, - გააგრძელა ჩემმა პოტენციურმა კლიენტმა, - დიდი ხანია, ასეთ ბუნებრივ სილამაზეს არ გადავყრივარ. ოღონდ არ იფიქროთ, რომ გეპირფერებით. ეს ჩემი სტილი არ არის.ორი ბილეთი წალკოტამდე (თავი I)
ფიქრი ელვასავით გაკრთა გონებაში, წამით გაანათა და გაქრა. რატომღაც, დილიდანვე ამეკვიატა ფრაზა: `შენით გარუჯული ჩემი ოცნება შოკოლადივით ყავისფერია~. მახსოვს, ბავშვობაში დავწერე ეს ლექსი, როცა პაატაელენას ორი სხეული 1
შიშველი იდგა ჩემს თვალწინ, ულამაზესი სხეულითა და გრძელი, შინდისფერი თმით, რომელიც მის მკერდს, რომელსაც ბიუზჰალტერი არ ამშვენებდა, ზედ ეყარა. სახეზე იმდენად უცნაური ნიღაბი ეკეთა, მის სილამაზეს ხაზს ნამდვილად ვერ გავუსვამდი. გაშეშებული ვიჯექი საწოლზე,ღამე ორი ცის ქვეშ (სრულად)
მახსენდება ის დღე, როცა ბაღში ბიჭმა, რომელსაც ვუყვარდი, სკამი გამომიწია და პირდაპირ ძირს დამანარცხა და როცა მასწავლებელმა უსაყვედურა, თავი გაიმართლა, ასე მინდოდა, სიყვარული ამეხსნაო.ღამე ორი ცის ქვეშ (დასასრული)
რამდენიმე წელი გადის, ჩვენ მხოლოდ ერთი ცა კი არა, უკვე ერთი ჭერი, ერთი საწოლი, ერთი აბაზანა და კბილის პასტაც კი ერთი გვაქვს..ეს ჩვენი იდილიაა,იდილია, რომელსაც ბევრი ვერ ჩაწვდება... ყველაფერი დაიწყო ერთი ცით და ერთი ჭერიც გრძელდება, ერთი საწოლით დატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.