ორი რამ,რისიც მწამდა

ის ჩემზე გაცილებით უფროსი უნდა ყოფილიყო, რადგან მახსოვს, რომ ეს იყო ერთ - ერთი, რაც მისკენ მიმავალ გზას მიღობავდა. მახსოვს მაშინ რაღაც უცნაურად მოძრაობდა, მაშინ, როცა პირველად ვნახე...

ორი ღამე (თავი 15)

რომში ყოფნა მამაკცის ფილოსფიური იდეებისკენ მიდრეკილებას უფრო ამძაფრებდა-მე ვემხრობი იმ აზრს, რომ სამყარო საათის მექანიზმივით გამართული, მოწესრიგებულ ნაწილაკთა ერთობლიობაა და რომ მასში შემთხვევითად

იქნებ ოდესმე! ნაწილი ორი (სრულად)

ჯერ კიდევ ვერ ვიაზრებდი რა ხდებოდა ჩემ გარშემო... ყველაფერი ზედმეტად არარეალური და აფსურდული იყო, ზუსტად ვიცოდი , რომ ეს არ იყო სიზმარი, მაგრამ არც რეალობას გავდა... არასდროს მიოცნებია ზღაპრულ სიყვარულზე,

ორი ღამე (თავი 14)

-სანტა ფრანჩესკა რომანოს ბაზილიკის თავს ვფიცავარ სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ ახალაია. მორიგი მონუმენტის წინ გოგოს სახე ხელებში მოიქცია და მთელი გრძნობით დააკვდა ტუჩებზე. არასდროს უფიქრია მოგზაურობაზე მიუხედავად იმისა რომ ყოველთვის აღტაცებული

ორი ღამე (თავი 13)

კარები შეაღო და ნაცნობი ბარიტონი მოესმა მაგრამ ყურებს არ დაუჯერა, იფიქრა მეჩვენებაო, თავი გააქნია და სამზარეულოში შეაბიჯა.. არ ეგონა ინგას გამოჯანმრთელების მერე კიდევ რაიმე თუ გაახარებდა ასე ძალიან.

ორი ღამე (თავი 12)

სესილის მოხვეული ხელები ახენდებოდა, ღმერთო, რას არ მისცემდა რომ ეს ხელები სამუდამოდ ეგრძნო თავის სხეულზე, რომ ამ სევდიანი თვალებისთვის სულ მას შეეშრო ცრემლები, რას არ მისცემდა რომ გუში ჩაეკრა და არასდროს გაეშვა, თვალები ცრემლებით აევსო

ორი ღამე (თავი 11)

-არ მინდა რომ შეურიგდე სესილი, იმდენად ნაღვლიანი ხმა მზერა და თვალები ჰქონდა წამიერად მოუნდა ჩახუტებოდა დაეკოცნა მთელი სახე დემეტერესთვის, საყვარლად ამობურცა ტუჩები სესილიმ და სატირლად გაემზადა როდესც ისევ იგრძნო შეხება, ორივე ხელით მოიქცია დემეტრემ

ორი ღამე (თავი 10)

კიდურეებში სისუსტე იგრძნო , მაგრამ მორიგი ხელის შეხების გრძნობა ისევ ყველაფერს ერთიანად აღემატებოდა, , ლევანიმ სალომე ელვისსისწრაფით მოაბურნა, მის წვრილ წელს ტორებით ჩაებღაუჭა და უნებართვოდ თუმცა

ორი ღამე (თავი 9)

გგრძნობდა რომ სესილის მთელს ტანში ცრიდა, მისი შეხებისას, მაგრამ მაინც ვერ მოთოკა ვერანაიარი გრძნობდა, რადგან მასთან ყოფნისას სადღაც იკარგებოდა, კოსმოსის უკიდეგანო ნაპირებზე..სესილის სუთქვა რომ შეიგრძნო ზედა ტუჩზე ერთიანად იფეთქა ყველაფერმა და მთელი

ორი სული (სრულად)

ხალხი უაზრო ადამიანების მასაა. არცერთმა მათგანმა არ იცის,ვერცერთი ვერ ხედავს...ბრმები, რომელთაც ჰქონიათ რომ ყველაზე ჭკვიანები არიან.მე კი ვხედავ,ვხედავ და ისინი რომ ხედავდნენ ჩემი დანახულის 0,1%-ს იფიქრებდნენ, გავგიჟდი, საგიჟეთი სადააო.