მოწოდებით დედოფალი (სრულად)

- მე რას მიყვირი ვერ გავიგე? სვეტას დაუძახე და მიალაგებს,მე რა? შენი მოსამსახურე ვარ? - შენგან განსხვავებით ჩემი აზრით მოსამსახურეებიც ადამიანები არიან. ეხლა სვეტასთან ჩავალთ და ბოდიშს მოუხდი! - არასოდეს! შეშინებულმა წამოვიყვირე - არასოდეს თქვა

ფოტოგრაფის ობიექტივში (სრულად)

არასოდეს არაფერი მყვარებია ისე, როგორც უცნობი ადამიანების გადაღება. მათი სიხარულის, წუხილის, ბედნიერების, უბედურების, სიხარულის თუ სიბრაზის ასახვა ობიექტივში. ჩემს კომპიუტერში ინახება უთვალავი ფოტო, რომლებიც ასახავენ ჩემთვის სრულიად უცნობი

მხოლოდ ერთი ღამე (სრულად)

-შენ მე საავადმყოფოში პრაქტიკებზე ხშირად სამშობიაროდ დაგყავარ და ცოტა ხანს რო შეასვენო შენი 20 წლის ცოლი არ გინდა? -საერთოდ ადამიანს რაც კარგი გამოდის იმის კეთება არასდროს უნდა შეწყვიტოს ჩემო მარიამ - თვალი ჩაუკრა და მაინც უმატა სიჩქარეს რადგან

ახალი ცხოვრება (სრულად)

ადამიანობა. ერთ დღესაც ეჯახები რეალურ პრობლემებს, რომელთანაც გამკლავება შენთვის არავის უსწავლებია. სრულიად განგრევს, გფიტავს. აზროვენების უნარს გაკარგვინებს. ყველაზე უსუსურად გაგრძნობინებს თავს. რა უნდა ქნა როგორ მოიქცე? ვერ გაურბიხარ. ცდილობ

ხელახლა (სრულად)

ჩემს ცხოვრებაში ისევ გამოჩნდა. ისევ ამრია. ისევ გამახსენა ყველაფერი. დამაფიქრა რა მინდა და რას ვაკეთებ. მისმა მესიჯმა მოიცვა მთელი ჩემი სხეული. ჟრუანტელმა დამიარა. ყველა უჯრედი მოიცვა. ისე შემცივდა ყინვაც ვერ გამოიწვევდა ასეთ ძლიერ კანკალს.

ზღაპარში მინდა ვცხოვრობდე (სრულად)

ზღაპარში მინდა ვცხოვრობდე, სადაც წუთი უშენო სევდას გაფანტავს და სანიმუშო სურვილი კვლავაც დაუოკებელ ოცნებებს ფანტავს,

იო [სრულად]

მხოლოდ ცრემლებს არ დასჯერდა ზეცა, სეტყვა დაეშვა დაუნდობლად და სულ გაათავისუფლა გზები ბრბოთა სვლისაგან. თითქოს, არ ჩათვალეს ღირსად ამ სანახაობისაგან გამოწვეული სევდის გამზიარებლად. ბუნებასაც სურდა მარტო დარჩენა, რათა გულწრფელად ეგლოვა.

ბედნიერების ათვლის წერტილი (სრულად)

ზღურბლზე მდგარი ცოტნე გაოცებისგან და მოულოდნელობისგან ადგილზე გაქვავადა ნაცნობ სახეს რომ წააწყდა. გაოგნებულმა აათვარიელა მის წინ მდგარი თვალებგაფართოებული გოგონა, რომელიც აშარად მასზე ნაკლებად შოკირებული არაფრით იყო, სიტუაციიდან გამომდინარე. მის წინ

თამაში (სრულად)

როცა თამაშში გიწვევენ, უარს ვერ იტყვი, თორემ მოგკლავენ. როდესაც თამაში იწყება, უკან ვეღარ ბრუნდები. თამაში მანმადე გრძელდება, სანამ მას არ იპოვი, ან არ მოგკლავენ. თამაშში მხოლოდ ორი გზაა, მოკვდი ან მოკალი. როგორც არ უნდა ცადო სხვა გზას ვერ იპოვი.

ჩანაწერი დღიურიდან ( სრულად )

ახლა თეთრ ფურცელს დავყურებ და მინდა რომ დავწერო,ბოლომდე გავშიშვლდე და ყველაფერი დაწვრილებით აღვწერო,მინდა რომ ყველაფერი მოგიყვე. შემიძლია გენდო? იქნები კი ჩემი მეგობარი? ხომ არავის გაუმხელ ვინმეს იმას რასაც შენს ფურცლებზე დავწერ? უამარავ საიდუმლოს