ღამის სტუმარი

ოთხშაბათი საღამო იყო,ჰამაკში მჯდომი ქუჩას გავცქეროდი,ჩაფიქრებულს ვარდის საამო სურნელი თავ-გზას მირევდა.არ მახსოვს როდის ჩამეძინა, კომფორტულად მოკალათებული ტკბილ ზმანებას მივცემოდი, აგვისტოს დასაწყისისთვის შუეფერებელი ამინდი იყო...

ღამის მორევში

იცი რა მიყვარდა ყველაზე მეტად? სავსე მთვარეობისას გარეთ რომ გავიდოდი, გრილი ნიავი სახეზე მაშინვე რომ მომედებოდა.მარტო ვიყავი წყვდიადით მოცულ სამყაროში და ღამის სიბნელეს მთვარის ნათება არღვევდა.ირგვლივ სიჩუმე სუფევდა, ისეთი შეგრძნება მქონდა, რომ

ღამის ზმანებად მევლინები ( თითქმის ყოველთვის )

ღამის ზმანებად მევლინები თითქმის ყოველთვის და შემიყვარდა ძილი, როგორც შენი თვალები, როცა სიზმრიან უშენობას ცრემლები ერთვის, როცა უაზრო მღელვარებას იძენს ძალები,

დღისა და ღამის გასაყარი

,,დღის და ღამის გასაყარი’’ მზის მაცოცხლებელი სხივი მიელამუნება საყვარელ ხის ტოტებს ნელ-ნელა , პარვით უკან დაიხია და თვალსაწიერიდან სადღაც მიიმალა, გაჰყვა ჰორიწონტს და მშვიდად ჩაესვენა სამუდამო სამყოფელში, რომელიც ყველასთვის საიდუმლო და

ღამის ფილოსოფია

თუ შუა ღამეს „სპანჯბობის“ მუსიკა გაღვიძებს, ესე იგი რაღაც რიგზე ვერ არის. თუ გაეხვიე მარტოობის გულისამრევ საცეცებში, ესე იგი რაღაც რიგზე ვერ არის. თუ არსებობ, ესე იგი რაღაც რიგზე ვერ არის. მაინც რამდენმა ღამემ უნდა განვლოს, რომ

ღამის აგენტი (სრულად)

- ეს კონფიდენციალური ინფორმაციაა! - ჩამჩურჩულა ყურში ისე თითქოს ირგვლივ ვინმე ყოფილიყოს. - აა... აგენტი ხართ? - იგივე ტონით ვუჩურჩულე მეც და ისეთი სახე მივიღე, ვითომ ამ წუთას გავხდი უდიდესი საიდუმლოს ერთ-ერთი პატრონი. - დიახ! მე ღამის აგენტს

შენს თვალებში ვხედავ სამყაროს [3]

ჩემმა ძმაკაცმა შემომთავაზა მასთან წავსულიყავი ორი კვირით სამეგრელოში ვინაიდან დიდი ხანი არ მინახია მეც დავთანხმდი და ბარგი ჩავალაგე დილით ყველანი ჩემსკორპუსთან იყვნენ ანასტასიაც რომ ჩამოვიდა მივხვდი რომ ისიც მოდიოდა და ამჯერად

შენს თვალებში ვხედავ სამყაროს [2]

-მამა დღეს მოვდივარ და ამ წამლების გარდა კიდევ რამე გინდა?-არა მეტი არაფერი შენ ჩამოდი შვილო -კარგი - ყოფილმა სნაიპერმა ახლა კი მოქმედმა ბიზნესმენმა მობილური გათიშა და ტაქსში ჩაჯდა.დიდი ხანია საქართველოში არ ვყოფილვარ ჯერ სნაიპერი ვიყავი

ჩემი ღამის კოშმარი ხარ!!! (თავი5) დ ა ს ა ს რ უ ლ ი !

ორ დღეში უკვე საავადმყოფოდან გამომწერეს, სახში ვიყავი დემეტრე ასე რომ ვთქვათ თავის "ქმრულ" მოვალეობებს პირნათლად ასრულებდა. ხშირად მოდიოდნენ მისი გიჟი და გადარეული მეგობრებიც: ირაკლი გაბუნია დემეტრეს ბავშობის მეგობარი, საოცრად

ჩემი ღამის კოშმარი ხარ!!! (თავი 4)

*** -ეს შეუძლებელია ვინაიდან და რადგანაც თქვენ ქალიშვილი ხართ, თქვენ ქალიშვილი ხართ, თქვენ ქალიშვილი ხართ... -ექოსავით ჩაესმოდა მარიამს ექიმის სიტყვები და მის გაანალიზებას ცდილობდა. ვერ გაეგო რა ხდებოდა ყველაფერი ერთმანეთში არეოდა. ეს ხომ შეუძლებელი