ისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (თავი 2)

ის მომიახლოვდა, მის სუნთქვას ვგრძნობდი, მისი მწველი მზერა თითქოს მილიმეტრებში ზომავდა ჩემს სახეს, ისევ ჩაეღიმა. მე კი ვგრძნობდი, თუ კიდევ იქნებოდა ჩემს გვერდით, სუნთქვა შემეკვრებოდა, ვერ გავუძლებდი „რკინის ლედობის“ თამაშს. - ხომ, იცი თვალები

ისევ შენ და ისევ მე, ჩვენი ოცნების ქარავანში... (თავი 1)

კაბინეტში, რომ შევედი ფანჯარა გამოვაღე და ჰაერის ღრმა ჩასუნთქვა დავიწყე, რომ ცოტა გონება მოსულიერებულიყო და ცივ ჰაერს გარკვეული მოგონებები გაეყინა. ამ მედიტაციაში ვიყავი, როდესაც კარზე კაკუნი გაისმა. - ღიაა, - დავიძახე ისე, რომ არ მოვბრუნებულვარ.

სანამ შენ გეძინა

როგორ შეიძლება მიხვდე მგზავრობის დროს, მგზავრი შენზეა შეყვარებული თუ არა? ამ მოთხრობის ერთ პერსონაჟს, თავისი დამოკიდებულება და მოსაზრებები აქვს, რომელთა მიღმაც კიდევ რაღაცების დანახვაა საჭირო...

შენ ჩემი ქმარი გახდები

შენ ჩემი ქმარი გახდები!კი არ ვოცნებობ, მიყვარხარ,რამდენი წელი გავიდა უკვე რაც მიზნად გისახავ...შენ ჩემი ქმარი გახდები,არ ვხუმრობ, მართლა მიყვარხარ, ყველაზე კარგი ბიჭი ხარ,ვინც მე ოდესმე მინახავს.შენ ჩემი ქმარი გახდები,

მე - შენ

გელოდებოდი... ისე გიცდიდი, როგორც დედა ომში წასულ შვილს. მენატრებოდი... ისე გნატრობდი, თითქოს სუნთქვისათვის ჰაერი მაკლდა.

მე, შენ და დინამოს სტადიონი {სრულად}

იმ დღეს დინამოს სტადიონზე მესხმა ნაკაშიძეს მეორედ სთხოვა ხელი. იმ დღეს ქართული ფეხბურთის და მესხის ისტორია დაიწერა. -მე შენ და დინამოს სტადიონი. ყურთან დაუჩურჩულა კაცს. -ახლა უკვე ჩვენ და დინამოს სტადიონი. მუცელზე გადაატარა ნატიფი თითები და ჩაიხუტა.

მხოლოდ შენ იცი...

მხოლოდ შენ იცი მხოლოდ შენ გესმის ის რასაც ყურში თავსაც არ ეტყვი... გებრძვის და იბრძვის იბრძვი და ებრძვი.. ოღონდ ვის ან რას თავად არ გესმის.. ნეტავ თუ ხვდები გახდი უხეში ცოტა გიკლია გახდე უკმეხიც.. მე მეურჩები მას ეურჩები..

შენ ჩემი სიყვარული ხარ

შენ ჩემი სიყვარული ხარ! ჩემი ვნებების რისხვა. შენხარ უკიდეგანო. და პლანეტის მზე ხარ. შენი სიყვარულით არ მასვენებდა მე, ზე ცა. მინდა რომ ჩაწვდე ჩემს გულის ფიქრებს!

შენ წახვედი (სრულად)

-მისგან რა გინდათ?-კითხა მართას შეყვარებულმა ლუკამ-შენც ხომ არ გინდა?-კითხა და იარაღი დაუმიზნა-არა... არა მაპატიეთ-თქვა მან და თავი დახარა, მშიშარა ლაჩარი. მართა ფეხზე ადგა და ლუკას მკვლელი სახით შეხედა, ლუკამ ჯერ

ისევ შენ ?! (XI)

-დათო, მგონი ეს წვენი გაფუჭებულია.- მივუბრუნდი ჩემს ძმას მას შემდეგ, რაც ანანასის წვენის ჭიქა სულმოუთქმელად გამოვცალე. მას შემდეგ, რაც თამაზის სახლიდან წამოვედით და Mcdonalds-ში ბიჭებს დაწვრილებით მოვუყევი ყველაფერი, იმის ნაცვლად, რომ ყველა ჩვენს