ჩვენი ეგრეთ წოდებული ცხოვრება (ისტორია IV სრულად / დასასრული )

" მე მოგცემ ჩემს ხმას, სუნთქვას და თვალებს, სხვა არაფერი არა მაქვს მეტი. მე მოგცემ ჩემს გულს, თუკი შენს ხელებს ძალუძთ ატარონ შიშველი ცეცხლი. მე მოგცემ ჩემს ფიქრს, თუკი შენს სხეულს არ დაღლის მძიმე, ვეება ფრთები..."

საბედისწერო საღამო (დასასრული)

-კარგი,დაჯექი და მისმინე , არ ვიცი როგორ დავიწყო, ან აქამდე რატომ არ გითხარი, მართლა არ ვიცი ,მაგრამ არ მინდა რომ იფიქრო თითქოს შენზე არ ვდარდობდი, არ მაინტერესებდა შენი აზრი -მამა ვერ ვხვდები ? თუ კიდევ ციხეზე აპირებ.. -არა მამი, არა. დედაშენზე

რას ელი ჩენგან ? დასასრული

ზამთრის არდადეგებზე ბაკურიანში წავდით დასასვენებლად. უზომოდ ბევი ვისეირნეთ თოვლში, უამრავი სურათი გადავიღეთდა უამრავჯერ ვუთხარი უფალს მადლობა მისი ყოლისთვის.

არ მეგონა, რომ გიყვარდი (სრულად)

ოჰ გოგოს უყურე რა უკვე შეითვისა ცოლობა - ახარხარდა ნინი და თათაც აიყოლია - მოკეტეთ და ჭამეთ- დავუტიე ორივეს და ბოსტნეულით სავსე თეფშს წავეტანე. დღევანდელი ამბების გამო ძაან ვფორიაქობდი და დიდად ვერაფერი ვჭამე, ამასობაში კაბაც მომიტანეს ,თათამ

მეორედ (დასასრული)

-რაღაც გავიგე ქვემოთ... -მაინც ვიწყებ. - რა გაიგე? - არც ამ წამს ეტყობა წამიერი აღელვებაც კი. - რომ მიდიხარ. ახლა კი ეცვლება მზერა. კალამსაც გვერდით დებს. წამიერი დუმილია. ბოლოს მაინც დგება ფეხზე და რამდენიმე ნაბიჯით მიახლოვდება. -მინდოდა რომ

GAMA-ბრძოლა შიშველი ხელებით. დასასრული

ადამიანებმა ბედნიერი მომენტები უნდა შევიქმნათ ჩვენთვის და კარგად აღვბეჭდოთ მეხსიერებაში. ყველაფერი ის რაც გვახარებს, რაც თითებზე ჩამოსათვლელად გვაქვს მთელი ცხოვრების მანძილზე. მე თქვენ გკითხავთ და რამდენი ბედნიერი მომენტი გახსოვთ თქვენ განვლილ

შურისძიების მსხვერპლი დასასრული. IV ნაწილი

-ანდრიას გამო! მინდოდა ჯერ საკუთარ გრძნობებში გავრკვეულიყავი, რადგან არ გეფიქრა რომ დემეტრეს მის გამო დავუახლოვდი -შენთვის ჩემი აზრი ასეთი მნიშვნელოვანია?-გაეღიმა ანას -კი!-ბრაზნარევი ტონით უთხრა თათიამ და მასაც გაეღიმანა.

სტოკჰოლმის სინდრომი, დაწყნარდი გულო ( დასასრული)

არ მსურს, რომ ეს ტკივილი დამთავრდეს, გამოილიოს და ამოიწუროს! რადგან სწორედ ეს ტკივილი გაკავებს ჩემში. მე ვიცი, რომ ეს სიცოცხლე არ არის! ეს უბრალოდ ინერციაა! ეს არის მუდმივობის მახე, რომელშიც გავები და მე ვწვები ჩემსავე ხელით შექმნილ ნიუტონის

დაუჯერებელიც კი არაა დაუჯერებლი (დასასრული)

მართასა და არჩილის გზების გადაკვეთის დასასრული,ტირანი მამა რომელიც შვილის ცხოვრების დანგრევას ცდილობს პრინციპების გამო, ბავშვობის სიყვარული რომელთანაც აწ უკვე სიძულვილის და სიბრაზის მეტს ვერაფერს გრძნობს მართა,თუმცა რისთვისაა დაუჯერებელიც კი

შურისძიების მსხვერპლი (დასასრული ll ნაწილი)

- დარჩები? -დავრჩები-ანამ თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია და თითისწვერებზე აწეულმა ტუჩებში ნაზად აკოცა