ბედნიერების რეცეპტი (ოცდამეცხრამეტე თავი)

ეულად მიაბიჯებდა ნათება შეპარულ ქუჩებში. ადრე ალბათ ბიჭებთან დარეკავდა, გამოსვლას თხოვდა, მაგრამ ახლა... უბრალოდ მიდიოდა, უმისამართოდ, მიდიოდა საკუთარ ტკივილთან პირისპირ მდგომი. კარგა ხანია სიმარტოვეს შეჩვეოდა თორნიკე. უნდოდა ეღრიალა იქნებ ეტირა

ბიზნეს ვუმენი (თავი 16)

„გცალია რო ვილაპარაკოთ? მემონატრე უკვე ://// თან რაღაც უნდა გითხრა “ პასუხის ლოდინში პიტნის ჩაის მზადება დავიწყე, მალე ტელეფონი აწრიპინდა, გიგა სკაიპით მირეკავდა, მეც ღიმილით ვუპასუხე. ეკრანზე თვალებ ჩაშავებული, ლოგინში მწოლიარე და წელ ზევით

მსოფლიო სხვა თვალით (თავი მეხუთე)

მსოფლიო სხვა თვალით ჩემი პირველი სათავგადასავლო მოთხრობაა , თქვენ პატივად გხვდათ იმოგზაუროთ უბრალო სახანძროს უფროს ნიკ ჯოუნსთან ერთად რომლის თვალწინ მსოფლიო შეიცვლება ერთი ვირუსის გავრცელებით, ნიკი იწყებს დღიურის წერას და თქვენც თან მოსდევთ მის

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი23)

- დიდი ხნის მეგობრობა გვაკავშირებს. ეხლა კარგად მისმინე. მელანოსთან შოთას სახელი არ ახსენო და არც შოთასთან ახსენო მელანოს სახელი.... -კი მაგრამ რა ხდება ასეთი.

ის იდიოტი , მე კი გიჟი (2 თავი)

მეორე დღეს იმ იდიოტური შემთხვევიდან , როდესაც დილიძე დამეჯახა , დილით ადრე გამეღვიძა , რადგან მოსვენებას არ მაძლევდა მისი სიტყვები -შენ კი გიჟი...(და მისი ამპარტავანი თუმცა იდეალური ღიმილი). ეს გავიფიქრე და უცბადვე წამოვხტი საწოლიდან . ჩემს თავს

მოსწავლის ნათლია (თავი 2)

ბავშვები მალე გაისტუმრა, თუმცა თვითონ გვიანობამდე შეყოვნდა სამსახურში. გადაწყვიტა, შაბათ-კვირას კარგად დაესვენა, ამიტომ პროექტის გეგმა იმ დღესვე დაასრულა. უკვე 10 საათი ხდებოდა სამსახურიდან რომ გამოვიდა. აპრილის თბილი, საღამო იყო. ოდნავ ჟინჟლავდა

მივედი, ვნახე, შევიყვარე (თავი მეხუთე)

როდესაც ლანამ ცურაობით გული იჯერა, სასტუმროში დაბრუნდა. თან ეჭვის თვალით ათვალიერებდა იქაურობას, ეშინოდა ალექსანდრე კიდევ არ შემომეფეთოსო და გულში ბედს წყევლიდა. რაღა მაინც და მაინც ერთ სასტუმროში მოვხვდითო.

მოსწავლის ნათლია თავი 1

მეგობრებო, უპირველეს ყოვლისა, ვისაც კიდევ გახსოვართ და ვინც განაწყენებულები ხართ ჩემზე, დიდი ბოდიში. ბოდიში, რომ ვერ დავამთავრე „ჩემი ერთ საათიანი მონსტრი შეყვარებული“, ძალიან მძიმე და რთული პერიოდი მომიწია ზუსტად მაშინ, როცა მისი წერა დავიწყე და

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი21)

იმ დღეს მაქსი ჩვენთან დარჩა, ამან ძალიან აღმაფრთოვანა. მე ძალიან დაღლილი ვიყავი ამიტომ მალევე ვთხოვე ნინიკოს რომ "ჩემი ოთხი" ეჩვენებინა. -ნინი?! მე სად დავიძინებ? -შენს ოთახში. - ეს პასუხი რათქმაუნდა მესიამოვნა. მოკლედ რომ აგიღწეროთ ნიას

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს(საცდელი თავი)

სიყვარული უბრალო სიტყვაა ,მანამ ,სანამ არ გამოჩნდება ის ,ვინც მას მნიშვნელობას მისცემს.ყველას ცხოვრებაში ერთხელ მაინც სწვევის ნამდვილი სიყარული,რომელიც გარშემო არსებულ ყოველგვარ საზღვარს არღვევს და დაუკანონებელს აკანონებს. ალბათ, რთულია რომელიმემ