მაგრძნობინე თავი ბედნიერად (თავი2)

მგონი მთელი სემესტრის განმავლობაში პირველად ავდექი ასე ადრე, რადგან ბევრი დრო მქონდა არ ვჩქარობდი. გარეთ ციოდა თუმცა მე სულ არ ვგრძნობდი სიცივეს ,ამიტომ გადავწყვიტე ჩემი ლამაზი საშუალო სიგრძის ტყავის ქვედაბოლო ჩამეცვა. ზოგადად მიყვარს იმის ჩაცმა რაც

Never miss a chance to dance(V თავი)

მეორე დღეს ჩემი ოთახის კარის ხმამ გამაღვიძა.ცალი ქუთუთო მძიმედ ავწიე და დავინახე მაქსიმე ერთი დიდი და ძალიან ლამაზი გვირილით ხელში. მაშინვე გამოვფხიზლდი და თავი წამოვწიე. -როგორ ხარ?−მეკითხება სევდიანი,ხრინწიანი ხმით.ისეთი ხმა ჰქონდა თითქოს იტირაო

უცხო ქალის ცრემლი 13 თავი

-მეც ვიყავი შენი ასაკის და მეც გამოვცადე ამ ბედნიერი გრძნობის ნექტარი შვილო,ამიტომ ადვილად ვარჩევ შეყვარებულ ადამიანებს.სიყვარული გულში იბადება,თვალებში იკითხება,დროში კვდება და გულში იმარხება.ხოდა გაუფრთხილდი ამ საოცრად ნაზ გრძნობას.

სიყვარულის ნაყოფი 1 თავი

ესეც იმავე სიამაყით წარმოთქვა რატიმ. აქაოდა სამედიცინოს სტუდენტი ვარო. ამ საუბარმა ნერვები მომიშალა. რატომ? იმიტომ პირველ რიგში რომ ასე გულგრილად ეკიდებოდნენ ბავშვის მოკვლის საკითხს და რომ არ ადარდებდათ შედეგი. მეორე იმიტომ რომ ახლახანს სწორედ იგივე

20მარტი იყო ( თავი 1)

ცოლი და შვილები . ბიჭი და გოგო . ცოლს ნინა ხოლო შვილებს ლიზა და სანდრო ჰქვიათ. ლიზა 18 წლისაა წარჩინებული მოსწავლე განებივრებული გოგოა მთელი უნივერსიტეტის ბიჭობა მასზე გიჟდება იგივეს ვიტყვი მის ძმაზე სანდრო20 წლისააა და უნივერსიტეტში გოოგოების

ემა (თავი 5 )

სივრცეს ცივად მიშტერებოდა გეგა,თან ვისკის ბოთლისთვის ისე ძლიერად შემოეჭდო თითები თითქოს დახრჩობას უპირებსო,ყოველთვის შეეძლო ბუნებას,ხეებს, სიმწვანეს მისი დამშვიდება,ეს "საიდუმლო თავშესაფარი" მიისაკუთრა,ესეც ცუდი ჩვევა იყო,მესაკუთრე გახლდათ

Never miss a chance to dance(IV თავი)

და აი ნანატრი შაბათი-კვირა...დილით 12საათამდე მეძინა,მერე დედაჩემი შემომივარდა ხო ცოცხალი ხარო და მეც გამეღვიძა,მაგრამ მალევე შევიბრუნე ძილი. დაახლოებით პირველი საათისთვის ლიზა შემოვარდა ოთახში და გამაღვიძა: -კაი რა ლიზა,შაბათ-კვირას მაინც მაცადე

მაგრძნობინე თავი ბედნიერად (თავი 1)

სკოლაში დაგვიანება ჩემთვის უკვე ჩვეული პროცესია, თუმცა როცა გამოცდაზე დაიგვიანებ ეს უკვე დიდი უპასუხისმგებლობაა. როგორც წესი ნელა მივიზლაზნებოდი ლოგინიდან კარადისკენ თან თვალებს ძლივს ვახელდი,ყველაფერი ამ ფილმების ბრალია,რომელ საათზე დავიძინე ისიც

ბიზნეს ვუმენი (თავი 13)

„გიგა სად ხარ ფრენა ოთხზე არ გაქ? აეროპორტში რომელზე მოვიდე?“ ამის გახსენებაზე საათს ვუყურებ და ოცი წუთი აკლია ამ დროს ტაქსს დაწერის თავი არ მაქ იმიტომ რაიმე ტაქსის კომპანიის ნომერს ვეძებ მესიჯი რომ მომდის.

უცხო ქალის ცრემლი 11-12 თავი

ადამიანები,გვიან მაგრამ აუცილებლად ხვდებიან თავიანთ შეცდომებს.ზოგი იხტიბარს არ იტეხს,ზოგს აღიარება უჭირს,მაგრამ დრო,ეს დალოცვილი დრო ყველას და ყველაფერს თავის ადგილას აყენებს.ჯიმი ელისოს გაუჩინარების შემდეგ,სულ სხვა ადამიანი გახდა.მართალია ცოლი და