ის იდიოტი , მე კი გიჟი (1 თავი)

15 სექტემბერი ; პირველი დღე ახალ სკოლაში . სიმართლე რომ ვთქვა ეს ფაქტი სულ არ მაწუხებს , ეს უკვე მეხუთე სკოლაა რომელშიც ვსწავლობ , ასე რომ , დიდი ხანი ალბათ არც აქ გავჩერდები . მე უკვე მივეჩვიე ჩემი ცხოვრების სტილს , ახლო ურთიერთობას არავისთან

მივედი, ვნახე, შევიყვარე (თავი მესამე)

- აქ კიდევ გნახავ? - სიტყვა დააწია მამაკაცმა - არამგონია - მოუტრიალებლად თქვა და ისევ გაუჩინარდა. - კარგი პარტნიორი ხარ.. - თავში გაუელვა ამ წინადადებამ ალექსანდრეს, ისევ სიმწრით ჩაეწინა და ლანას ნათქვამი ორაზროვნად გადააკეთა.

გთხოვ არ წახვიდე, უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ (თავი22)

-მელანო დღეს რაღაც გახარებული ხარ და რა ხდება? -თამუ ლაშას ხომ იცნობ? -ხო რა როგორც შენ ისე. -მოიცა მოიცა თამუნა ლაშა ვინაა? -კარგი რა იკა ნუ დაიწყებ ეხლა ეჭვიანობას. მელანოს დარტაკა უნიში და მაშინ გავიცანით, გაგაცნობ მერე. მიდი გააგრძელე გოგო შენ.

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეექვსე თავი)

- როგორც ვხედავ მართალია როცა ამბობენ ადამიანი იმედით ცოცხლობსო. სადამდე ჩაეჭიდები ხავსს წყალწაღებულო ? - შემომხედე და მითხარი რო ნუცა გიყვარს. - კარგი. ალისფერი თვალები შემომანათა.. ნუცა მიყვარს

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეთორმეტე )

-როგორ ხარ ? რა გჭირს ? რამე გინდა ? თავი გტკივა ? ცუდად ხარ ? ... - კითხვების კორიანტელი მომაყარა და თავზე ფერება დამიწყო . -კარგად ვარ, უბრალოდ შხაპის მიღება მინდა . - ჩავიბურტყუნე და ის , ის იყო უნდა ამდგარიყავი რომ ვიგრძენი ალექსანდრეს ტორები

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (11 თავი)

სახლში შევდივართ. მისაღებში ჩვენი მშობლების წინ ჩვენგან ზურგს უკან ვიღაც გოგო ზის. ის ბრუნდება. ატირებული ლიკა სანდროს უყურებს. მის დანახვაზე ვერც მე ვიკავებ ცრემლებს -ყოჩაღ სანდრო. -მხოლოდ ამას ვამბობ და ჩემი ოთახისკენ მივდივარ. -სად მიდიხარ?

მსოფლიო სხვა თვალით (თავი მესამე)

მსოფლიო სხვა თვალით ჩემი პირველი სათავგადასავლო მოთხრობაა , თქვენ პატივად გხვდათ იმოგზაუროთ უბრალო სახანძროს უფროს ნიკ ჯოუნსთან ერთად რომლის თვალწინ მსოფლიო შეიცვლება ერთი ვირუსის გავრცელებით, ნიკი იწყებს დღიურის წერას და თქვენც თან მოსდევთ მის

მაბედნიერებ! (14 თავი)

როგორც კი საავადმყოფიში მივედი მანქანიდან გადმოვედი და შენობაში მისაღებში მჯდომ გოგონას ნერვიულად ვკითხე ალექსანდრე ქავთარაე რომრლ პალატაში იყო. -თქცენ ვინ ბრძანდებით? -მიდი ცოლი -ბოდიშით მაგრამ ვერ შეგიშვებთ. -როგორ თუ ვერ შემიშვებთ საით არის

ნამდვილი სიყვარული (თავი 4)

როდესაც გონს მოვედი, მყუდრო პატარა ოთახში აღმოვჩნდი, თავი საშინლად მტკიოდა, სად ვარ? ან ვინ მომიყვანა აქ? უამრავი კითხვა მიტრიალებდა თავში როდესაც ოთახის კარები გაეღო, და შემოვიდა ის <3 შევცბი, არვიცოდი რა მეთქვა ან რა მექნა, უბრალოდ გავშეშდი და

ყველაფერი სვანეთში დაიწყო (1თავი )

მე ვარ ნია დარასელია 17 წლის აბიტურიენტი ჩემი ოცნებაა სამედიცინოზე სწავლა . გარეგნობა დიდი არაფერი თაფლისფერი თვალები საშუალო სიმაღლე და წაბლისფერი თმა . მშობლები დედა ანა დოლიძე 34 წლის მამა ლევან დარასელია 36 წლის . მეგობრებს რაც შეეხება