ემა (თავი 3)

დღეები ერთმანეთს მისდევდა,მაგრამ რეალურად არაფერი იცვლებოდა,არც კოშმარები მაძლევდნენ მოსვენებას და არც ოლია, ქალი ამაოდ ცდილობდა ორი ლუკმა მაინც მეჭამა,მთელი დღეები საწოლში ვიწექი,ქათქათა ჭერს მივშტერებოდი უსიტყვოდ,სიცოცხლე შევწყვიტე ერთადერთი რაც

ემა (თავი 2)

"როცა ცხოვრება განსაცდელს მოგივლენს თქვი:ოჰ,როგორ მიყვარს განსაცდელი! სხვა რა დაგრჩენია?" ჩემს ფიქრებსა და ჰენრი როლინსის სიტყვებზე მწარედ გამეცინა,ნეტავ ასე მარტივი იყოს ყველაფერი,ნეტავ მართლაც შემეძლო მეთქვა რომ მიყვარდა განსაცდელი.არსებობენ

უცხო ქალის ცრემლი 10 თავი

ასეთ მძიმე ავადმყოფს, ვერსად ვერ წაიყვანთ.ჯერ წარმოადგინეთ საბუთები,რომ მისი ნათესავი ხართ.აქ ჩართულია მილიცია და საელჩო,მე მათ უნდა შევატყობინო,ამიტომ თქვენი მონაცემები მჭირდება.ხო,შეგიძლიათ მითხრათ რა ჰქვია გოგონას?ჩვენ დღემდე არ ვიცით მისი სახელი.

დაუმორჩილებელი ( თავი 12 )

-ისევ თავიდან ვიწყებთ დილანდელ საუბარს ? ხმა გაუღიზიანდა -არაფერს ვიწყებთ ლიზ. აქ სალაპარაკოდ არ ვარ,უნდა გიყურო . ალხეინად გადაიდო ფეხიფეხზე და კომფორტულად მოთავსდა -შენ ავადმყოფი ხომ არ ხარ ? რა უნდა მიყურო ,არ გითხარი არ მინდა შენი დანახვათქო

უცხო ქალის ცრემლი 8-9 თავი

იცი?არ გიცნობ და არ ვიცი ვინ ხარ,მაგრამ შენს მიერ წარმოთქმულმა ერთმა სიტყვამ ,,დედა'' ჩემში გაიარა და ტკივილად მოედო მთელ სხეულს.ათი დღეა უკვე გიყურებ და მდუმარედ ხარ,შენც იბრძოლე შენი თავის გადარჩენისთვის.ვინ იცის, შენი დედა როგორი მოლოდინით

ძიძა თავი მეთერთმეტე

მეც მივეხუტე და ხელი მხრებზე შემოვხვიე.ლოყაზე რამდენჯერმე ნაზად ვაკოცე.კაცს ჩემს საქციელზე გაეღიმა, არ ელოდა. თითებზე ვეთამაშებოდი. ისეთი ნატიფი ხელები ჰქონდა ბევრ ქალს შეშურდებოდა. ცოტა დავლიეთ, ბევრი ვიცინეთ. ნიკომ ბავშვობაზე მკითხა. მოვუყევი

ბოლო იმედი (თავი 3) დასასრული

მეგონა ჩემი ბედისწერა იყავი, ერთმანეთისთვის ვიყავით დაბადებულები, მეგონა დრო მხოლოდ სიყვარულს გააძლიერებდა არადა პირიქით მოხდა...მეგონა ვიპოვე შენი სახით ცხოვრების თანამეგზური მაგრამ აქაც შევცდი! მე შენში შევცდი! მე იმდენად გენდე, რომ მთელი საკუთარი

Never miss a chance to dance(II თავი)

პირველი დღე სკოლაში თითქმის გადავაგორე.წასვლამდე ჯერ ჩემი დის კლასში შევიარე. სესილი უკვე წაეყვანა დედას.შემდეგ ბიბლიოთეკაში ჩავირბინე და ხვალინდელი დავალების გასაკეთებლად რამდენიმე წიგნი გამოვიტანე.სკოლიდან გამოვედი და მოსახვევამდე ფეხით წავედი.

ემა (თავი 1)

-და რაც მინდა მომცემ?-ირონიულად ჩაიღიმა და ზიზღით ამათვალიერა -გააჩნია თქვენს სურვილებს-თითქოს არაფერიო ისე ავიჩეჩე მხრები -შენ რა გამბედავი ყოფილხარ!ნუთუ არ გეშინია? -რისი უნდა მეშინოდეს?მე ჩემს სამუშაოს ვასრულებ -და შენს მოვალეობებში ჩემი

ტკბილი წვიმა (მერვე თავი)

ნოე სახლში გამთენიისას დაბრუნდა.უძილობისგან თვალები ეწვოდა.მანქანის კარი ჩაკეტა და სადარბაზოში შევიდა.ლიფტიდან გამოვიდა თუ არა უძილობა მაშინვე დაავიწყდა,მისი სახლის კარი ნახევრად ღია იყო.სახლში შევიდა. –კატო.სად ხარ? პასუხი არავინ გასცა.