ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი7)

როგორც ჩანს ცოტა კიარა ძალიან ეტკინა, დამაყრუებელი, მაგამ წუთიერი ყვირილის შემდეგ ხელი შევუხვიე, რატომღაც ვერ ვიტანდი მის ტკივილს, რატომ? რატომ ვღელავდი სანდროზე? ნუთუ რამე... არა არ არსებობს, არანაირი გრძნობა არ არსებობს... იმ ღამეს ბიჭები

მკვდარი ანგელოზი (თავი 2,3)

დავიღალე...აღარ შემიძლია...მივდივარ...უცბად სუნთქვა შემეკრა, ვეღარ ვსუნთქვადი, თითქოს სპირტის სუნი... თვალები ნელ ნელა მეხუჭება და იმის მერე არაფერი მახსოვს...თვალები გავახილე,მხოლოდ ბუნდოვნად ვხედავდი რა ხდებოდა, ძალა გამოცლილი მქონდა, ბუზის

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი 6-7) დასასრული

სიტყვებს არ უჯერებდა...გაოგნებულმა ახედა ლუკას, დაინახა ბიჭის თვალებში მოციმციმე პატარა ჭინკებს..მარიამს გაეღიმა და მაგრად ჩაეხუტა მისთვის მიუწვდომელ და თბილ სხეულს..ლუკა ვერ იჯერებდა,რომ ახლა მის მკლავებში მარიამი იყო. ხელები სახეზე ფრთხილად

ქუჩის სამოთხე (მეცხრე თავი)

ერთმანეთზე მოხვეულები ვიდექით და არ ვუსმენდით ხალხის შეძახილებს. თავი ავწიე და მის ნაკვთებს დავაკვირდი. მწვანე, ლურჯი და წითელი განათება ეფინებოდა სახეზე და მისი დანახვა შეუძლებელი ხდებოდა. ჯიუტად მინდოდა მენახა, მინდოდა ისევ მეგრძნო იგივე. თავი

მარტო (თავი 10)

ისტორია მარტოსულ სტუდენტ გოგოზე, სახელად ემილი. ის რეალობას ობიექტურად ვერ აღიქვამს და ცხოვრობს თავის მიერ გამოგონილ აბსტრაქტულ სამყაროში. ჰყავს ერთადერთი მეგობარი -ჟანეტი. გოგონები სრულიად განსხვავდებიან ერთმანეთისგან. მოულოდნელად, ემილის

მაფიის ბოსი! თავი 5 (1D Fanfic) +18

-ნენსი! სად ხარ? -ახლავე ნაილ სააბაზანოში ვარ,გამოვდივარ! გამოსძახა სააბაზანოდან ნენსიმ და მალევე გამოვიდა პირსახოც შემოხვეული. ბიჭი ფეხზე წამოდგა და აკოცა შეყვარებულს -ხელები დაიბანე ვისაუზმოთ და სამსახურში წავიდეთ ნაილი სააბაზანოსკენ გაემართა

სიზმარი სიყვარულისა (4 თავი)

-რა ხდებათოკო მიდის თამადასთან და ჩუმად რაღაცას ეუბნება შემდეგ შემოდის ლადო და ორივე ერთად თავიანთ ადგილს უბრუნდებიან, სამივენი მე მიყურებენ და მიღიმინა, უცნაურად, რამაც გაღიზიანების პიკს მიაღწია ? ჯანდაბა შევწუხდი უკვე ამ უცნაური ქცევიით -კაი ლილ

თავი შემაყვარა!!

-სად მიდიხარ!? -კლუბში!-მივაძახე და ფეხს ავუჩქარე. -ჭკვიანად,მეც მალე მოვალ!-მისი ხმა შორიდან მომესმა,ხმა არ ამომიღია.გზა გადავკვეთე და უსასრულობაში წავედი.ქუჩას მივეყვებოდი და წკაპ!წკუპ!წკაპ!წკუპ!ლამაზად წამოვიდა წვიმა,ნელა აუჩქარებლად და მეც

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი 2-3-4)

-გაჩუმდით!-გააჩერა მოლუღლუღე საბა-ამხელა ბიჭები ხართ, ეს თქვენი აზრით ნორმალურია? ახლა გინდათ დაგსაჯოთ?-მკაცრად განაგრძნობდა საუბარს, ბიჭებმა თავი დახარეს, გოგონებს გახედა ქალმა, თითი ტუჩებთან მიიტანა და თვალი ჩაუკრა ,,ჩუმად იყავითო" -არა რა

უხილავად შემაყვარე თავი

ნინი აივანზე, ყავის ფინჯნით ხელში გამოვიდა და სავარძელზე კომფორტულად მოთავსდა , უნებურად ფიქრს მიეცა.ფიქრობდა ყველაფერზე წარსულზე,მომავალზე,არსებულსა თუ არარსებულზე როცა ფიქრიდან ტელეფონზე ესემესის ხმამ გამოარკვია ფიქრისგან შებყრობილმა ტელეფონს