ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი2)

ის ღამე ისეთი გრძელი იყო და ისეთი მდუმარე... თვალები გავახილე თუ არა მაშინვე წამოვვარდი საწოლიდან და ოთახიდან გამოვვარდი, -ეიი სად მიდიხარ? რა ხდება? რა გჭირს?- ეს კითხვები არ მასვენებდა... სიბნელეში მიჭირდა საგნების გარჩევა. ნერვიული აშლილობა

სი მიშგუ მიჟ ხი! (თავი 3)

,,-ახლა ჯერ მხოლოდ ათი საათია, ამიტომ ზევით ავალთ მთაზე და იქიდან გადმოვხედავთ სვანეთს. - იოანემ გამოგვხედა და ხელით გვანიშნა, თუ სად უნდა ავსულიყავით. ჩვენც თავი დავუქნიეთ და მას გავყევით. -თან ამ ადგილზე მოგვიყევი რამე, რა.. - ძალიან

იძულებითი თანაცხოვრება (3თავი)

-რა რა უნდა ავირჩიო? -უნდა იყო ჩემი საყვარელი. ცრემლების და ჭირვეულობის გარეშე ან ჯობია უარი თქვა შენს მსხვერპლზე და უკან დაბრუნდე, ნიკა და მე სხვანაირად გავარკვევთ. მიუხედავად იმის რომ ამ ყველაფერს არ ეანმხებოდა მაინც მიიხვდა რომ ვაჩე მართალ იყო,

სიყვარული მოდის,სიყვარული ქრება (თავი 2)

გამთენიისას ჩამეძინა,დილით კარების გაღების არასასიამოვნო ბგერები ვიგრძენი და ბალიშს ხელები უფრო მჭიდროდ მოვხვიე. -ადექი,დაბლა გელოდებიან.ცალი თვალი გავახილე და კარებთან მდგომ ელენეს გავხედე,ელენე ჩვენთან წლებია მუშაობს,ოჯახის წევრივითაა.მე და ანდრია

მოლურჯო სული (თავი 5)

-ცუდათ ხართ? შემანჯღრია და გონს მოვეგე, თვალები დავხუჭე ღრმად ამოვისუნთქე და პასუხის გასაცემად სიტყვებს დავუწყე ძებნა. -არა, კარგად ვარ.. ბუტბუტით ამოვილაპარაკე. -მაშინ რატომ ტირით?! გოგო არ მანეებდა თავს. -არაფერია, მადლობთ ყურადღებისთვის.

შენ ჩაგიფიქრე მაშინ თავი 2

ლიფტის კარი იღება , ჯერ ჩანთებს ვაწყობ შიგნით მერე მეც შევდივარ , ღრმად ამოვისუნთქე ახლა წარსულისკენ ვდგამ ერთ ნაბიჯს , ერთი სული მაქვს ჩემს სახლში როდის შევაბიჯებ , ვერც კი წარმოიდგენთ ეს რამდენად კარგი სეგრძნებაა, ცრემლებით ამევსო თვალები კარი

ბედნიერების რეცეპტი (მეოთხე თავი)

დაღვრემილი სახით გაჰყურებდა ხეობაში დაკლაკნილ გზაზე მიმავალ ავტომობილს ნიკოლოზი, დედის კალთაში მჯდომ პატარა თორნიკეს თავი გამოეყო ფანჯრიდან, გაკრეჭილი, ბედნიერი სახით უქნევდა ხელს და ნახვამდისო, ხმამაღლა ეძახდა მამაოს. ბავშვის წკრიალა ხალისიანი

სიყვარული მოდის,სიყვარული ქრება (თავი 1)

დაცვამ კარები გაგვიღო და სახლის წინ გავჩერდით,მანქანიდან გადავიდა და სახლში შევიდა,რა გაუძლებს ორ საათიან ლექციას,ან მაკას თვალთმაქცობას,რომ ვითომ ჩემზე ღელავს. როდის შევიცვლები?ან რატო არ ვგავარ ანდრიას,ბიძაშვილს რომელიც მამამ გაზარდა.თვალებს

საბედისწერო რომანი თავი 7

ოცნება იყო რომ მალდივებზე საყვარელ ადამიანთან ერთად წავსულიყავი მარამ ამ უტვინომ საიდან მოტვინა ამდენი...... 6 საათიანი მგზავრობის შემდეგ ჩავედით ჩემს საოცნებო ადგილას ყველაზე სუმპატიურ ადამიანთან ერთად.დავბინავდით სასტუმროში,არათქმაუნდა ერთ

ფიქრებში დაკარგული [1 თავი]

- რატომ ხდება ყველაფერი ასე? - ფიქრობდა ტატია. - ერთხელ მაინც ხომ შეიძლება, რომ რამე გამიხარდეს? დავიღალე ასეთი ცხოვრებისგან! დილა გათენდა ტატია სკოლაში მიდის. ცდილობს არ შეიმჩნიოს ნამტირალები სახე, მაგრამ ლაზარე ყველაფერს ამჩნევს.