მათხოვარი (8 თავი)

მერვე თავი ალბათ, ყველას აქვს მომენტი როცა უბრალოდ ფიქრობ, რა იქნებოდა სათანადო დროს სათანადო გადაწყვეტილება რომ მიგეღო. დღემდე ვერ ვიგებ, რატომ გავჩერდი იმ ოჯახში, რამ დამაკავა იმ ადამიანთან. არ ვიცი რა დამემართა, ზუსტი ახსნა ვერ მოვუძებნე საკუთარ

სკოლა (თავი 3)

კარგა ხანს სიტყვა არავუს ამოუღია. სიჩუმე თემომ დაარღვია. მისი ხმის გაგონებისას ჟრუანტელმა დამიარა, და ბეეჰემოტებმა უფრო ძლიერად დაიწყეს სირბილი ჩემს სხეულში. – გოგონა! – მითხრა თემომ. – მე მეუბნებით? – გაკვირვებისგან თვალები გადმომეყარა.

სერიული მკვლელის თვალით დანახული სამყარო-პირველი თავი

ზუსტად ისეთი საღამო იდგა ზამთარს რომ სჩვევია-ცივი და სუსხიანი.თოვლი ქუჩაში აქა იქ თუ შეგხვდებოდათ მაგრამ ტალახისგან გაშავებული, მის ირგვლივ კი წყლის საკმაოდ დიდი გუბეები იდგა. აკანკალებული ხალხი ქუჩაში ჩქარი ნაბიჯით მიდიოდა, სახლში მისვლა

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მეთვრამეტე თავი)

პირველად მაიკო რომ ვნახე პატარები ვიყავით. გვანცი მივიყვანეთ ფორტეპიანოზე და იქ იყო. ყურადღება არ მიმიქცევია. არც დავინტერესებულვალ, პატარა შეუხედავი გოგოთი. მერე წლები გადიოდა და ლამაზდებოდა. დღითიდღე უფრო მიმზიდველი ხდებოდა. ამას ვერ ვამჩნევდი.

სამუდამო არაფერია (თავი 5)

ბოლო მომენტები მიტრიალებს თავში, და საშუალებას არ მაძლევს რომ გავიხსენო რა მოხდა. მხოლოდ მისი ტუჩების გემო მახსოვს, ბოლოჯერ რომ შემეხო და ისევ ამიფორიაქა გული. შემდეგ კი მხოლოდ სიბნელეა. არვიცი რა მჭირს, მინდა რომ თვალები გავახილო, გავიხსენო, მაგრამ

სვანის შეყვარება შარია(თავი 3)

აუდიტორიის კარი,როგორც კი გავღე ვიღაცის გამაყრუებელი ღრიალი მომესმა,სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით ,როგორც იმ წუათას დავასკვენი ალბათ კარი ვიღაცას მოვარტყი და რადგანაც საკმაოდ ძლიერად გამოვაღე ეს ყვირილი არც გამკვირვებია.გარეთ

ვაჩე ვიბლიანი თავი 16

დილით თავის ტკივილმა გამომაღვიძა, ასე ვიცი ხოლმე ყოველთვის როცა რამდენიმე სახეობის სასმელს ერთმანეთში ვურევ. ოოოხ კაი მსმელივით კი ვლაპარაკობ, მაგრამ სიმართლე ხომ უნდა ითქვას. ხოდა იმას ვამბობდი როთავის ტკივილმა გამომაღვიძა და მეც

one thing(თავი 1_დან 8_მდე მეორე ნაწილი)

უკვე თვითმფრინავში ვარ... ვეშვიდობები ლონდონის ხედს და მასთან ერთად ყველაზე,ლამაზ,საყვარელ და კარგ ზაფხულს.. ეს ყველაფერი კი იმიტომ,რომ შენნ გაგიცანი ნაილ... მართალია გული მაკტინე,მაგრამ მაინც ძალიან ძალიან დიდი მადლობა იმისთვის,რომ მასწავლე რა არის

სიზმრის ქურდი (თავი XXII)

გაბრიელმა სახლამდე. -ხვალამდე! -ხვალამდე!-ვუთხარი და კარებისკენ შევტრიალდი, რომ სახლში შევსულიყავი, თუმცა გაბრიელი ხელს არ მიშვებდა. -დამშვიდობება?!-მითხრა ღიმილით.

დასაწყისი (თავი 4)

ნიტა დამიძახა გავშეშდი გისმენ მივუბრუნდი -გუშინდელზე მინდოდა ლაპრაკი. -რამოხდა გუშინ? -შენ რა არგახსოვს? ჩვენ ერთმანეთს ვაკოცეთ. -ააა ხო გამახსენდა (ძაით გავუღიმე) არუშავს მაგისმერე ალბათ ათს აკოცე ან რამნიშვნელობააქვს. -შენ რა ეჭვიანობ ?