სიზმრის ქურდი (თავი XVI)

-ეკა... ძალიან გთხოვ, მომისმინე!-მიმეორებს გაბრიელი, მაგრამ მე არ ვჩერდები, არც ფეხს ვანელებ. გაბრიელი მეწევა, გზას მიჭრის და ჩემს წინ ჩნდება.-ძალიან გთხოვ, მხოლოდ ერთხელ მომისმინე... მხოლოდ ერთხელ

მხოლოდ ხმა მესმის (თავი 3)

სახლიდან გასვლა ერთი იყო და ნინას ხმის გაგონება რომელიც ჩემსკენ გამოექნა და ჩამეხუტა სრული ბედნიერება. -ძალიან ძალიან გამიხარდა შენი ნახვა -მეც ნინა -წამო გავისეირნოთ სადმე. -კარგი გავიდეთ. სასეიის ისეთი თბილი და მეგობრული იყო ჩემს მიმართ რომ

მათხოვარი (5 თავი)

მეხუთე თავი - ჩვენი წასვლის დროც მოსულა! - უდარდელი ხმით ამბობს, უკანალზე ხელის მსუბუქი წამორტყმით აგდებს მუხლებზე წამოსკუპებულ კეკლუცად აკისკისებულ არსებას, კარგი ძმაკაცივით თვალს მიკრავს და სანახევროდ გამოხსნილი კარებიდან პირველი თვითონ გადის. -

არ შეიძლება! თავი 9

ქობულეთის გზაზე მივდიოდი და აზრით და გონებით შაკუნასთან ვიყავი. მთელი გზა ხმა არ ამომიღია, თავს ძლივს ვიკავებდი , რომ არ მეტირა. ამ ბოლო დროს ემოციური გავხდი, ესე მგონია დიდი ბურთი მაქვს გაჩხერილი კისერში და მახრჩობს. მაკლია შაკო.. ძალიან მაკლია..

ვაჩე ვიბლიანი თავი 3

გამთენიისას ადგომამ, ამხელა გზამ და ბოლოს უკვე ზღვაში ცურვამ ძალიან მომთენთა. სახლში როგორც კი მივედით, პირველი რაც გავაკეთე - ჩამოვიბანე ზღვის წყალი და მაშინვე ოთახისკენ გავეშურე დასაძინებლად. ბალიშის დანახვა და ჩემი გათიშვა ერთი იყო.

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი მეექვსე)

სწრაფად მოვემზადე და უცებ ჩავირბინე კიბეები. გიორგის ჩემოდნები უკვე მანქანაში ჩაეწყო და მელოდა. -არ გშია გვანც? -არა გიო არ მინდა არაფერი. -მართლა არაფერი მინდოდა ძილის გარდა. -კარგი მაშინ გამოვა კლარა და წავიდეთ.

მიჯაჭვული (XI თავი)

აქედან წავიდეთ და ახალი ცხოვრება დავიწყოთ ერთად. სალომე მითხარი, გაბედავ ამის გაკეთებას? გადაადგავ ამ ნაბიჯს? ვიცი, შეიძლება ზედმეტად ბევრს გთხოვ, მაგრამ... -შენთან ერთად ყველაფრისთვის მზად ვარ. - ამოისლუკუნა გოგონამ და კიდევ უფრო მაგრად მიეკრო.

სიამაყე თუ?! (თავი IV)

აკა და იოანე სასიამოვნო ბიჭები აღმოჩნდნენ. კესომ და იომ მალევე გამონახეს საერთო ენა და ეს ქალბატონიც სიამოვნებით გადაჯდა მის მანქანაში, რაზეც ხატიას მუჯლუგუნიც დაიმსახურა, ახლა მას მოუწევდა აკას გვერდით ჯდომა. ეს ორი ერთად კი სრულიად დაუშვებელი იყო,

ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მეშვიდე თავი)

-შენი არ მეშინია ,დღეის ამას იქით შენ ჩემთვის აღარ არსებობ. ისევე ამოგშლი, როგორც ეს შენ გააკეთე .ტკბილი მოგონებები შენზე აქ, სახლის უკან დარჩება.-მის თვალები ცრემლით იყო სავსე(მაშინ ვერ მივხვდი და ახლა ვნანობ რომ ეს ყველაფერი დავიჯერე და ასე

მხოლოდ ხმა მესმის (თავი 2)

დაახლოებით ნახევარი საათის შემდეგ,ტელეფონზე მესიჯის ხმა იყო,დედას ეძინა ამიტომ როგორღაც ჩემით მოვახერხე გადარევა.იმ ღამეს მე და ნინამ გვიანობამდე ვილაპარაკეთ,ნინა 17 წლის იყო,საყვარელი ბავშვური ხმით და საუბრის მანერით.ვგრძნობდი რომ ის