ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მეცხრე თავი)

-ამ... შეგიძლია? -იმდენად ვიყავი დაბნეული ძლივს მოვახერხე მეპასუხა. მან კი სავარცხელი აიღო და თმები კარგად დამვარცხნა. ეტყობოდა როგორ ფრთხილობდა. მთლიანი თმა ორ ტოლ ნაწილად გამიყო და ორიცალი ნაწნავი გამიკეთა შუბლის ზემოდან რომ იწყებოდა და წელზე

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 3)

-გიო, გავიცანი ბიჭი ერეკლე. მართლა ძალიან კარგი ადამიანია. მაგრამ, შენ სულ მეუბნებოდი როდესაც საფრთხე დაემუქრება ნიას, ყველა ადამიანი უკლებლივ უნდა მოიშორო ვინც მას ემუქრებაო. არ შემილია, ის მიყვარს. მასში რაღაც იდუმალია გესმის? ნიასაც უყვარს.

მიჯაჭვული (XIV თავი)

ამასობაში კი სალომეს დიდი ყურედღებით აკვირდებოდა და საეჭვო მზერით გადმოხედავდა ხოლმე. შემდეგ იგივე მამაკაცი კაფიდან გამოსულმაც შეამჩნია, რომელიც იქვე პარკში, ხესთან ატუზულიყო და გოგონას კვლავ დაჟინებით შესცქეროდა.

სევდისფერი ცისარტყელა (თავი 1)

ეჰ… გაყვითლდა გარემო. სევდა შეერია შემოდგომას და გაირინდა ზამთრის მოლოდინში. რა სიჩუმეა ირგვლივ. თითქოს იგრძნობა, რომ საცაა, ყინვობისთვე შემოაბიჯებს ამაყად თავაწეული. ეს მე ვეძახი დეკემბერს ყინვობისთვეს, ისევე როგორც

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 2)

-შენ მემგონი ნიაკო შეგიყვარდა -არა, მაგრამ მემგონი შენ შეგიყვარდი მე-ერეკლემ ანკას თვალებში ჩახედა, ის გაშეშდა რადგან ერეკლე არ ცდებოდა -შენს ოცნებებში.-ძლივს წამოილუღლუღა- კარგი მოვდივარ.

დრო მიდის თავი1

ქალაქში წვიმს მაგრამ არ ცივა,ფანჯრიდან ვიყურები და როგორც ყოველთვის ჩემთვის ფიქრებში გავერთე ისე, რომ ვერ დავინახე როგორ შემოვიდა ჩემს ოთახში მარიამი ჩემი არაბიოლოგიური და არაბიოლოგიურიო იმიტომ ვამბობ რომ მხოლოდ მშობლები გვყავს

სიზმრის ქურდი (თავი XVII)

ღმერთო, რა სისულელე გავაკეთე! როგორ ავყევი, ნიკას! აი, ახლა კი ღმერთი იმისთვის მსჯის რომ მინდოდა გული სხვისთვის მეტკინა, საბოლოოდ კი ისევ მე ავღმოვჩნდი გულნატკენი. ეკას ნახვამ ისე გამახარა, მივხვდი როგორ მომნატრებოდა.

ვაჩე ვიბლიანი თავი 5

დილით ადრიანად გამომეღვიძა. გამახსენდა თუ არა გუშინდელი, მაშინვე დაფეთებული წამოვხტი, მაგრამ ვაჩე უკვე ამდგარი იყო. ისე როგორ მეძინა, რომ მისი გამოსვლა გამომრჩა? სააბაზანოში შევედი, გადავივლე და პირველ სართულზე ჩავედი. კარგ დროს გამღვიძებია,

ჩემი პრინცესა დაგარქვი (მერვე თავი)

იმედია მოგეწონებათ -დეე ცუდად ვარ- გულზე მივეხუტე და სლუკუნი დავიწყე. რთულია გინდოდეს.ხმამაღლა იტირო, იყვირო მაგრამ არ შეგიძლია. დედაც ჩემთან ერთად ტიროდა. დ ე დ ა ადამიანი რომელის ამაგსაც ვერასოდეს გადავიხდით.

უპირობოდ (3 თავი)

გაკვეთილი გვიცდებოდა, თუმცა სახლში არ გვიშვებდნენ, რადგან კიდევ ერთი საგანი გვქონდა დარჩენილი. სკოლა თითქმის ცარიელი იყო, რადგან აღდგომის არდადეგების წინა დღე იყო. ჩვენი კლასელების ნაწილი სკოლის ეზოში დადიოდა, ზოგიც სპორტდარბაზში, რამდენიმე კლასში