მინდა მიყვარდეს თავი 14

მაპატიეთ ბავშვებო შემეშალა ჯერ მეთოთხმეტე თავი უნდა დამედო და მერე მეთხუთმეტე მაგრამ არუშავს ორივეს ვდებ და გაარკვევთ თქვენ თვითონ.ვხედავდი მის თვალებს და მეშინოდა მისი ვნებიანი გამოხედვის.ცეცხლი გიზგიზებდა უკვე

მინდა მიყვარდეს თავი 15

-დღეს ყველანი ვსვამთ ერთის გამოკლებით და გაპროტესტებას ადგილი არ ჰქონდეს.-მკაცრად მაგრამ მაინც ღიმილნარევი ხმით წარმოსთქვა ბექამ და ჭიქა ხელში ასწია.-ეს გამოკლებით მე ვარ არა?-სევდა შეეპარა ხმაში ლექსოს.-რა ვქნათ ძმაო ცოტაც მოითმინე

ჩემი ღიმილიანი ბიჭი (VII თავი)

თავის ტკივილმა გამომაღვიძა მანქანაში ვიჯექი უკანა სავარძელზე მიწოლილი. გაჩერებულ "კაპოტ " ახდილ მანქანაში ორი სხეული მოძრაობდა ოღონდ არ ჩანდნენ, მერე სარკეში ჩავიხედე თვალები ჩაწითლებული და დასიებული მქონდა ქუთუთოებთან თითები მივიტნე და რაღაცამ რომ

ლამაზთვალება (თავი 6 დასასრული)

გავაცილე ანდრო და კარებთან ჩავიკეცე ვტიროდი მთელ ხმაზე, ადგომის ძალაც არ მქონდა. არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა. ყველაფერი მტკიოდა. ის დღე გამახსენდა მარისთან ერთად რომ იყო. უკვე მეორედ მატკინა გული. მეორედ გამცვალა სხვაში. მე დებილი კი უკვე

Chocolate 16თავი

-ბავშვი აღარ დაიბადება-განაჩენივით ისმის მისი სიტყვები და გული მეკუმშება-ის,ის...ექიმმა თქვა რომ განუვითარებელი იქნებოდა,რომ...

ჩემი საკუთარი ბედნიერება (თავი 4)

ალექსანდრე დივნიდან მაყენებს და მესამე სართულზე ერთ-ერთ ოთახში ავყავარ. ოთახში შესვლისას თვალები მიფართოვდება. ეს ოთახი კი არა სამოთხეა. უამრავი ძველებური ფოტოაპარატი, უამრავი გასამჟღავნებელი მანქანები, უამრავი დაუბეჭდავი ლენტები.

მხსნელი (თავი 4)

ჩუუ საყვარელო დედაშენი მართალია ოჯახი სათამაშო არ არის მაგრამ ქალბატონო თამარ მე უკვე ბავშვი აღარ ვარ მალე 30 წლის გავხდები აქამდე არასდროს მიფიაქრია ქორწინებაზე მაგრამ სანდრას გაცნობის შემდეგ ამაზე კი არ ვფიქრობდი ვოცნებობდი.მისმა

მკურნალი ცრემლები 2თავი

გოგო გახსენი წარბი,ხომ ხედავ დაიწვა ბიჭი, გზას აღარ უყურებს, მეშინია სადმე არ გადაგვჩეხოს. - ჩუმად კისკისებდა ნუცა. მე კი არც ნუცა მახსოვდა იმ წამს, არც ბექა მით უფრო კახა. თავი მინაზე მქონდა მიდებული და ოთხი წლის წინანდელ ზაფხულს ვიხსენებდი,

ცრემლიანი ღამეები (თავი 1)

იმ წამს ისეთი მუხტები მომაწვა,რომ მეგონა ავფეთქდებოდი,მეგონა,სამუდამოდ გადავიწვებოდი და მიწაში სჩავინთქმებოდი..დიახ,მან მასწავლა წიგნების რამდენიმეჯერ წაკითხვა,მან მასწავლა,რომ ცხოვრებას რამდენჯერმე უნდა შევხედო..ის ჩემი სიყვარული

"პროვინციელო, შენ მე მეკუთვნი!" (ნაწ. II, თავი 5)

დაიძრა თუ არა თვითმფრინავი, შეშინებული ჩაებღაუჯა საყვარელი მამაკაცის მაისურს, თავი მხარზე ჩამოსდო და ქუთუთოები ერთმანეთს ძლიერად დააჭირა. – არ ინერვიულო, ღრმად ისუნთქე! – გააფრთხილა ლიკამ (კარდიოლოგმა) მაშინვე.