"მეორე მე" VIII თავი

კვლავ მთაზე ვართ. ვმღერი, მაგრამ ვიცი, რომ მისი სიყვარული დანაშაულია. არც გიტარა მაქვს და არც ცივა, რომ ჟაკეტი მათხოვოს. ვგრძნობდი, რომ ჩემი სიმღერა მოსწონდა თუმცა ნინიზე ფიქრობდა. მიუხედავად ამისა მაინც ჩავეხუტე და ვუთხარი, რომ ძალიან მიყვარს. მან

"მეორე მე" VII თავი

სამი საათის შემდეგ ხელი-ხელ ჩაკიდებულები დაბრუნდნენ. ფანჯრიდან ვუყუებდი მათ ბედნიერებას და გულში, რომელირაც კაპილარები წყდებოდა. ჩქარა მოვშორდი ფანჯარას, მაგრამ ქვემოთ ვეღარ ჩავედი, ფეხები არ მემორჩილებოდა. არც დამჭირდა ორ წუთში ნინი ჩემთან გაჩნდა.

მე ორმაგი ტყვე ვარ-11 თავი

მერე?მერე აღარაფერი მახსოვს ,არც ის მახსოვს რამდენ ხანს ვიყავი კიდე ასე უგონოდ,თვალი რომ გავახილე ფანჯრებიდან მზის სხივი აღარ შემოდიოდა,საკმაოდ ბნელოდა.მე ისევ ვბუტბუტებდი-დათა,დათა,დათაჩემს ხმაზე დედა გამომეპასუხა,თვალებით მოვძებნე,იქვე სავარძელში

"მეორე მე" VI თავი

მეორე დილით, როდესაც თვალები გავახილე ერეკლე და ნინი დავინახე ვარდებით ხელში. ულამაზესი ასი ვარდით თაიგული შეეკრათ და ყურებამდე გაღიმებულები შემომცქეროდნენ. -იმედია "სიურპრიზს" მიიღებ და გვაპატიებ ბუტია.-ბუტია აქამდე არ დაუძახია ერეკლეს და იმდე

მე ორმაგი ტყვე ვარ-10 თავი

ცხვირში აუტანელმა მწარე სუნმა შემიღიტინა,შევიმშმუშნე მაგრამ განძრევა გამიჭირდა.წამით შევფიქრიანდი ვერ აღვიდგინე სად ვიყავი და რატომ ვიყავი.თვალები ძლივს გავახილე,არემარე გაჭირვებით მოვათვალიერე,თავი საშინლად მტკიოდა,მივხვდი პალატაში ვიწექი,გასული

მე თუ შეგიყვარე...

მე თუ შეგიყვარე მთელი გულით მე შენ მეყვარები სამუდამოდ!და თუ შეგიყვარე ეს გახსოვდეს: ვეღარ დაგივიწყებ უსაბამოდ! სიტყვების არ მჯერა! ეს იცოდე...ამას გეუბნები ჩემო კარგო...რადგან გასხვაფერდა ყველაფერი! მართლაც შეიცვალა ეს სამყარო! მხოლოდ თვალებს

მე, შენ და ზღვა

დიდი დრო გავიდა. მომავალი ისევ არ ჩანს, წარსული კვლავ თვალწინ მოსჩანს ცხოვრებას ისევ შავ-თეთრი ფერები აქვს. კიდევ ერთი დღეც წარსულს დაემატა, კიდევ ერთი ღამე თეთრად მიილია. შენ ხედავ ცხხოვრებას დაეკარგა ფერი ვარდის შენ ხედავ მე აღარ გავცქერი ზღვას,

"მეორე მე" V თავი

სახლში მისულმა ბევრი ვიფიქრე თუ რა მოხდა დღეს. რატომღაც ვიგძენი, რომ ერეკლეს არაფერი გამმომივიდოდა. ის როგორც მეგობარს ისე მიყურებდა. ამიტომ გადავწყვიტე მასზე, როგორც ბიჭზე აღარ მეფიქრა.-19-შევეშველე. -19დღეს. -თქვენ მე გამაგიჟებთ-გაიცინა მამამ. მეც

მეორე მე IV თავი

დილით ერეკლეს ესემესმა გამაღვიძა. მეზობელ სოფელში ადგილობრივებს პატარა ტბა დაუგუბებიათ და იქ მეპატიჟებოდა ნავით გასასეირნებლად. მაგრამ ვაი, რომ უბედურება დამატყდა თავს. შუბზე ხელი მოვიკიდე და სიცხე მქონდა. "უეჭველი" უნდა დამემალა, თორმე დგეს

მე + შენ = ჩვენ ( თავი 17 )

"რა ნათელი დღეაა რა ნათელი მზეააა იმიტომ რომ დღეს ყველაზე მაგარი დედიკოს დაბადებისდღეაა" და ამ სიმღერით და ტორტით გავაღვიძეთ დედაჩემი ... მართლაც რა ლამაზი დღე იყო , თანაც მზიანი მოკლედ ყველაფერი კარგად იყო ,ბედნიერად ... დილიდანვე დაიწყო მილოცვები