სტოქჰოლმის სინდრომი (ნაწილი7)

რამდენიმე დღე გავიდა ინციდენტის შემდეგ ლევანი კი ისევ ვერ ერეოდა ბრაზს, ნერვები ეშლებოდა ჯაბაზე, ნინაზე ყველაზე მეტად კი საკუთარ თავზე. მაინც რას უშვრებოდა ეს გოგო ასეთს რომ საკითარ თავზე კონტროლს აკარგინებდა, ის

ალქაჯები V.S ბაბნიკები (ნაწილი 11)

მოკლედ როგორც გითხარით გადავწყვიტე უბრალოდ თბილისში დაბრუნება , ჩემს ძველ ნაცნობს მანქანა ვთხოვე და თბილისშიც დავბრუნდი . სიმართლე გითხრათ მარტოობა მერჩივნა ჩხუბს და დავიდრაბას . როგორც მოგახსენწთ თბილისში დავბრუნდი , სახლში და სახლში

შენს მეზობლად (ნაწილი 9)

ადამიანებს, რომლებიც ნაკლებს საუბრობენ და ნაკლებად ჩანან საზოგადოების სხვადასხვა წრეებში, ყოველთვის ბევრად მრავალფეროვანი ცხოვრება აქვთ, ბევრად მეტი აქვთ სათქმელი და როცა მათი ლაპარაკის დრო მოვა, ან სამუდამოდ დაგატყვევებენ საკუთარი ცხოვრებით ან ისე

ის... ნაწილი 17

თვალები მძიმედ გავახილე, ისევ დავხუჭე.მერე ისევ ნელა გავახილე.ვგრძნობ რა მძიმედ დევს სხეული საწოლზე.წამით გაიელვა კადრმა და სწრაფად წამოვჯექი საწოლზე.დამიარა სიცივემ მთელს სხეულში.გამახსენდა უკანასკნელი კადრები, საინტერესოა რატომ დავკარგე გონება ეს

ალქაჯები V.S ბაბნიკები (ნაწილი 10 )

რამდენიმე წუთში სახლში ვიყავით , მე კვლავ აფორიაქებული ვიყავი . მაინტერესებდა რატომ გავშტერდი ასე , ანდა ასე რატომ ვფიქრობდი უბრალო კითხვაზე? მოკლედ სახლში მისულმა სწრაფად გავირბინე ოთახები და ჩემს ოთახში ჩავიკეტე.

შენს მეზობლად (ნაწილი 8)

საღამოხანს ამინდი საგრძნობლად გაუარესდა. მზემ დამალა თავისი ფერადი სხივები და დედამიწას უფლება მისცა ღრუბლის საბანში გახვეულიყო, ნელ-ნელა აცივდა, ქარმაც დაუბერა და ცამ ერთბაშად გადმოყარა დიდხანს ნაგროვები ცრემლები; ზაფხულის სიცხეებით გადაღლილ მიწას

შენს მეზობლად (ნაწილი 7)

თბილი დილა გათენდა. გრილი სიო აღარ ქროდა და მცხუნვარე მზის უდარდელმა სხივებმა დილიდანვე შეაწუხეს დედამიწელები. ლუკას ფეხები მოაჯირზე შემოეწყო, ხელი მის მკერდზე მძინარე გოგონასთვის მოეხვია და თვითონაც ტკბილად ეძინა საშინლად არაკომფორტულ სკამში.

ალქაჯები V.S ბაბნიკები (ნაწილი 9)

ნიამ ძალით ამაგდო საწოლიდან , მერე ლიკას დაუძახა და ორივენი ერთად მირჩევდნენ თუ რა უნდა ჩამეცვა . საბოლოოდ არჩევანი მაინც შავ , მოკლე კაბაზე შეჩერდა , რომელიც "ბოლოში " გაშლილი იყო . თმები ზემოთ ავიკარი , აი მაკიაჟს რაც შეეხება ჯერ ლიკამ ჩამთხაპნა

შენს მეზობლად (ნაწილი 6)

სახლში დაბრუნებულ ლიზის მეზობელი ისევ იქ დახვდა, ბავშვებიც მოეყვანა და აქ ელოდა. გოგონას ბავშვების დანახვა ძალიან გაუხარდა, ყველა სათითაოდ დაკოცნა და გაეთამაშა, მერე მეგობარს გადაეხვია. - იმ ბიჭთან იყავი, არა? - ვიყავი. - კმაყოფილი ღიმილით

უკეთესობის მოლოდინში (ნაწილი 1)

ყველას მოგესალმებით!!! მე აქ ახალი ვარ. ჯერ საიტის კარგად მოხმარებაც არ ვიცი...ეს ჩემი პირველი მოთხრობაა.გამიხარდება თუ მოგეწონებათ.იმედია არ გამაკრიტიკებთ.. მეორე ნაწილსაც მალევე დავდებ