ორი ბი­ლე­თი წალ­კო­ტამ­დე (თავი II)

- ეს ფე­რი თქვენს თვა­ლებს გან­სა­კუთ­რე­ბულ ელ­ფერს აძ­ლევს, - გა­აგ­რ­ძე­ლა ჩემ­მა პო­ტენ­ცი­ურ­მა კლი­ენ­ტ­მა, - დი­დი ხა­ნია, ასეთ ბუ­ნებ­რივ სი­ლა­მა­ზეს არ გა­დავ­ყ­რი­ვარ. ოღონდ არ იფიქ­როთ, რომ გე­პირ­ფე­რე­ბით. ეს ჩე­მი სტი­ლი არ არის.

ორი ბი­ლე­თი წალ­კო­ტამ­დე (თავი I)

ფიქ­რი ელ­ვა­სა­ვით გაკ­რ­თა გო­ნე­ბა­ში, წა­მით გა­ა­ნა­თა და გაქ­რა. რა­ტომ­ღაც, დი­ლი­დან­ვე ამეკ­ვი­ა­ტა ფრა­ზა: `შე­ნით გა­რუ­ჯუ­ლი ჩე­მი ოც­ნე­ბა შო­კო­ლა­დი­ვით ყა­ვის­ფე­რი­ა~. მახ­სოვს, ბავ­შ­ვო­ბა­ში დავ­წე­რე ეს ლექ­სი, რო­ცა პა­ა­ტა

ელენას ორი სხეული 1

შიშველი იდგა ჩემს თვალწინ, ულამაზესი სხეულითა და გრძელი, შინდისფერი თმით, რომელიც მის მკერდს, რომელსაც ბიუზჰალტერი არ ამშვენებდა, ზედ ეყარა. სახეზე იმდენად უცნაური ნიღაბი ეკეთა, მის სილამაზეს ხაზს ნამდვილად ვერ გავუსვამდი. გაშეშებული ვიჯექი საწოლზე,

ღამე ორი ცის ქვეშ (სრულად)

მახსენდება ის დღე, როცა ბაღში ბიჭმა, რომელსაც ვუყვარდი, სკამი გამომიწია და პირდაპირ ძირს დამანარცხა და როცა მასწავლებელმა უსაყვედურა, თავი გაიმართლა, ასე მინდოდა, სიყვარული ამეხსნაო.

ღამე ორი ცის ქვეშ (დასასრული)

რამდენიმე წელი გადის, ჩვენ მხოლოდ ერთი ცა კი არა, უკვე ერთი ჭერი, ერთი საწოლი, ერთი აბაზანა და კბილის პასტაც კი ერთი გვაქვს..ეს ჩვენი იდილიაა,იდილია, რომელსაც ბევრი ვერ ჩაწვდება... ყველაფერი დაიწყო ერთი ცით და ერთი ჭერიც გრძელდება, ერთი საწოლით და

ორი აბი (სრულად)

გსმენიათ თეთრი კედლების შესახებ? მაშინ მე მოგიყვებით. სამოთხე არ გეგონოთ, ფსიქიატრიული საავადმყოფოა. პირველად რომ მოვედი, სხვანაირი იყო, ახლა ცოტა შეცვალეს და... ჰო, შეცვალეს და თუ მოსვლას დააპირებთ, წინასწარ მომწერეთ წერილი. ღმერთო ჩემო, ნუთუ არ

ღამე ორი ცის ქვეშ (თავი 4)

-ღმერთი სამობით არის, ამიტომ ჭიქაში ყოველთვის სამ კოვზ შაქარს ვიყრი და სამ ცალ „დონატს“ ვატან...-კოვზს იღებს,სამ ცალს ყრის ყავაში და შემდეგ მაშტერდება.ალბათ ახლა იტყვის,ყოველთვის სამი ქალი მყავს,რადგან ღმერთი სამობით არისო.

ღამე ორი ცის ქვეშ (თავი 3)

-ძალიან ლამაზი ხარ,ვიდრე სურათებში...-დაბნეული ჩანს,სიტყვას სიტყვაზე ძლივს აბამს..არაფერს ვეუბნები,მხოლოდ ვუღიმი..შემდეგ მახსენდება,რომ ოფლიანი ვარ,სალხში უნდა წავიდე და გადავივლო,ვემშვიდობები,თუმცა ის უარზეა.. -ზღვა რისთვისაა?-მეკითხება და ზღვისკენ

ღამე ორი ცის ქვეშ (თავი 2)

-მთავარია ფრანგულად კოცნა,ესპანურად ქალთან მოქცევა და იტალიურად სიყვარული შემეძლოს ქართული დახვეწილობებით არა?-ვნებიანად საუბრობს,მე კი ამქვეყნად არ ვარ,ისევ ნირვანაში ვფარფატებ... -შემეშვი,ტატო..

ღამე ორი ცის ქვეშ (თავი 1)

ის უცნაური ბიჭია... სოფელ ჯიხაიში ვიყავი,თუმცა რა სოფელი, „ტრიუმფალური თაღი“ ავიღე და პარიზში ვიცხოვრეო...ვფიქრობ,ბევრი საერთო გვაქვს...მეც ხომ ვგიჟდები კეჟერაძისეულ დასვენებაზე. “ღვთაებრივ კომედიას“ ვკითხულობ,თუმცა მაინცდამაინც არ