ორი ღამე (თავი 13)

კარები შეაღო და ნაცნობი ბარიტონი მოესმა მაგრამ ყურებს არ დაუჯერა, იფიქრა მეჩვენებაო, თავი გააქნია და სამზარეულოში შეაბიჯა.. არ ეგონა ინგას გამოჯანმრთელების მერე კიდევ რაიმე თუ გაახარებდა ასე ძალიან.

ორი ღამე (თავი 12)

სესილის მოხვეული ხელები ახენდებოდა, ღმერთო, რას არ მისცემდა რომ ეს ხელები სამუდამოდ ეგრძნო თავის სხეულზე, რომ ამ სევდიანი თვალებისთვის სულ მას შეეშრო ცრემლები, რას არ მისცემდა რომ გუში ჩაეკრა და არასდროს გაეშვა, თვალები ცრემლებით აევსო

ორი ღამე (თავი 11)

-არ მინდა რომ შეურიგდე სესილი, იმდენად ნაღვლიანი ხმა მზერა და თვალები ჰქონდა წამიერად მოუნდა ჩახუტებოდა დაეკოცნა მთელი სახე დემეტერესთვის, საყვარლად ამობურცა ტუჩები სესილიმ და სატირლად გაემზადა როდესც ისევ იგრძნო შეხება, ორივე ხელით მოიქცია დემეტრემ

ორი ღამე (თავი 10)

კიდურეებში სისუსტე იგრძნო , მაგრამ მორიგი ხელის შეხების გრძნობა ისევ ყველაფერს ერთიანად აღემატებოდა, , ლევანიმ სალომე ელვისსისწრაფით მოაბურნა, მის წვრილ წელს ტორებით ჩაებღაუჭა და უნებართვოდ თუმცა

ორი ღამე (თავი 9)

გგრძნობდა რომ სესილის მთელს ტანში ცრიდა, მისი შეხებისას, მაგრამ მაინც ვერ მოთოკა ვერანაიარი გრძნობდა, რადგან მასთან ყოფნისას სადღაც იკარგებოდა, კოსმოსის უკიდეგანო ნაპირებზე..სესილის სუთქვა რომ შეიგრძნო ზედა ტუჩზე ერთიანად იფეთქა ყველაფერმა და მთელი

ორი სული (სრულად)

ხალხი უაზრო ადამიანების მასაა. არცერთმა მათგანმა არ იცის,ვერცერთი ვერ ხედავს...ბრმები, რომელთაც ჰქონიათ რომ ყველაზე ჭკვიანები არიან.მე კი ვხედავ,ვხედავ და ისინი რომ ხედავდნენ ჩემი დანახულის 0,1%-ს იფიქრებდნენ, გავგიჟდი, საგიჟეთი სადააო.

ორი ღამე (თავი 8)

შენც ასე იქცევი, მიუხედავად იმისა რომ ერთი სისხლი არ ჩქეფს ჩვენს ვენებში, ხედავ? მთავარი სისხლით ნათესაობა არ ყოფილა. მე ძალიან მიყვარხარ და ყოველთვის შენს გვერდით ვიქნები, ქვეყანაც რომ დაიქცეს, ხელს ჩაგკიდებ და მაშინაც შენთან ერთად ვიქნები, იმიტომ

ორი ღამე (თავი 7)

-ვერ ვიტან როდესაც ჩემს გარდა სხვა გიყურებს ასეთი თვალებით, ჩემი ხარ სალომე, არავის არ მივცემ უფლებას ზედმეტად შეგეხოს. უცანური გრძნობაა მაგრამ მინდა რომ სულ დაგიცვა, სულ გვერდით მყავდე, ხელი მოგხვიო,ჩაგეხუტო. სალომე მიყვარხარ! და დროა ჩვენს

ორი ღამე (თავი 6)

-"უსიყვარულოდ მზე არ სუფევს ცის კამარაზე, სიო არ დაჰქრის ტყე არ კრთება სასიხარულოდ". საიდანღაც გაახსენდა მეშვიდე კლასში ნასწავლი ლექსი, თვითონაც კი გაუკვირდა რამ წამოაროშინა -ვაა, ვატყობ მალე რძალი მეყოლებაა.

ორი ღამე (თავი 5)

დემეტრემ მთელი გამბედაობა მოიკრიბა და ფართედ შეაღო კარი მაგრამ ნანახმა თავზარი დასცა.. სესილი ზურგით იდგა მისკენ მაგრამ სარკეში კარგად და გამოკვეთილად ჩანდა მთელს სხეულზე ჩალურჯებები.. რატომღაც არ გაჰკვირვებია და არც შეუშინებია მამაკაცის