... რომ არ უნდა გიყვარდეს (თავი 5)

წასვლა დავაპირე. დამიჭირა, სახესთან ახლოს მიმიყვანა და რამდენიმე წამი, პირდაპირ თვალებში მიყურებდა. მკერდი, მძიმედ აუდ–ჩაუდიოდა. შუბლით, ჩემს შუბლს შეეხო. მისი სუნთქვა, ცეცხლის ალივით ედებოდა ჩემს სახეს და მწვავდა.

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (თავი 4)

ბოლო სიტყვებში მთელი სათქმელი ჩააქსოვა, კულტურულად მიმახვედრა : რა მნიშვნელობა აქვს, რისთვის დაიბადე, ან რისი შეცვლა გინდა, ან არ გინდა, უკვე ჩემი ცოლი ხარ და რაც არ უნდა თქვა, ან გააკეთო, ეგ ერთადერთია რაც არ შეიცვლებაო.(ყოველშემთხვევაში მე ამ

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (3 თავი)

ტირილით მუხლები მეკვეთებოდა,მანქანამდე გულზე აკრული მიმიყვანა და ჩამსვა. თვალებიდან სიბრაზის ნაპერწკლებს ყრიდა. ხელები საბარგულს დააყრდნო და რამდენიმე წუთი მიწას დაჩერებოდა. რაც არ უნდა მეტირა და მემუდარა უშედეგო იყო. მას, გადაწყვეტილი ჰქონდა უკვე

... რომ არ უნდა გიყვარდეს (2 თავი)

სხეული გამეყინა, არაფრის მოსმენა აღარ მინდოდა, კარებს მოვშორდი და დივანზე დავჯექი. ვერ გავიაზრე მოსმენილი. ხელებს, სახეზე უმისამართოდ ვისვამდი. ვერ გამოვერკვიე საერთოდ, რატომ აღმოვჩნდი ამ მდგომარეობაში. იმიტომ, რომ იმ ღამით შემთხვევით, დიმა დავინახე

... რომ არ უნდა გიყვარდეს

როგორც კი ვერანდის ზღურბლზე გადავაბიჯე, მსუბუქმა ქარმა, ჩემი გაშლილი თმები სახეზე მომაფინა. მალე მოვიწესრიგე და როდესაც თვალებიდან გამოვიხედე, ჩემს წინ, ახოვანი, სიმპატიური მამაკაცის სილუეტს გადავაწყდი. ვერანდის კიდესთან იჯდა ოდნავ

დროს რომ არ სცალია

დროს რომ არ სცალია ჩემთვის არასოდეს, დარდიც ესაა და სულის საწუხარი. კარგი იქნებოდა არცერთს არ გვახსოვდეს ძველი შეცდომები, თუმცა სამწუხაროდ

დაბადების დღეზე აღმოვაჩინე რომ ჩემი შეყვარებული ტრანსია-1

7 საათზე ყველაფერი ისე იყო ,როგორც ადრე. ჩემი საყვარელი დათუნია ისევ მიმზერდა სამუშაო მაგიდიდან. აქ 7-8 საათი ვმეცადინეობ ყოველდღე და გასაკვირი არაა ,რომ მაგიდის ზედ წამოსკუპებული დათუნიას დავუმეგობრდი. დრუნჩა, ჩემმა შეყვარებულმა მაჩუქა დაბადების

"გახსოვს რომ მითხარი.."

ახლა ოთახში სიგარეტის კვამლი დამახრჩობს.. ახლა ოთახში გავიხსენებ იმ ძველ სიყვარულს, ახლა ოცნება შემომიტევს როგორც არასდროს და სინანული მონატრების კვალსაც დაახშობს.

მე რომ გელი იცოდე ასე არსად გელიან

-ტორტი მოგიტანე მაგრამ წვიმისგან დასველდა - ახლაღა შევამჩნიე ხელში ტორტი - სანთელს აგინთებდი მაგრამ აზრი არ აქვს სველია, გილოცავ დაბადების დღეს ჩემო დედოფალო - დაიხარა და რევერანსი გააკეთა, ზუსტად ისე როგორც ბაღში... - წვიმს... სველდები... - ხმის

მე რომ ბებია მყავდა...

ყველაზე მეტად დაწყება მიჭირს. საუბრის, ურთიერთობის, უფრო უფრო კი წერის...ახლაც, თავს ისე ვგრძნობ, თითქოს დიდი ხნის უნახავ მეგობარს შევხვდი, აი ისეთს ყოველ დღე რომ არ ვხვდებით და ვსაუბრობთ, მაგრამ იმ ჯადოსნურ დღეებს, რომლებიც ერთმანეთს გვახვედრებენ